Poslovice 9
1 Premudrost sazida sebi kuæu, i otesa sedam stupova;
Mądrość zbudowała dom swój, i wyciosała siedm słupów swoich;
2 Pokla stoku svoju, rastvori vino svoje, i postavi sto svoj.
Pobiła bydło swoje, roztworzyła wino swoje, i stół swój przygotowała;
3 Posla djevojke svoje, te zove svrh visina gradskih:
A rozesłała dzieweczki swoje, woła na wierzchach najwyższych miejsc w mieście, mówiąc:
4 Ko je lud, neka se uvrati ovamo. I bezumnima veli:
Ktokolwiek jest prostakiem, wstąp sam; a do głupich mówi:
5 Hodite, jedite hljeba mojega, i pijte vina koje sam rastvorila.
Pójdźcie, jedzcie chleb mój, i pijcie wino, którem roztworzyła.
6 Ostavite ludost i biæete živi, i idite putem razuma.
Opuśćcie prostotę, a będziecie żyli, a chodźcie drogą roztropności.
7 Ko uèi potsmjevaèa, prima sramotu; i ko kori bezbožnika, prima rug.
Kto strofuje naśmiewcę, odnosi hańbę; a kto strofuje niezbożnika, odnosi zelżywość.
8 Ne karaj potsmjevaèa da ne omrzne na te; karaj mudra, i ljubiæe te.
Nie strofuj naśmiewcy, aby cię nie miał w nienawiści; strofuj mądrego, a będzie cię miłował.
9 Kaži mudrome, i biæe još mudriji; pouèi pravednoga, i znaæe više.
Uczyń to mądremu, a mędrszym będzie; naucz sprawiedliwego, a będzie umiejętniejszym.
10 Poèetak je mudrosti strah Gospodnji, i znanje je svetijeh stvari razum.
Początek mądrości jest bojaźń Pańska, a umiejętność świętych jest rozum.
11 Jer æe se mnom umnožiti dani tvoji i dodaæe ti se godine životu.
Bo przez mię rozmnożą się dni twoje, i przedłużą się lata żywota.
12 Ako budeš mudar, sebi æeš biti mudar; ako li budeš potsmjevaè, sam æeš tegliti.
Będzieszli mądrym, sobie będziesz mądrym; a jeźli naśmiewcą, ty sam szkodę odniesiesz.
13 Žena bezumna plaha je, luda i ništa ne zna;
Niewiasta głupia świegotliwa jest, prostaczka, i nic nieumiejąca;
14 I sjedi na vratima od kuæe svoje na stolici, na visinama gradskim,
A siedzi u drzwi domu swego na stołku, na miejscach wysokich w mieście,
15 Te vièe one koji prolaze, koji idu pravo svojim putem:
Aby wołała na idących drogą, którzy prosto idą ścieszkami swemi, mówiąc:
16 Ko je lud? neka se uvrati ovamo. I bezumnome govori:
Ktokolwiek jest prostakiem, wstąp sam; a do głupiego mówi:
17 Voda je kradena slatka, i hljeb je sakriven ugodan.
Wody kradzione słodsze są, a chleb pokątny smaczniejszy.
