< Psalmi 129 >
1 Mnogo mi dosaðivaše od mladosti moje, neka reèe Izrailj,
Nyanyian ziarah. Mereka telah cukup menyesakkan aku sejak masa mudaku--biarlah Israel berkata demikian--
2 Mnogo mi dosaðivaše od mladosti moje, ali me ne svladaše.
mereka telah cukup menyesakkan aku sejak masa mudaku, tetapi mereka tidak dapat mengalahkan aku.
3 Na leðima mojim oraše oraèi, i vodiše duge brazde svoje.
Di atas punggungku pembajak membajak, membuat panjang alur bajak mereka.
4 Gospod je pravedan; isijeèe konopce bezbožnièke.
TUHAN itu adil, Ia memotong tali-tali orang fasik.
5 Postidjeæe se, odbiæe se svi koji nenavide Sion.
Semua orang yang membenci Sion akan mendapat malu dan akan mundur.
6 Biæe kao trava na krovovima, koja se sasušuje prije nego se poèupa,
Mereka seperti rumput di atas sotoh, yang menjadi layu, sebelum dicabut,
7 Od koje neæe žetelac napuniti ruke svoje, niti naruèja svojega vezilac;
yang tidak digenggam tangan penyabit, atau dirangkum orang yang mengikat berkas,
8 I koji prolaze neæe reæi: “Blagoslov Gospodnji na vama! blagosiljamo vas imenom Gospodnjim.”
sehingga orang-orang yang lewat tidak berkata: "Berkat TUHAN atas kamu! Kami memberkati kamu dalam nama TUHAN!"