Psalmi 107
1 Hvalite Gospoda, jer je dobar; jer je dovijeka milost njegova.
Аһ, Пәрвәрдигарға тәшәккүр ейтиңлар! Чүнки У меһривандур, әбәдийдур Униң меһир-муһәббити!
2 Tako neka reku koje je izbavio Gospod, koje je izbavio iz ruke neprijateljeve,
Пәрвәрдигар яв қолидин қутқузғанлар, У һәмҗәмәт болуп қутқузған хәлқи буни давамлиқ баян қилсун —
3 Skupio ih iz zemalja, od istoka i zapada, od sjevera i mora.
Йәни У шәриқ билән ғәриптин, шимал билән җәнуптин, Һәр қайси жутлардин жиғивелинғанлар буни ейтсун!
4 Lutaše po pustinji gdje se ne živi, puta gradu naseljenome ne nahodiše;
Улар чөл-баяванни кезип пинһан йолда адашти, Адәм маканлашқан һеч бир шәһәрни тапалмастин.
5 Bjehu gladni i žedni, i duša njihova iznemagaše u njima;
Ач һәмдә уссуз болуп, Җени чиқай дәп қалди.
6 Ali zavikaše ka Gospodu u tuzi svojoj; i izbavi ih iz nevolje njihove.
Андин Пәрвәрдигарға пәряд қилди, У уларни мушәққәтлиридин азат қилди.
7 I izvede ih na prav put, koji ide u grad naseljeni.
Маканлашқидәк шәһәргә йәткичә, У уларни түз йолда башлиди.
8 Neka hvale Gospoda za milost njegovu, i za èudesa njegova radi sinova ljudskih!
Улар Пәрвәрдигарға тәшәккүр ейтсун! Униң өзгәрмәс муһәббити үчүн, Инсан балилириға көрсәткән мөҗизилири үчүн!
9 Jer siti dušu taštu, i dušu gladnu puni dobra.
Чүнки У чаңқиған көңүлни қандурди, Ач қалған җанни есил немәтләр билән толдурди.
10 Sjedješe u tami i u sjenu smrtnom, okovani u tugu i u gvožðe;
Зүлмәттә, өлүм көләңгисидә яшиғанлар, Төмүр кишән селинип, азап чәккәнләрни болса,
11 Jer ne slušaše rijeèi Božijih, i ne mariše za volju višnjega.
(Чүнки улар Тәңриниң әмирлиригә қаршилиқ қилди, Һәммидин Алий Болғучиниң несиһәтини кәмситти)
12 On poništi srce njihovo stradanjem; spotakoše se, i ne bješe ko da pomože.
— У уларни җапа-мушәққәт тартқузуп кәмтәр қилди, Улар путлишип жиқилди, уларға ярдәмгә бирисиму йоқ еди.
13 Ali zavikaše ka Gospodu u tuzi svojoj, i izbavi ih iz nevolje njihove;
Андин Пәрвәрдигарға йелинип пәряд қилди, У уларни мушәққәтлиридин азат қилди.
14 Izvede ih iz tame i sjena smrtnoga, i raskide okove njihove.
Уларни зулмәт һәм өлүм сайисидин чиқирип, Уларниң зәнҗир-асарәтлирини сундуруп ташлиди.
15 Neka hvale Gospoda za milost njegovu, i za èudesa njegova radi sinova ljudskih!
Улар Пәрвәрдигарға тәшәккүр ейтсун! Униң өзгәрмәс муһәббити үчүн, Инсан балилириға көрсәткән мөҗизилири үчүн!
16 Jer razbi vrata mjedena, i prijevornice gvozdene slomi.
Мана У мис дәрвазиларни парә-парә қилип, Төмүр тақақларни кесип ташлиди.
17 Bezumnici stradaše za nevaljale putove svoje, i za nepravde svoje.
Һамақәтләр өз итаәтсизлик йоллиридин, Қәбиһликлиридин азапларға учрайду;
18 Svako se jelo gadilo duši njihovoj, i doðoše do vrata smrtnijeh.
Көңлидә һәр хил озуқ-түлүктин бизар болуп, Өлүм дәрвазилириға йеқинлишиду.
19 Ali zavikaše ka Gospodu u tuzi svojoj, i izbavi ih iz nevolje njihove.
Андин Пәрвәрдигарға йелинип пәряд қилиду, У уларни мушәққәтлиридин азат қилиду.
20 Posla rijeè svoju i iscijeli ih, i izbavi ih iz groba njihova.
У сөз-каламини әвәтип, уларни сақайтиду, Уларни заваллиқлиридин қутқузиду.
21 Neka hvale Gospoda za milost njegovu, i za èudesa njegova radi sinova ljudskih!
Улар Пәрвәрдигарға тәшәккүр ейтсун! Униң өзгәрмәс муһәббити үчүн, Адәм балилириға көрсәткән мөҗизилири үчүн!
