< Psalmi 107 >

1 Hvalite Gospoda, jer je dobar; jer je dovijeka milost njegova.
Alabad al SEÑOR, porque es bueno; porque para siempre es su misericordia.
2 Tako neka reku koje je izbavio Gospod, koje je izbavio iz ruke neprijateljeve,
Diganlo los redimidos del SEÑOR, los que ha redimido del poder del enemigo,
3 Skupio ih iz zemalja, od istoka i zapada, od sjevera i mora.
y los ha congregado de las tierras, del oriente y del occidente, del aquilón y del mar.
4 Lutaše po pustinji gdje se ne živi, puta gradu naseljenome ne nahodiše;
Anduvieron perdidos por el desierto, por la soledad sin camino, sin hallar ciudad en dónde vivir.
5 Bjehu gladni i žedni, i duša njihova iznemagaše u njima;
Hambrientos y sedientos, su alma desfallecía en ellos.
6 Ali zavikaše ka Gospodu u tuzi svojoj; i izbavi ih iz nevolje njihove.
Y clamaron al SEÑOR en su angustia, los libró de sus aflicciones.
7 I izvede ih na prav put, koji ide u grad naseljeni.
Los dirigió por camino derecho, para que viniesen a ciudad de habitación.
8 Neka hvale Gospoda za milost njegovu, i za èudesa njegova radi sinova ljudskih!
Alaben al SEÑOR por su misericordia; y sus maravillas para con los hijos de los hombres.
9 Jer siti dušu taštu, i dušu gladnu puni dobra.
Porque sació al alma menesterosa, y llenó de bien al alma hambrienta.
10 Sjedješe u tami i u sjenu smrtnom, okovani u tugu i u gvožðe;
Los que moraban en tinieblas y sombra de muerte aprisionados, en aflicción y en hierros,
11 Jer ne slušaše rijeèi Božijih, i ne mariše za volju višnjega.
por cuanto fueron rebeldes a las palabras del SEÑOR, y aborrecieron el consejo del Altísimo.
12 On poništi srce njihovo stradanjem; spotakoše se, i ne bješe ko da pomože.
Por eso quebrantó él con trabajo sus corazones, cayeron y no hubo quién los ayudase.
13 Ali zavikaše ka Gospodu u tuzi svojoj, i izbavi ih iz nevolje njihove;
Luego que clamaron al SEÑOR en su angustia, los libró de sus aflicciones.
14 Izvede ih iz tame i sjena smrtnoga, i raskide okove njihove.
Los sacó de las tinieblas, y de la sombra de muerte; y rompió sus prisiones.
15 Neka hvale Gospoda za milost njegovu, i za èudesa njegova radi sinova ljudskih!
Alaben al SEÑOR por su misericordia, y sus maravillas para con los hijos de los hombres.
16 Jer razbi vrata mjedena, i prijevornice gvozdene slomi.
Porque quebrantó las puertas de bronce, y desmenuzó los cerrojos de hierro.
17 Bezumnici stradaše za nevaljale putove svoje, i za nepravde svoje.
Los locos, a causa del camino de su rebelión; y a causa de sus maldades fueron afligidos,
18 Svako se jelo gadilo duši njihovoj, i doðoše do vrata smrtnijeh.
su alma abominó toda vianda; y llegaron hasta las puertas de la muerte.
19 Ali zavikaše ka Gospodu u tuzi svojoj, i izbavi ih iz nevolje njihove.
Mas clamaron al SEÑOR en su angustia; y los salvó de sus aflicciones.
20 Posla rijeè svoju i iscijeli ih, i izbavi ih iz groba njihova.
Envió su palabra, y los curó, y los libró de sus sepulturas.
21 Neka hvale Gospoda za milost njegovu, i za èudesa njegova radi sinova ljudskih!
Alaben al SEÑOR por su misericordia, y sus maravillas para con los hijos de los hombres.
22 I neka prinesu žrtvu za hvalu, i kazuju djela njegova u pjesmama!
Y ofrezcan sacrificios de alabanza, y publiquen sus obras con júbilo.
23 Koji plove po moru na korabljima, i rade na velikim vodama,
Los que descienden al mar en navíos, y hacen obra en las muchas aguas,
24 Oni su vidjeli djela Gospodnja, i èudesa njegova u dubini.
ellos han visto las obras del SEÑOR, y sus maravillas en el mar profundo.
25 Kaže, i diže se silan vjetar, i ustaju vali na njemu,
El dijo, e hizo saltar el viento de la tempestad, que levanta sus ondas;
26 Dižu se do nebesa i spuštaju do bezdana: duša se njihova u nevolji razliva;
suben a los cielos, descienden a los abismos; sus almas se derriten con el mal.
27 Posræu i ljuljaju se kao pijani; sve mudrosti njihove nestaje.
Tiemblan, y titubean como borrachos, y toda su ciencia es perdida;
28 Ali zavikaše ka Gospodu u tuzi svojoj, i izvede ih iz nevolje njihove.
claman al SEÑOR en su angustia, y los libra de sus aflicciones.
29 On obraæa vjetar u tišinu, i vali njihovi umuknu.
Hace parar la tempestad en sosiego, y sus ondas cesan.
30 Vesele se kad se stišaju, i vodi ih u pristanište koje žele.
Se alegran luego porque se reposaron; y él los guía al término de su voluntad.
31 Neka hvale Gospoda za milost njegovu, i za èudesa njegova radi sinova ljudskih!
Alaben al SEÑOR por su misericordia, y sus maravillas para con los hijos de los hombres.
32 Neka ga uzvišuju na saboru narodnom, na skupštini starješinskoj slave ga!
Y ensálcenlo en la congregación del pueblo; y en la reunión de ancianos lo alaben.
33 On pretvara rijeke u pustinju, i izvore vodene u suhotu,
El puso los ríos en desierto, y los manaderos de las aguas en sed;
34 Rodnu zemlju u slanu pustaru za nevaljalstvo onijeh koji žive na njoj.
la tierra fructífera en salados; por la maldad de los que la habitan.
35 On pretvara pustinju u jezera, i suhu zemlju u izvore vodene,
Vuelve el desierto en estanques de aguas, y la tierra desierta en manaderos de agua.
36 I naseljava onamo gladne. Oni zidaju gradove za življenje;
Y aposenta allí hambrientos, y aderezan allí ciudad para habitación;
37 Siju polja, sade vinograde i sabiraju ljetinu.
y siembran campos, y plantan viñas; y rinden fruto de aumento.
38 Blagosilja ih i množe se jako, i stoke im ne umaljuje.
Y los bendice, y se multiplican en gran manera; y no disminuye sus bestias.
39 Prije ih bijaše malo, padahu od zla i nevolje, što ih stizaše.
Y después son menoscabados, y abatidos de tiranía; de males y congojas.
40 On sipa sramotu na knezove, i ostavlja ih da lutaju po pustinji gdje nema putova.
El derrama menosprecio sobre los príncipes, y les hace andar errados, vagabundos, sin camino.
41 On izvlaèi ubogoga iz nevolje, i plemena množi kao stado.
Y levanta al pobre de la pobreza, y vuelve las familias como ovejas.
42 Dobri vide i raduju se, a svako nevaljalstvo zatiskuje usta svoja.
Vean los rectos, y alégrense; y toda maldad cierre su boca.
43 Ko je mudar, neka zapamti ovo, i neka poznadu milosti Gospodnje.
¿Quién es sabio y guardará estas cosas, y entenderá las misericordias del SEÑOR?

< Psalmi 107 >