Poslovice 9
1 Premudrost sazida sebi kuæu, i otesa sedam stupova;
Ang kaalam nagtukod sa iyang balay; Iyang gihinloan ang iyang pito ka mga haligi:
2 Pokla stoku svoju, rastvori vino svoje, i postavi sto svoj.
Siya nagpatay sa iyang mga mananap; siya nagsagol sa iyang vino, Siya usab nag-andam sa iyang lamesa:
3 Posla djevojke svoje, te zove svrh visina gradskih:
Siya nagpalakat sa iyang kadalagahan; Siya nagsinggit ibabaw sa labing kinatas-ang mga dapit sa ciudad:
4 Ko je lud, neka se uvrati ovamo. I bezumnima veli:
Bisan kinsa kadto nga walay-pagtagad, paatubanga siya dinhi: Mahatungod niadtong walay salabutan, siya nagaingon kaniya:
5 Hodite, jedite hljeba mojega, i pijte vina koje sam rastvorila.
Umari, kumaon kamo sa akong tinapay, Ug uminum kamo sa vino nga akong gisagol.
6 Ostavite ludost i biæete živi, i idite putem razuma.
Biyai, kamo nga mga walay-pagtagad, ug kamo mabuhi; Ug lumakat sa dalan sa pagsabut;
7 Ko uèi potsmjevaèa, prima sramotu; i ko kori bezbožnika, prima rug.
Kadtong magabadlong sa usa ka mayubiton makadawat sa iyang kaugalingon ug pulong sa panamastamas; Ug kadtong magasaway sa usa ka tawo nga dautan makakuha sa iyang kaugalingon ug usa ka buling.
8 Ne karaj potsmjevaèa da ne omrzne na te; karaj mudra, i ljubiæe te.
Ayaw pagbadlonga ang usa ka mayubiton, tingali unya siya magadumot kanimo: Badlonga ang usa ka tawong manggialamon, ug siya mahagugma kanimo.
9 Kaži mudrome, i biæe još mudriji; pouèi pravednoga, i znaæe više.
Hatagi ug pahamatngon ang usa ka tawong manggialamon, ug siya magamaalamon pa sa pagsamot: Tudloi ang matarung nga tawo, ug siya magadugang pa sa kinaadman.
10 Poèetak je mudrosti strah Gospodnji, i znanje je svetijeh stvari razum.
Ang pagkahadlok kang Jehova maoy sinugdan sa kaalam; Ug ang kahibalo niadtong Balaan mao ang pagsabut.
11 Jer æe se mnom umnožiti dani tvoji i dodaæe ti se godine životu.
Kay pinaagi kanako ang imong mga adlaw pagapilo-piloon, Ug ang mga tuig sa imong kinabuhi pagapadaghanon.
12 Ako budeš mudar, sebi æeš biti mudar; ako li budeš potsmjevaè, sam æeš tegliti.
Kong ikaw manggialamon, ikaw manggialamon sa imong kaugalingon; Ug kong ikaw magayubit, ikaw ra ang magadala niini.
13 Žena bezumna plaha je, luda i ništa ne zna;
Ang buang-buang nga babaye sabaan man; Siya walay-pagtagad ug walay hibangkaagan.
14 I sjedi na vratima od kuæe svoje na stolici, na visinama gradskim,
Ug siya magalingkod sa pultahan sa iyang balay, Ibabaw sa usa ka lingkoranan diha sa usa ka hataas nga dapit sa ciudad,
15 Te vièe one koji prolaze, koji idu pravo svojim putem:
Sa pagsangpit niadtong managpangagi, Nga manglakat sa matul-id sa ilang mga dalan:
16 Ko je lud? neka se uvrati ovamo. I bezumnome govori:
Bisan kinsa nga walay-pagtagad, pahapita siya nganhi; Ug alang kaniya nga walay salabutan, siya moingon kaniya:
17 Voda je kradena slatka, i hljeb je sakriven ugodan.
Matam-is ang kinawat nga mga tubig, Ug lamian ang tinapay nga pagakan-on sa tago.
