Psalmi 107
1 Hvalite Gospoda, jer je dobar; jer je dovijeka milost njegova.
Ah, Perwerdigargha teshekkür éytinglar! Chünki U méhribandur, ebediydur Uning méhir-muhebbiti!
2 Tako neka reku koje je izbavio Gospod, koje je izbavio iz ruke neprijateljeve,
Perwerdigar yaw qolidin qutquzghanlar, U hemjemet bolup qutquzghan xelqi buni dawamliq bayan qilsun —
3 Skupio ih iz zemalja, od istoka i zapada, od sjevera i mora.
Yeni U sherq bilen gherbtin, shimal bilen jenubtin, Herqaysi yurtlardin yighiwélin’ghanlar buni éytsun!
4 Lutaše po pustinji gdje se ne živi, puta gradu naseljenome ne nahodiše;
Ular chöl-bayawanni kézip pinhan yolda adashti, Adem makanlashqan héchbir sheherni tapalmastin.
5 Bjehu gladni i žedni, i duša njihova iznemagaše u njima;
Ach hemde ussuz bolup, Jéni chiqay dep qaldi.
6 Ali zavikaše ka Gospodu u tuzi svojoj; i izbavi ih iz nevolje njihove.
Andin Perwerdigargha peryad qildi, U ularni musheqqetliridin azad qildi.
7 I izvede ih na prav put, koji ide u grad naseljeni.
Makanlashqudek sheherge yetküche, U ularni tüz yolda bashlidi.
8 Neka hvale Gospoda za milost njegovu, i za èudesa njegova radi sinova ljudskih!
Ular Perwerdigargha teshekkür éytsun! Uning özgermes muhebbiti üchün, Insan balilirigha körsetken möjiziliri üchün!
9 Jer siti dušu taštu, i dušu gladnu puni dobra.
Chünki U changqighan köngülni qandurdi, Ach qalghan janni ésil németler bilen toldurdi.
10 Sjedješe u tami i u sjenu smrtnom, okovani u tugu i u gvožðe;
Zülmette, ölüm kölenggiside yashighanlar, Tömür kishen sélinip, azab chekkenlerni bolsa,
11 Jer ne slušaše rijeèi Božijih, i ne mariše za volju višnjega.
(Chünki ular Tengrining emirlirige qarshiliq qildi, Hemmidin Aliy Bolghuchining nesihetini kemsitti)
12 On poništi srce njihovo stradanjem; spotakoše se, i ne bješe ko da pomože.
— U ularni japa-musheqqet tartquzup kemter qildi, Ular putliship yiqildi, ulargha yardemge birsimu yoq idi.
13 Ali zavikaše ka Gospodu u tuzi svojoj, i izbavi ih iz nevolje njihove;
Andin Perwerdigargha yélinip peryad qildi, U ularni musheqqetliridin azad qildi.
14 Izvede ih iz tame i sjena smrtnoga, i raskide okove njihove.
Ularni zulmet hem ölüm sayisidin chiqirip, Ularning zenjir-asaretlirini sundurup tashlidi.
15 Neka hvale Gospoda za milost njegovu, i za èudesa njegova radi sinova ljudskih!
Ular Perwerdigargha teshekkür éytsun! Uning özgermes muhebbiti üchün, Insan balilirigha körsetken möjiziliri üchün!
16 Jer razbi vrata mjedena, i prijevornice gvozdene slomi.
Mana U mis derwazilarni pare-pare qilip, Tömür taqaqlarni késip tashlidi.
17 Bezumnici stradaše za nevaljale putove svoje, i za nepravde svoje.
Hamaqetler öz itaetsizlik yolliridin, Qebihlikliridin azablargha uchraydu;
18 Svako se jelo gadilo duši njihovoj, i doðoše do vrata smrtnijeh.
Könglide herxil ozuq-tülüktin bizar bolup, Ölüm derwazilirigha yéqinlishidu.
19 Ali zavikaše ka Gospodu u tuzi svojoj, i izbavi ih iz nevolje njihove.
Andin Perwerdigargha yélinip peryad qilidu, U ularni musheqqetliridin azad qilidu.
20 Posla rijeè svoju i iscijeli ih, i izbavi ih iz groba njihova.
U söz-kalamini ewetip, ularni saqaytidu, Ularni zawalliqliridin qutquzidu.
21 Neka hvale Gospoda za milost njegovu, i za èudesa njegova radi sinova ljudskih!
Ular Perwerdigargha teshekkür éytsun! Uning özgermes muhebbiti üchün, Adem balilirigha körsetken möjiziliri üchün!
