Psalmi 122

1 Obradovah se kad mi rekoše: hajdemo u dom Gospodnji!

Nalipay ako sa pag-ingon nila kanako: Mangadto kita sa balay ni Jehova.

2 Evo, stoje noge naše na vratima tvojim, Jerusalime!

Ang among mga tiil nanagtindog Sa sulod sa imong mga ganghaan, Oh Jerusalem,

3 Jerusalim je izidan, kao grad sliven u jednu zgradu.

Jerusalem, ikaw natukod Ingon nga usa ka ciudad nga madasok;

4 Onamo idu plemena, plemena Gospodnja, po naredbi Izrailjevoj da slave ime Gospodnje.

Didto mingtungas ang mga banay, bisan ang kabanayan ni Jehova, Alang sa usa ka tulomanon sa Israel. Sa paghatag ug mga pasalamat sa ngalan ni Jehova.

5 Ondje stoje prijestoli sudski, prijestoli doma Davidova.

Kay didto atua ang mga trono sa paghukom, Ang mga trono sa panimalay ni David.

6 Ištite mira Jerusalimu; neka bude dobro onima koji ljube tebe!

Pag-ampo alang sa pakigdait sa Jerusalem: Manag-uswag (sila) nga nahigugma kanimo.

7 Neka bude mir oko zidova tvojih, i èestitost u dvorima tvojim!

Ang pakigdait anaa unta sa sulod sa imong mga kuta, Ug ang kahamugaway sa sulod sa imong mga palacio.

8 Radi braæe svoje, i prijatelja svojih govorim: mir ti!

Tungod lamang sa gugma sa akong kaigsoonan ug sa akong mga kauban, Moingon ako karon: Ang pakigdait anaa sa sulod nimo.

9 Radi doma Gospoda Boga našega želim ti dobro.

Tungod lamang sa panimalay ni Jehova nga atong Dios Magapangita ako alang sa imong kaayohan.