Psalmi 109
1 Bože, slavo moja, nemoj muèati,
¡O Dios de mi alabanza! no calles:
2 Jer se usta bezbožnièka i usta lukava na me otvoriše; govore sa mnom jezikom lažljivijem.
Porque boca de impío, y boca de engañador se han abierto sobre mí: han hablado de mí con lengua mentirosa.
3 Rijeèima zlobnijem sa svijeh strana gone me, i oružaju se na me ni za što.
Y con palabras de odio me rodearon; y pelearon contra mí sin causa.
4 Za ljubav moju ustaju na mene, a ja se molim.
En pago de mi amor me han sido adversarios; y yo, hacía oración.
5 Vraæaju mi zlo za dobro, i mržnju za ljubav moju.
Y pusieron contra mí mal por bien; y odio por mi amor.
6 Postavi nad njim starješinu bezbožnika, i protivnik neka mu stane s desne strane.
Pon sobre él al impío, y Satanás esté a su diestra.
7 Kad se stane suditi, neka izaðe kriv, i molitva njegova neka bude grijeh.
Cuando fuere juzgado, salga por impío, y su oración sea para pecado.
8 Neka budu dani njegovi kratki, i vlast njegovu neka dobije drugi.
Sean sus días pocos: tome otro su oficio.
9 Djeca njegova nek budu sirote, i žena njegova udovica.
Sean sus hijos huérfanos; y su mujer viuda.
10 Djeca njegova nek se potucaju i prose, i neka traže hljeba izvan svojih pustolina.
Y anden sus hijos vagabundos, y mendiguen; y procuren de sus desiertos.
11 Neka mu uzme dužnik sve što ima, i neka razgrabe tuðini muku njegovu.
Enrede el acreedor todo lo que tiene; y extraños saqueen su trabajo.
12 Nek se ne naðe niko ko bi ga ljubio, ni ko bi se smilovao na sirote njegove.
No tenga quien le haga misericordia; ni haya quien tenga compasión de sus huérfanos.
13 Natražje njegovo nek se zatre, u drugom koljenu neka pogine ime njihovo.
Su posteridad sea talada: en segunda generación sea raído su nombre.
14 Bezakonje starijeh njegovijeh nek se spomene u Gospoda, i grijeh matere njegove nek se ne izbriše.
Venga en memoria cerca de Jehová la maldad de sus padres; y el pecado de su madre no sea raído.
15 Neka budu svagda pred Gospodom, i on neka istrijebi spomen njihov na zemlji;
Estén delante de Jehová siempre; y él corte de la tierra su memoria.
16 Zato što se nije sjeæao èiniti milost, nego je gonio èovjeka ništega i ubogoga, i tužnome u srcu tražio smrt.
Por cuanto no se acordó de hacer misericordia; y persiguió al varón afligido, y menesteroso, y quebrantado de corazón, para matarle.
17 Ljubio je kletvu, neka ga i stigne; nije mario za blagoslov, neka i otide od njega.
Y amó la maldición, y vínole; y no quiso la bendición, y ella se alejó de él.
18 Nek se obuèe u kletvu kao u haljinu, i ona nek uðe u njega kao voda, i kao ulje u kosti njegove.
Y vistióse de maldición como de su vestido; y entró como agua en sus entrañas, y como aceite en sus huesos.
19 Nek mu ona bude kao haljina, u koju se oblaèi, i kao pojas, kojim se svagda paše.
Séale como vestido con que se cubra; y en lugar de cinto con que siempre se ciña.
20 Taka plata nek bude od Gospoda onima koji me nenavide, i koji govore zlo na dušu moju.
Este sea el salario, de parte de Jehová, de los que me calumnían; y los que hablan mal contra mi alma.
21 A meni, Gospode, Gospode, uèini što prilièi imenu tvojemu. Ti si dobar, milošæu svojom izbavi me.
Y tú, Jehová Señor, haz conmigo por causa de tu nombre: escápame, porque tu misericordia es buena.
22 Jer sam nevoljan i ništ, i srce je moje ranjeno u meni.
Porque yo soy afligido y necesitado; y mi corazón está herido dentro de mí.
23 Nestaje me kao sjena, kad se odmièe; tjeraju me kao skakavce.
Como la sombra cuando declina me voy; soy sacudido como langosta.
24 Koljena moja iznemogoše od posta, i tijelo moje omrša.
Mis rodillas están enflaquecidas a causa del ayuno; y mi carne está falta de gordura.
25 Postadoh potsmijeh njima; videæi me mašu glavom svojom.
Yo he sido a ellos oprobio: mirábanme, y meneaban su cabeza.
26 Pomozi mi, Gospode, Bože moj, spasi me po milosti svojoj.
Ayúdame, Jehová Dios mío: sálvame conforme a tu misericordia;
27 Neka poznadu da je ovo tvoja ruka, i ti, Gospode, da si ovo uèinio.
Y entiendan que esta es tu mano; que tú, Jehová, has hecho esto.
28 Oni kunu, a ti blagoslovi; ustaju, ali nek se postide, i sluga se tvoj obraduje.
Maldigan ellos, y bendigas tú; levántense, mas sean avergonzados: y tu siervo sea alegrado.
29 Nek se protivnici moji obuku u sramotu, i kao haljinom nek se pokriju stidom svojim.
Sean vestidos de vergüenza los que me calumnían; y sean cubiertos como de manto de su confusión.
30 Hvaliæu Gospoda veoma ustima svojima, i usred mnogih slaviæu ga,
Yo alabaré a Jehová en gran manera con mi boca; y en medio de muchos le loaré:
31 Jer stoji s desne strane ubogome, da bi ga spasao od onijeh koji osuðuju dušu njegovu.
Porque él se pondrá a la diestra del pobre; para librar su alma de los que juzgan.