22 I neka prinesu žrtvu za hvalu, i kazuju djela njegova u pjesmama!
Qurbanliq süpitide teshekkürler éytsun, Uning qilghanlirini tentenilik naxshilar bilen bayan qilsun!
23 Koji plove po moru na korabljima, i rade na velikim vodama,
Kémilerde déngizgha chüshüp qatnighuchilar, Ulugh sularda tirikchilik qilghuchilar,
24 Oni su vidjeli djela Gospodnja, i èudesa njegova u dubini.
Bular Perwerdigarning ishlirigha guwahchidur, Chongqur okyanda körsetken karametlerni körgüchidur.
25 Kaže, i diže se silan vjetar, i ustaju vali na njemu,
Chünki U bir söz bilenla shiddetlik shamalni chiqirip, Dolqunlirini örkeshlitidu;
26 Dižu se do nebesa i spuštaju do bezdana: duša se njihova u nevolji razliva;
Kémichiler asman-pelek örleydu, Sularning tehtilirige chüshidu, Dehshettin ularning jéni érip kétidu.
27 Posræu i ljuljaju se kao pijani; sve mudrosti njihove nestaje.
Ular mest ademdek eleng-seleng irghanglaydu, Herqandaq eqil-charisi tügeydu;
28 Ali zavikaše ka Gospodu u tuzi svojoj, i izvede ih iz nevolje njihove.
Andin Perwerdigargha yélinip peryad qilidu, U ularni musheqqetliridin azad qilidu.
29 On obraæa vjetar u tišinu, i vali njihovi umuknu.
U boranni tinchitidu, Su dolqunlirimu jim bolidu.
30 Vesele se kad se stišaju, i vodi ih u pristanište koje žele.
Shuning bilen ular tinchliqidin shadlinidu; U ularni teshna bolghan aramgahigha yéteklep baridu.
31 Neka hvale Gospoda za milost njegovu, i za èudesa njegova radi sinova ljudskih!
Ular Perwerdigargha teshekkür éytsun! Uning özgermes muhebbiti üchün, Insan balilirigha körsetken möjiziliri üchün!
32 Neka ga uzvišuju na saboru narodnom, na skupštini starješinskoj slave ga!
Ular xelqning jamaitidimu Uni ulughlisun, Aqsaqallar mejliside Uni medhiyilisun.
33 On pretvara rijeke u pustinju, i izvore vodene u suhotu,
U deryalarni chölge, Bulaqlarni qaqasliqqa aylanduridu.
34 Rodnu zemlju u slanu pustaru za nevaljalstvo onijeh koji žive na njoj.
Ahalisining yamanliqi tüpeylidin, Hosulluq yerni shorluq qilidu.
35 On pretvara pustinju u jezera, i suhu zemlju u izvore vodene,
U yene chöl-bayawanni kölge, Changqaq yerni bulaqlargha aylanduridu;
36 I naseljava onamo gladne. Oni zidaju gradove za življenje;
Achlarni shu yerge jaylashturup, Ular olturaqlashqan bir sheherni berpa qilidu;
37 Siju polja, sade vinograde i sabiraju ljetinu.
Ular étizlarni heydep-térip, üzümzarlarni berpa qilidu; Bular hosul-mehsulatni mol béridu.
38 Blagosilja ih i množe se jako, i stoke im ne umaljuje.
U ulargha beriket béridu, Shuning bilen ularning sani xélila éship baridu, U ularning mal-waranlirini héch azaytmaydu.
39 Prije ih bijaše malo, padahu od zla i nevolje, što ih stizaše.
Ular yene jebir-zulum, bala-qaza hem derd-elemge yoluqup, Sani aziyip, pükülidu.
40 On sipa sramotu na knezove, i ostavlja ih da lutaju po pustinji gdje nema putova.
U ésilzadiler üstige kemsitishlirini tökidu, Yolsiz desht-sehrada ularni sergerdan qilidu;
41 On izvlaèi ubogoga iz nevolje, i plemena množi kao stado.
Lékin miskin ademni jebir-zulumdin yuqiri kötürüp saqlaydu, Uning aile-tawabatini qoy padisidek köp qilidu.
42 Dobri vide i raduju se, a svako nevaljalstvo zatiskuje usta svoja.
Buni köngli duruslar körüp shadlinidu; Pasiqlarning aghzi étilidu.
43 Ko je mudar, neka zapamti ovo, i neka poznadu milosti Gospodnje.
Kimki dana bolsa, bularni bayqisun, Perwerdigarning méhir-shepqetlirini chüshensun!
