Psalmi 122
1 Obradovah se kad mi rekoše: hajdemo u dom Gospodnji!
Nalipay ako pag-ayo sa dihang miingon (sila) kanako, “Mangadto kita sa balay ni Yahweh.”
2 Evo, stoje noge naše na vratima tvojim, Jerusalime!
Jerusalem, ang among mga tiil nagtindog diha sa imong mga ganghaan!
3 Jerusalim je izidan, kao grad sliven u jednu zgradu.
Jerusalem, ang usa ka siyudad nga maayong pagkatukod!
4 Onamo idu plemena, plemena Gospodnja, po naredbi Izrailjevoj da slave ime Gospodnje.
Motungas ang kabanayan didto sa Jerusalem—ang kabanayan ni Yahweh—ingon nga pagpamatuod alang sa Israel, aron makapasalamat sa ngalan ni Yahweh.
5 Ondje stoje prijestoli sudski, prijestoli doma Davidova.
Atua didto nahimutang ang mga trono sa paghukom, ang trono sa balay ni David.
6 Ištite mira Jerusalimu; neka bude dobro onima koji ljube tebe!
Pag-ampo alang sa kalinaw sa Jerusalem! “Hinaot nga kadtong nahigugma kanimo adunay kalinaw.
7 Neka bude mir oko zidova tvojih, i èestitost u dvorima tvojim!
Hinaot nga adunay kalinaw diha sa mga paril nga maoy nagpanalipod kanimo, ug hinaot nga aduna silay kalinaw diha sa imong mga kota.”
8 Radi braæe svoje, i prijatelja svojih govorim: mir ti!
Alang sa kaayohan sa akong mga kaigsoonan ug sa akong mga higala ako moingon, “Hinaot nga adunay kalinaw diha kanimo.”
9 Radi doma Gospoda Boga našega želim ti dobro.
Alang sa kaayohan sa balay ni Yahweh nga atong Dios, mangita ako ug kaayohan alang kanimo.
