< Psalmi 102 >

1 Gospode! èuj molitvu moju, i vika moja nek izaðe preda te.
He inoi na te ngakau mamae, i a ia e pehia ana, a maringi a wai ana tana tangi ki te aroaro o Ihowa. Whakarongo ki taku inoi, e Ihowa, kia puta atu taku tangi ki a koe.
2 Nemoj odvratiti lica svojega od mene; u dan kad sam u nevolji prigni k meni uho svoje, u dan kad te prizivam, pohitaj, usliši me.
Kaua e huna tou mata ki ahau i te ra e pouri ai ahau; whakatitahatia mai tou taringa ki ahau: hohoro te whakahoki kupu mai ki ahau i te ra e karanga ai ahau.
3 Jer proðoše kao dim dani moji, kosti moje kao topionica ogorješe.
Ka memeha hoki oku ra ano he paoa: ka kaia oku wheua ano he motumotu.
4 Pokošeno je kao trava i posahlo srce moje, da zaboravih jesti hljeb svoj.
Kua pakia toku ngakau, kua memenge, ano he tarutaru; i wareware ai ahau ki te kai i taku taro.
5 Od uzdisanja mojega prionu kost moja za meso moje.
Piri tonu oku iwi ki toku kiri i toku reo aue.
6 Postadoh kao gem u pustinji; ja sam kao sova na zidinama.
He rite ahau ki te matuku i te koraha, ki te koukou i te wahi mokemoke.
7 Ne spavam, i sjedim kao ptica bez druga na krovu.
Mataara tonu ahau; toku rite kei te pihoihoi mokemoke i runga i te tuanui.
8 Svaki dan ruže me neprijatelji moji, i koji su se pomamili na mene, mnom se uklinju.
E tawai ana oku hoariri ki ahau i te ra roa; ko te hunga e porangirangi ana mai ki ahau, ko ahau ta ratou oati.
9 Jedem pepeo kao hljeb, i piæe svoje rastvaram suzama
Kainga ana e ahau te pungarehu ano he taro: whakananua iho toku wai inu ki te roimata.
10 Od gnjeva tvojega i srdnje tvoje; jer podigavši me bacio si me.
I tou riri hoki, i tou weriweri; nau hoki ahau i hapai ake, a taia atu ano ahau e koe.
11 Dani su moji kao sjen, koji prolazi, i ja kao trava osuših se.
He rite oku ra ki te atarangi e whakawairua kau ana: a kua memenge ahau ano he tarutaru.
12 A ti, Gospode, ostaješ dovijeka, i spomen tvoj od koljena do koljena.
Ko koe ia, e Ihowa, ka mau tonu ake ake, ka maharatia ano koe e nga whakatupuranga katoa.
13 Ti æeš ustati, smilovaæeš se na Sion, jer je vrijeme smilovati se na nj, jer je došlo vrijeme;
Tera koe e whakatika, e aroha ki a Hiona; kua taka mai hoki te wa, ae ra, te tino wa, hei atawhainga i a ia.
14 Jer slugama tvojim omilje i kamenje njegovo, i prah njegov žale.
E manakohia ana hoki e au pononga ona kohatu, e awangawanga ana ki tona puehu.
15 Tada æe se neznabošci bojati imena Gospodnjega, i svi carevi zemaljski slave njegove;
Penei ka wehingia te ingoa o Ihowa e nga tauiwi, tou kororia hoki e nga kingi katoa o te whenua.
16 Jer æe Gospod sazidati Sion, i javiti se u slavi svojoj;
Na Ihowa hoki i hanga a Hiona, kua kitea ia i tona kororia.
17 Pogledaæe na molitvu onijeh koji nemaju pomoæi, i neæe se oglušiti molbe njihove.
Kua tahuri ia ki te inoi a te rawakore: kihai i whakahawea ki ta ratou inoi.
18 Napisaæe se ovo potonjemu rodu, i narod nanovo stvoren hvaliæe Gospoda,
Ka tuhituhia tenei mo to muri whakatupuranga: a ka whakamoemiti ki a Ihowa te iwi meake hanga.
19 Što je prinikao sa svete visine svoje, Gospod pogledao s neba na zemlju,
Mona i titiro iho i te tiketike o tona wahi tapu: i titiro iho a Ihowa i te rangi ki te whenua;
20 Da èuje uzdisanje sužnjevo, i odriješi sinove smrtne;
Ki te whakarongo ki te aue a te herehere, ki te wewete i te hunga kua motuhia mo te mate;
21 Da bi kazivali na Sionu ime Gospodnje i hvalu njegovu u Jerusalimu,
Kia whakapuakina ai te ingo o Ihowa i Hiona, me te whakamoemiti ki a ia i Hiruharama;
22 Kad se skupe narodi i carstva da služe Gospodu.
I te huihuinga o nga iwi, o nga kingitanga, ki te mahi ki a Ihowa.
23 Strošio je na putu krjepost moju, skratio dane moje.
Whakangoikoretia iho e ia toku kaha i te ara: kua torutoru i a ia oku ra.
24 Rekoh: Bože moj! nemoj me uzeti u polovini dana mojih. Tvoje su godine od koljena do koljena.
I mea ahau, E toku Atua, kaua ahau e tangohia i waenganui o oku ra: kei nga whakatupuranga katoa ou tau.
25 Davno si postavio zemlju, i nebesa su djelo ruku tvojih.
Nonamata te whenua i whakaturia ai e koe, a he mahi nga rangi na ou ringa.
26 To æe proæi, a ti æeš ostati; sve æe to kao haljina ovetšati, kao haljinu promijeniæeš ih i promijeniæe se.
Ko era e hemo atu, ko koe ia e mau tonu: ae ra, ka tawhitotia katoatia me he weweru; ka whakaputaia ketia ratou e koe ano he kakahu, a ka whakaputaia ketia.
27 Ali ti si taj isti i godine tvoje neæe isteæi.
Ko koe ia, ko koe tonu, kahore hoki he mutunga o ou tau.
28 Sinovi æe sluga tvojih živjeti, i sjeme æe se njihovo utvrditi pred licem tvojim.
Ka whai nohoanga nga tama a au pononga, ka pumau o ratou uri ki tou aroaro.

< Psalmi 102 >