Psalmi 109
1 Bože, slavo moja, nemoj muèati,
Gode! Na Dima nodosa! Amaiba: le, mae ouiya: le fima!
2 Jer se usta bezbožnièka i usta lukava na me otvoriše; govore sa mnom jezikom lažljivijem.
Wadela: i hamosu dunu amola ogogosu dunu da nama doagala: i. Ilia da na hou ogogolewane olelesa. Ilia da bai hame amomane nama udigili doagala: sa.
3 Rijeèima zlobnijem sa svijeh strana gone me, i oružaju se na me ni za što.
4 Za ljubav moju ustaju na mene, a ja se molim.
Na da ilima asigisa, amola ili fidima: ne Dima sia: ne gadosa. Be amomane, ilia da nama higale ha lai gala.
5 Vraæaju mi zlo za dobro, i mržnju za ljubav moju.
Na da ilima noga: i hou amola asigi hou hamosa. Be ilia nama wadela: i dabe iaha.
6 Postavi nad njim starješinu bezbožnika, i protivnik neka mu stane s desne strane.
Nama ha lai dunuma fofada: ma: ne, ogogosu fofada: su dunu ilegema. Ema ha lai dunu da e diwaneya udidimu da defea.
7 Kad se stane suditi, neka izaðe kriv, i molitva njegova neka bude grijeh.
E da fofada: nanu, dafawane wadela: i hou hamoi dagoi ba: mu da defea. Ea sia: ne gadosu amolawane da fofada: su ganodini, wadela: i sia: ne gadosu ba: mu da defea.
8 Neka budu dani njegovi kratki, i vlast njegovu neka dobije drugi.
E da hedolo bogomu da defea. Amola ea bidi lamusa: hawa: hamosu, enoga gesoamu da defea.
9 Djeca njegova nek budu sirote, i žena njegova udovica.
Ea mano da guluba: mano agoane ba: mu da defea. Amola ea uda da didalomu da defea.
10 Djeca njegova nek se potucaju i prose, i neka traže hljeba izvan svojih pustolina.
Ea mano da diasu hamedene, udigili edegesa doulalalumu da defea. Dunu oda ilia da ea mano ilia diasu mebua esalebe, amodili sefasimu da defea.
11 Neka mu uzme dužnik sve što ima, i neka razgrabe tuðini muku njegovu.
Dunu ilima e da muni imunu gala, ilia ea gagui liligi huluanedafa samogemu da defea. Liligi huluane e bidi lamusa: hawa: hamoi, amo huluane ga fi dunu ilia lamu da defea.
12 Nek se ne naðe niko ko bi ga ljubio, ni ko bi se smilovao na sirote njegove.
Amola dunu afadafa da ema hamedafa dogolegemu da defea. Amola ea guluba: mano yolesi da enoga hamedafa ouligimu da defea.
13 Natražje njegovo nek se zatre, u drugom koljenu neka pogine ime njihovo.
Egaga fifi mabe huluane bogogia: mu da defea. Amola eno buga: le fifi mabe, ilia da ea dio gogolemu da defea.
14 Bezakonje starijeh njegovijeh nek se spomene u Gospoda, i grijeh matere njegove nek se ne izbriše.
Hina Gode da eso huluane ea aowalalia wadela: i hou dawa: lalumu da defea. Amola eme ea wadela: i hou hamedafa gogolema: ne olofomu da defea.
15 Neka budu svagda pred Gospodom, i on neka istrijebi spomen njihov na zemlji;
Hina Gode da eso huluane ilia wadela: i hou hamedafa gogolemu da defea. Be fa: no fifi mabe, ilia da ili hamedafa dawa: mu da defea.
16 Zato što se nije sjeæao èiniti milost, nego je gonio èovjeka ništega i ubogoga, i tužnome u srcu tražio smrt.
Amo dunu da eno dunuma asigimusa: hamedafa dawa: i, amola e da hamedafa gagui dunu amola hahani dunu huluane se iawene fane legesu.
