Psalmi 104

1 Blagosiljaj, dušo moja, Gospoda! Gospode, Bože moj, velik si veoma, obukao si se u velièanstvo i krasotu.

Whakapaingia a Ihowa, e toku wairua. E Ihowa, e toku Atua, he nui rawa koe; he honore, he kororia ou kakahu.

2 Obukao si svjetlost kao haljinu, razapeo nebo kao šator;

E roropi nei i te marama ki a koe ano he kakahu, e hora nei i nga rangi ano he kakahu tauarai.

3 Vodom si pokrio dvorove svoje, oblake naèinio si da su ti kola, ideš na krilima vjetrnijem.

E whakanoho nei i nga kurupae o ona ruma ki nga wai: e mea nei i nga kapua hei hariata mona: e haere nei i runga i nga pakau o te hau.

4 Èiniš vjetrove da su ti anðeli, plamen ognjeni da su ti sluge.

E mea nei i nga hau hei karere mana, i te mura ahi hei kaimahi mana.

5 Utvrdio si zemlju na temeljima njezinim, da se ne pomjesti va vijek vijeka.

Nana nei i whakatu te whenua ki runga ki ona turanga, kei nekenekehia ake ake.

6 Bezdanom kao haljinom odjenuo si je; na gorama stoje vode.

Nau ano i hipoki ki te rire hei kakahu: tu ana nga wai i runga i nga maunga.

7 Od prijetnje tvoje bježe, od gromovnoga glasa tvojega teku.

Rere ana ratou i tau riri: tahuti tonu atu i te reo o tau whatitiri;

8 Izlaze na gore i slaze u doline, na mjesto koje si im utvrdio.

Puke ake ana ra nga maunga, heke iho ana ma nga whawharua ki te wahi i whakaritea e koe mo ratou.

9 Postavio si meðu, preko koje ne prelaze, i ne vraæaju se da pokriju zemlju.

Kua whakatakotoria e koe he rohe kei koni mai ratou, kei hoki mai hei taupoki mo te whenua.

10 Izveo si izvore po dolinama, izmeðu gora teku vode.

Nana i tono nga puna ki roto ki nga awaawa, e rere nei i waenga o nga puke.

11 Napajaju sve zvijeri poljske; divlji magarci gase žeðu svoju.

Hei wai mo nga kirehe katoa o te parae: na noa te matewai o nga kaihe mohoao.

12 Na njima ptice nebeske žive; kroz grane razliježe se glas njihov.

Kei reira nga nohoanga o nga manu o te rangi, e korihi nei i roto i nga manga.

13 Napajaš gore s visina svojih, plodima djela tvojih siti se zemlja.

He mea whakamakuku nana nga puke i ona ruma: ka makona te whenua i nga hua o au mahi.

14 Daješ te raste trava stoci, i zelen na korist èovjeku, da bi izvodio hljeb iz zemlje.

Ko ia hei whakatupu i te tarutaru ma te kararehe, i te otaota hei mea ma te tangata; kia whakaputaina ake ai he taro i te whenua;

15 I vino veseli srce èovjeku, i lice se svijetli od ulja, i hljeb srce èovjeku krijepi.

He waina hei whakahari i te ngakau o te tangata, he hinu e piata ai tona mata, me te taro hei whakakaha i te ngakau o te tangata.

16 Site se drveta Božija, kedri Livanski, koje si posadio.

Ki tonu i te wai nga rakau a Ihowa, nga hita o Repanona i whakatokia e ia.

17 Na njima ptice viju gnijezda; stanak je rodin na jelama.

Hanga ake e nga manu he ohanga ki reira: te taaka, ko nga kauri tona whare.

18 Gore visoke divokozama, kamen je utoèište zeèevima.

Hei piringa nga puke tiketike mo nga koati mohoao: nga kohatu mo nga rapeti.

19 Stvorio si mjesec da pokazuje vremena, sunce poznaje zapad svoj.

I hanga e ia te marama hei tohu taima: e matau ana te ra ki tona torengitanga.

20 Stereš tamu, i biva noæ, po kojoj izlazi sve zvijerje šumsko;

Ko koe hei whakapouri, a kua po: na ngoki mai ana nga kirehe katoa o te ngahere.

21 Lavovi rièu za plijenom, i traže od Boga hrane sebi.

Ko nga kuao raiona ngengere ana ratou, he mea kai, he rapu kai ma ratou i te Atua.

22 Sunce grane, i oni se sakrivaju i liježu u lože svoje.

Ko te putanga mai o te ra ka poto atu ratou, takoto ana i o ratou kuhunga.

23 Izlazi èovjek na posao svoj, i na rad svoj do veèera.

Ko te tangata ka haere ki ana hanga, ki tana mahi, a ahiahi noa.

24 Kako je mnogo djela tvojih, Gospode! Sve si premudro stvorio; puna je zemlja blaga tvojega.

Ano te tini o au mahi, e Ihowa! he mohio rawa tau mahi i aua mea katoa; ki tonu te whenua i au taonga.

25 Gle, more veliko i široko, tu gmižu bez broja, životinja mala i velika;

Kei ko ra ko te moana, tona nui tuauriuri: kei reira nga mea ngokingoki e kore e taea te tatau, nga kirehe hoki, ana nonohi, ana nunui.

26 Tu laðe plove, krokodil, kojega si stvorio da se igra po njemu.

Kei reira nga kaipuke e teretere ana: kei reira taua rewiatana i hanga e koe hei takaro ki reira.

27 Sve tebe èeka, da im daješ piæu na vrijeme.

E tatari katoa ana enei ki a koe, kia hoatu e koe te kai ma ratou i te wa e tika ai.

28 Daješ im, primaju; otvoriš ruku svoju, site se dobra.

Ko tau e hoatu ai ma ratou, kohikohia ana e ratou: te wherahanga o tou ringa, makona tonu ratou i te pai.

29 Odvratiš lice svoje, žaloste se; uzmeš im duh, ginu, i u prah svoj povraæaju se.

Ko te hunanga o tou mata, pororaru ana ratou: ka kapohia e koe to ratou manawa, ka marere ratou, a ka hoki ano ki to ratou puehu.

30 Pošlješ duh svoj, postaju, i ponavljaš lice zemlji.

Ko tau tononga mai i tou wairua, kua hanga ratou; a whakahoutia ana e koe te mata o te whenua.

31 Slava Gospodu uvijek; nek se veseli Gospod za djela svoja!

Kia whai kororia a Ihowa ake ake, kia hari a Ihowa ki ana mahi:

32 On pogleda na zemlju, i ona se trese; dotakne se gora, i dime se.

Tana tirohanga iho ki te whenua, ru ana: kua pa ki nga puke, na pongere ana.

33 Pjevaæu Gospodu za života svojega; hvaliæu Boga svojega dok sam god.

Ka waiata ahau ki a Ihowa i ahau e ora ana: ka himene ki toku Atua i ahau ano i te ao nei.

34 Neka mu bude mila besjeda moja! veseliæu se o Gospodu.

Kia reka toku whakaaronga ki a ia, ka hari ahau ki a Ihowa.

35 Neka nestane grješnika sa zemlje, i bezbožnika neka ne bude više! Blagosiljaj, dušo moja, Gospoda! Aliluja!

Kia moti nga tangata hara i runga i te whenua, ko te hunga kino kia poto katoa atu. Whakapaingia a Ihowa, e toku wairua. Whakamoemititia a Ihowa.