22 I neka prinesu žrtvu za hvalu, i kazuju djela njegova u pjesmama!
Қурбанлиқ сүпитидә тәшәккүрләр ейтсун, Униң қилғанлирини тәнтәнилик нахшилар билән баян қилсун!
23 Koji plove po moru na korabljima, i rade na velikim vodama,
Кемиләрдә деңизға чүшүп қатниғучилар, Улуқ суларда тирикчилик қилғучилар,
24 Oni su vidjeli djela Gospodnja, i èudesa njegova u dubini.
Булар Пәрвәрдигарниң ишлириға гувачидур, Чоңқур океанда көрсәткән карамәтләрни көргүчидур.
25 Kaže, i diže se silan vjetar, i ustaju vali na njemu,
Чүнки У бир сөз биләнла шиддәтлик шамални чиқирип, Долқунлирини өркәшлитиду;
26 Dižu se do nebesa i spuštaju do bezdana: duša se njihova u nevolji razliva;
Кемичиләр асман-пәләк өрләйду, Суларниң тәһтилиригә чүшиду, Дәһшәттин уларниң җени ерип кетиду.
27 Posræu i ljuljaju se kao pijani; sve mudrosti njihove nestaje.
Улар мәс адәмдәк әләң-сәләң ирғаңлайду, Һәр қандақ әқил-чариси түгәйду;
28 Ali zavikaše ka Gospodu u tuzi svojoj, i izvede ih iz nevolje njihove.
Андин Пәрвәрдигарға йелинип пәряд қилиду, У уларни мушәққәтлиридин азат қилиду.
29 On obraæa vjetar u tišinu, i vali njihovi umuknu.
У боранни тиничлитиду, Су долқунлириму җим болиду.
30 Vesele se kad se stišaju, i vodi ih u pristanište koje žele.
Шуниң билән улар течлиғидин шатлиниду; У уларни тәшна болған арамгаһиға йетәкләп бариду.
31 Neka hvale Gospoda za milost njegovu, i za èudesa njegova radi sinova ljudskih!
Улар Пәрвәрдигарға тәшәккүр ейтсун! Униң өзгәрмәс муһәббити үчүн, Инсан балилириға көрсәткән мөҗизилири үчүн!
32 Neka ga uzvišuju na saboru narodnom, na skupštini starješinskoj slave ga!
Улар хәлиқниң җамаитидиму Уни улуқлисун, Ақсақаллар мәҗлисидә Уни мәдһийилисун.
33 On pretvara rijeke u pustinju, i izvore vodene u suhotu,
У дәрияларни чөлгә, Булақларни қақаслиққа айландуриду.
34 Rodnu zemlju u slanu pustaru za nevaljalstvo onijeh koji žive na njoj.
Аһалисиниң яманлиғи түпәйлидин, Һосуллуқ йәрни шорлуқ қилиду.
35 On pretvara pustinju u jezera, i suhu zemlju u izvore vodene,
У йәнә чөл-баяванни көлгә, Чаңқақ йәрни булақларға айландуриду;
36 I naseljava onamo gladne. Oni zidaju gradove za življenje;
Ачларни шу йәргә җайлаштуруп, Улар олтирақлашқан бир шәһәрни бәрпа қилиду;
37 Siju polja, sade vinograde i sabiraju ljetinu.
Улар етизларни һайдап-терип, үзүмзарларни бәрпа қилиду; Булар һосул-мәһсулатни мол бериду.
38 Blagosilja ih i množe se jako, i stoke im ne umaljuje.
У уларға бәрикәт бериду, Шуниң билән уларниң сани хеләла ешип бариду, У уларниң мал-варанлирини һеч азайтмайду.
39 Prije ih bijaše malo, padahu od zla i nevolje, što ih stizaše.
Улар йәнә җәбир-зулум, бала-қаза һәм дәрд-әләмгә йолуғуп, Сани азийип, пүкүлиду.
40 On sipa sramotu na knezove, i ostavlja ih da lutaju po pustinji gdje nema putova.
У есилзадиләр үстигә кәмситишлирини төкиду, Йолсиз дәшт-сәһрада уларни сәргәрдан қилиду;
41 On izvlaèi ubogoga iz nevolje, i plemena množi kao stado.
Лекин мискин адәмни җәбир-зулумдин жуқури көтирип сақлайду, Униң аилә-тавабатини қой падисидәк көп қилиду.
42 Dobri vide i raduju se, a svako nevaljalstvo zatiskuje usta svoja.
Буни көңли дуруслар көрүп шатлиниду; Пасиқларниң ағзи етилиду.
43 Ko je mudar, neka zapamti ovo, i neka poznadu milosti Gospodnje.
Кимки дана болса, буларни байқисун, Пәрвәрдигарниң меһри-шәпқәтлирини чүшәнсун!
