< Psalmi 107 >

1 Hvalite Gospoda, jer je dobar; jer je dovijeka milost njegova.
Alabád a Jehová, porque es bueno; porque para siempre es su misericordia.
2 Tako neka reku koje je izbavio Gospod, koje je izbavio iz ruke neprijateljeve,
Dígan lo los redimidos de Jehová, los que ha redimido de poder del enemigo,
3 Skupio ih iz zemalja, od istoka i zapada, od sjevera i mora.
Y los ha congregado de las tierras, del oriente y del occidente, del aquilón y de la mar.
4 Lutaše po pustinji gdje se ne živi, puta gradu naseljenome ne nahodiše;
Anduvieron perdidos por el desierto, por la soledad sin camino: no hallando ciudad de población.
5 Bjehu gladni i žedni, i duša njihova iznemagaše u njima;
Hambrientos, y sedientos: su alma desfallecía en ellos.
6 Ali zavikaše ka Gospodu u tuzi svojoj; i izbavi ih iz nevolje njihove.
Y clamaron a Jehová en su angustia; y escapólos de sus aflicciones.
7 I izvede ih na prav put, koji ide u grad naseljeni.
Y encaminólos en camino derecho; para que viniesen a ciudad de población.
8 Neka hvale Gospoda za milost njegovu, i za èudesa njegova radi sinova ljudskih!
Alaben pues ellos la misericordia de Jehová, y sus maravillas con los hijos de los hombres.
9 Jer siti dušu taštu, i dušu gladnu puni dobra.
Porque hartó al alma menesterosa; y al alma hambrienta hinchió de bien.
10 Sjedješe u tami i u sjenu smrtnom, okovani u tugu i u gvožðe;
Los que moraban en tinieblas, y sombra de muerte, aprisionados en aflicción, y en hierros;
11 Jer ne slušaše rijeèi Božijih, i ne mariše za volju višnjega.
Por cuanto fueron rebeldes a las palabras de Jehová; y aborrecieron el consejo del Altísimo:
12 On poništi srce njihovo stradanjem; spotakoše se, i ne bješe ko da pomože.
Y él quebrantó con trabajo sus corazones: cayeron, y no hubo quien les ayudase:
13 Ali zavikaše ka Gospodu u tuzi svojoj, i izbavi ih iz nevolje njihove;
Y clamaron a Jehová en su angustia: escapólos de sus aflicciones.
14 Izvede ih iz tame i sjena smrtnoga, i raskide okove njihove.
Sacólos de las tinieblas, y de la sombra de muerte; y rompió sus prisiones.
15 Neka hvale Gospoda za milost njegovu, i za èudesa njegova radi sinova ljudskih!
Alaben pues ellos la misericordia de Jehová, y sus maravillas con los hijos de los hombres.
16 Jer razbi vrata mjedena, i prijevornice gvozdene slomi.
Porque quebrantó las puertas de acero; y desmenuzó los cerrojos de hierro.
17 Bezumnici stradaše za nevaljale putove svoje, i za nepravde svoje.
Insensatos, a causa del camino de su rebelión; y a causa de sus maldades fueron afligidos.
18 Svako se jelo gadilo duši njihovoj, i doðoše do vrata smrtnijeh.
Su alma abominó toda vianda; y llegaron hasta las puertas de la muerte.
19 Ali zavikaše ka Gospodu u tuzi svojoj, i izbavi ih iz nevolje njihove.
Y clamaron a Jehová en su angustia; y salvólos de sus aflicciones.
20 Posla rijeè svoju i iscijeli ih, i izbavi ih iz groba njihova.
Envió su palabra, y curólos; y escapólos de sus sepulturas.
21 Neka hvale Gospoda za milost njegovu, i za èudesa njegova radi sinova ljudskih!
Alaben pues ellos la misericordia de Jehová; y sus maravillas con los hijos de los hombres.
22 I neka prinesu žrtvu za hvalu, i kazuju djela njegova u pjesmama!
Y sacrifiquen sacrificios de alabanza; y enarren sus obras con jubilación.
23 Koji plove po moru na korabljima, i rade na velikim vodama,
Los que descendieron a la mar en navíos: y contratan en las muchas aguas;
24 Oni su vidjeli djela Gospodnja, i èudesa njegova u dubini.
Ellos han visto las obras de Jehová, y sus maravillas en el mar profundo.
25 Kaže, i diže se silan vjetar, i ustaju vali na njemu,
El dijo, y salió el viento de la tempestad, que levanta sus ondas:
26 Dižu se do nebesa i spuštaju do bezdana: duša se njihova u nevolji razliva;
Suben a los cielos, descienden a los abismos: sus almas se derriten con el mal.
27 Posræu i ljuljaju se kao pijani; sve mudrosti njihove nestaje.
Tiemblan, y titubean como borrachos; y toda su ciencia es perdida.
28 Ali zavikaše ka Gospodu u tuzi svojoj, i izvede ih iz nevolje njihove.
Y claman a Jehová en su angustia; y escápalos de sus aflicciones.
29 On obraæa vjetar u tišinu, i vali njihovi umuknu.
Hace parar la tempestad en silencio; y callan sus ondas.
30 Vesele se kad se stišaju, i vodi ih u pristanište koje žele.
Y alégranse, porque se reposaron; y guíalos al puerto que quieren.
31 Neka hvale Gospoda za milost njegovu, i za èudesa njegova radi sinova ljudskih!
Alaben pues ellos la misericordia de Jehová, y sus maravillas con los hijos de los hombres.
32 Neka ga uzvišuju na saboru narodnom, na skupštini starješinskoj slave ga!
Y ensálcenle en congregación de pueblo; y en consistorio de ancianos le loen.
33 On pretvara rijeke u pustinju, i izvore vodene u suhotu,
Vuelve los ríos en desierto; y los manaderos de las aguas en sed:
34 Rodnu zemlju u slanu pustaru za nevaljalstvo onijeh koji žive na njoj.
La tierra fructífera en salados; por la maldad de los que la habitan.
35 On pretvara pustinju u jezera, i suhu zemlju u izvore vodene,
Vuelve el desierto en estanques de aguas, y la tierra seca en manaderos de aguas:
36 I naseljava onamo gladne. Oni zidaju gradove za življenje;
Y aposenta allí hambrientos; y aderezan allí ciudad de población:
37 Siju polja, sade vinograde i sabiraju ljetinu.
Y siembran campos, y plantan viñas; y hacen fruto de renta:
38 Blagosilja ih i množe se jako, i stoke im ne umaljuje.
Y bendícelos, y se multiplican en gran manera: y no disminuye sus bestias.
39 Prije ih bijaše malo, padahu od zla i nevolje, što ih stizaše.
Y después son menoscabados, y abatidos de tiranía, de males, y de congojas.
40 On sipa sramotu na knezove, i ostavlja ih da lutaju po pustinji gdje nema putova.
El derrama menosprecio sobre los príncipes: y les hace andar errantes, vagabundos, sin camino.
41 On izvlaèi ubogoga iz nevolje, i plemena množi kao stado.
Y levanta al pobre de la pobreza; y vuelve las familias como ovejas.
42 Dobri vide i raduju se, a svako nevaljalstvo zatiskuje usta svoja.
Vean los rectos, y alégrense; y toda maldad cierre su boca.
43 Ko je mudar, neka zapamti ovo, i neka poznadu milosti Gospodnje.
¿Quién es sabio, y guardará estas cosas; y entenderá las misericordias de Jehová?

< Psalmi 107 >