Psalmi 104
1 Blagosiljaj, dušo moja, Gospoda! Gospode, Bože moj, velik si veoma, obukao si se u velièanstvo i krasotu.
| ברכי נפשי את יהוה יהוה אלהי גדלת מאד הוד והדר לבשת׃ |
2 Obukao si svjetlost kao haljinu, razapeo nebo kao šator;
| עטה אור כשלמה נוטה שמים כיריעה׃ |
3 Vodom si pokrio dvorove svoje, oblake naèinio si da su ti kola, ideš na krilima vjetrnijem.
| המקרה במים עליותיו השם עבים רכובו המהלך על כנפי רוח׃ |
4 Èiniš vjetrove da su ti anðeli, plamen ognjeni da su ti sluge.
| עשה מלאכיו רוחות משרתיו אש להט׃ |
5 Utvrdio si zemlju na temeljima njezinim, da se ne pomjesti va vijek vijeka.
| יסד ארץ על מכוניה בל תמוט עולם ועד׃ |
6 Bezdanom kao haljinom odjenuo si je; na gorama stoje vode.
| תהום כלבוש כסיתו על הרים יעמדו מים׃ |
7 Od prijetnje tvoje bježe, od gromovnoga glasa tvojega teku.
| מן גערתך ינוסון מן קול רעמך יחפזון׃ |
8 Izlaze na gore i slaze u doline, na mjesto koje si im utvrdio.
| יעלו הרים ירדו בקעות אל מקום זה יסדת להם׃ |
9 Postavio si meðu, preko koje ne prelaze, i ne vraæaju se da pokriju zemlju.
| גבול שמת בל יעברון בל ישובון לכסות הארץ׃ |
10 Izveo si izvore po dolinama, izmeðu gora teku vode.
| המשלח מעינים בנחלים בין הרים יהלכון׃ |
11 Napajaju sve zvijeri poljske; divlji magarci gase žeðu svoju.
| ישקו כל חיתו שדי ישברו פראים צמאם׃ |
12 Na njima ptice nebeske žive; kroz grane razliježe se glas njihov.
| עליהם עוף השמים ישכון מבין עפאים יתנו קול׃ |
13 Napajaš gore s visina svojih, plodima djela tvojih siti se zemlja.
| משקה הרים מעליותיו מפרי מעשיך תשבע הארץ׃ |
14 Daješ te raste trava stoci, i zelen na korist èovjeku, da bi izvodio hljeb iz zemlje.
| מצמיח חציר לבהמה ועשב לעבדת האדם להוציא לחם מן הארץ׃ |
15 I vino veseli srce èovjeku, i lice se svijetli od ulja, i hljeb srce èovjeku krijepi.
| ויין ישמח לבב אנוש להצהיל פנים משמן ולחם לבב אנוש יסעד׃ |
16 Site se drveta Božija, kedri Livanski, koje si posadio.
| ישבעו עצי יהוה ארזי לבנון אשר נטע׃ |
17 Na njima ptice viju gnijezda; stanak je rodin na jelama.
| אשר שם צפרים יקננו חסידה ברושים ביתה׃ |
18 Gore visoke divokozama, kamen je utoèište zeèevima.
| הרים הגבהים ליעלים סלעים מחסה לשפנים׃ |
19 Stvorio si mjesec da pokazuje vremena, sunce poznaje zapad svoj.
| עשה ירח למועדים שמש ידע מבואו׃ |
20 Stereš tamu, i biva noæ, po kojoj izlazi sve zvijerje šumsko;
| תשת חשך ויהי לילה בו תרמש כל חיתו יער׃ |
21 Lavovi rièu za plijenom, i traže od Boga hrane sebi.
| הכפירים שאגים לטרף ולבקש מאל אכלם׃ |
22 Sunce grane, i oni se sakrivaju i liježu u lože svoje.
| תזרח השמש יאספון ואל מעונתם ירבצון׃ |
23 Izlazi èovjek na posao svoj, i na rad svoj do veèera.
| יצא אדם לפעלו ולעבדתו עדי ערב׃ |
24 Kako je mnogo djela tvojih, Gospode! Sve si premudro stvorio; puna je zemlja blaga tvojega.
| מה רבו מעשיך יהוה כלם בחכמה עשית מלאה הארץ קנינך׃ |
25 Gle, more veliko i široko, tu gmižu bez broja, životinja mala i velika;
| זה הים גדול ורחב ידים שם רמש ואין מספר חיות קטנות עם גדלות׃ |
26 Tu laðe plove, krokodil, kojega si stvorio da se igra po njemu.
| שם אניות יהלכון לויתן זה יצרת לשחק בו׃ |
27 Sve tebe èeka, da im daješ piæu na vrijeme.
| כלם אליך ישברון לתת אכלם בעתו׃ |
28 Daješ im, primaju; otvoriš ruku svoju, site se dobra.
| תתן להם ילקטון תפתח ידך ישבעון טוב׃ |
29 Odvratiš lice svoje, žaloste se; uzmeš im duh, ginu, i u prah svoj povraæaju se.
| תסתיר פניך יבהלון תסף רוחם יגועון ואל עפרם ישובון׃ |
30 Pošlješ duh svoj, postaju, i ponavljaš lice zemlji.
| תשלח רוחך יבראון ותחדש פני אדמה׃ |
31 Slava Gospodu uvijek; nek se veseli Gospod za djela svoja!
| יהי כבוד יהוה לעולם ישמח יהוה במעשיו׃ |
32 On pogleda na zemlju, i ona se trese; dotakne se gora, i dime se.
| המביט לארץ ותרעד יגע בהרים ויעשנו׃ |
33 Pjevaæu Gospodu za života svojega; hvaliæu Boga svojega dok sam god.
| אשירה ליהוה בחיי אזמרה לאלהי בעודי׃ |
34 Neka mu bude mila besjeda moja! veseliæu se o Gospodu.
| יערב עליו שיחי אנכי אשמח ביהוה׃ |
35 Neka nestane grješnika sa zemlje, i bezbožnika neka ne bude više! Blagosiljaj, dušo moja, Gospoda! Aliluja!
| יתמו חטאים מן הארץ ורשעים עוד אינם ברכי נפשי את יהוה הללו יה׃ |
