< Psalmi 114 >

1 Kad izaðe Izrailj iz Misira, dom Jakovljev iz naroda tuðega,
Quando Israel saiu do Egito, [quando] a casa de Jacó [saiu] de um povo estrangeiro,
2 Judeja postade svetinja Božija, Izrailj oblast njegova.
Judá se tornou seu santuário, [e] Israel os seus domínios.
3 More vidje i pobježe; Jordan se obrati natrag.
O mar viu, e fugiu; e o Jordão recuou.
4 Gore skakaše kao ovnovi, brdašca kao jaganjci.
Os montes saltaram como carneiros, os morros como cordeiros.
5 Što ti bi, more, te pobježe i tebi, Jordane, te se obrati natrag?
O que houve, ó mar, que fugiste? Ó Jordão, que recuaste?
6 Gore, što skaèete kao ovnovi, i brdašca, kao jaganjci?
Ó montes, que saltastes como carneiros? Ó morros, como cordeiros?
7 Pred licem Gospodnjim drkæi, zemljo, pred licem Boga Jakovljeva.
Trema tu, ó terra, pela presença do Senhor, pela presença do Deus de Jacó,
8 Koji pretvara kamen u jezero vodeno, granit u izvor vodeni.
Que tornou a rocha em lago de águas; ao pedregulho em fonte de águas.

< Psalmi 114 >