17 Ljubio je kletvu, neka ga i stigne; nije mario za blagoslov, neka i otide od njega.
E da dunu gagabui aligima: ne hanasa. Be e da gagabuiga aligimu da defea. E da enoma hahawane dogolegele hou imunu higasa. Amaiba: le, enoga ema hahawane dogolegele hou hame imunu da defea.
18 Nek se obuèe u kletvu kao u haljinu, i ona nek uðe u njega kao voda, i kao ulje u kosti njegove.
E da eso huluane abula ga: nelala defele, e da eso huluane eno dunuma gagabui aligima: ne dawa: i. Ea gagabui da hima hano agoane ea da: i ganodini gasogimu da defea, amola ea gasa ganodini susuligi agoane gasogimu da defea.
19 Nek mu ona bude kao haljina, u koju se oblaèi, i kao pojas, kojim se svagda paše.
Amo gagabui aligisu da hina: da: i abulaga sosobe agoane amola eso huluane bulu idinigibi agoane aligimu da defea.
20 Taka plata nek bude od Gospoda onima koji me nenavide, i koji govore zlo na dušu moju.
Hina Gode! Na ha lai dunu ilia da nama lasogole sia: sa. Amo dunuma agoane se dabe ima.
21 A meni, Gospode, Gospode, uèini što prilièi imenu tvojemu. Ti si dobar, milošæu svojom izbavi me.
Be Na Ouligisudafa Hina Gode! Dia ilegele sia: i defele, na fidima. Amola na gaga: ma! Bai Di da Dia noga: idafa hou amola asigidafa hamosu dawa:
22 Jer sam nevoljan i ništ, i srce je moje ranjeno u meni.
Na da hame gagui amola hahanisa, amola na da se bagadedafa naba.
23 Nestaje me kao sjena, kad se odmièe; tjeraju me kao skakavce.
Na da daeya galu da: i baba agoai hedolowane alalolesimu agoai gala. Na da danuba: agoai, foga mini asi dagoi.
24 Koljena moja iznemogoše od posta, i tijelo moje omrša.
Na da ha: i hame nabeba: le, muguni gasa hamedene emo healesa. Na da: i da geloga: le gasa dabua heda: i.
25 Postadoh potsmijeh njima; videæi me mašu glavom svojom.
Dunu ilia da naba: le oufesega: sa, amola ilia nama higale busa: gi fofoga: sa.
26 Pomozi mi, Gospode, Bože moj, spasi me po milosti svojoj.
Na Hina Gode! Na fidima! Dia eso huluane mae fisili asigidafa hou, amoga na gaga: ma.
27 Neka poznadu da je ovo tvoja ruka, i ti, Gospode, da si ovo uèinio.
Di fawane da na gaga: su dunu. Na ha lai dunu, ilia amo dawa: digima: ne, Di hamoma.
28 Oni kunu, a ti blagoslovi; ustaju, ali nek se postide, i sluga se tvoj obraduje.
Ilia da na aligima: ne gagabumu. Be Di da na hahawane esaloma: ne hamomu. Nama se iasu dunu, amo Di hasalasima. Na, Dia hawa: hamosu dunu, da hahawane ba: mu da defea.
29 Nek se protivnici moji obuku u sramotu, i kao haljinom nek se pokriju stidom svojim.
Na ha lai dunu da gogosiamu da defea. Ilia gogosiasu da abula agoane ili dedebomu da defea.
30 Hvaliæu Gospoda veoma ustima svojima, i usred mnogih slaviæu ga,
Na da Hina Godema ha: giwane nodone wele sia: mu. Na da dunu ilia gilisisu amogai Ema nodone sia: mu.
31 Jer stoji s desne strane ubogome, da bi ga spasao od onijeh koji osuðuju dušu njegovu.
Bai E da hame gagui dunu gaga: sa. Dunu mogili da hame gagui dunuma medoma: ne fofada: sa. Be Hina Gode da ili gaga: sa.
