Poslovice 8
1 Ne vièe li mudrost? i razum ne pušta li glas svoj?
¿No clama la sabiduría; y la inteligencia da su voz?
2 Navrh visina, na putu, na rasputicama stoji,
En los altos cabezos, junto al camino, a las encrucijadas de las veredas se para:
3 Kod vrata, na ulasku u grad, gdje se otvoraju vrata, vièe:
En el lugar de las puertas, a la entrada de la ciudad: a la entrada de las puertas da voces:
4 Vas vièem, o ljudi, i glas svoj obraæam k sinovima ljudskim.
O! hombres, a vosotros clamo; y mi voz es a los hijos de los hombres.
5 Nauèite se ludi mudrosti, i bezumni orazumite se.
Entendéd simples astucia; y vosotros insensatos, tomád entendimiento:
6 Slušajte, jer æu govoriti velike stvari, i usne moje otvorajuæi se kazivaæe što je pravo.
Oíd, porque hablaré cosas excelentes, y abriré mis labios para cosas rectas.
7 Jer usta moja govore istinu, i mrska je usnama mojim bezbožnost.
Porque mi paladar hablará verdad; y mis labios abominan la impiedad.
8 Prave su sve rijeèi usta mojih, ništa nema u njima krivo ni izopaèeno.
En justicia son todas las razones de mi boca: no hay en ellas cosa perversa, ni torcida.
9 Sve su obiène razumnomu i prave su onima koji nalaze znanje.
Todas ellas son rectas al que entiende; y rectas a los que han hallado sabiduría.
10 Primite nastavu moju a ne srebro, i znanje radije nego najbolje zlato.
Recibíd mi castigo, y no la plata; y ciencia, mas que el oro escogido.
11 Jer je bolja mudrost od dragoga kamenja, i što je god najmilijih stvari ne mogu se izjednaèiti s njom.
Porque mejor es la sabiduría que las piedras preciosas; y todas las cosas que se pueden desear, no se pueden comparar a ella.
12 Ja mudrost boravim s razboritošæu, i razumno znanje nalazim.
Yo, la sabiduría, moré con la astucia; y yo invento la ciencia de los consejos.
13 Strah je Gospodnji mržnja na zlo; ja mrzim na ponositost i na oholost i na zli put i na usta opaka.
El temor de Jehová es aborrecer el mal; la soberbia, y la arrogancia, y el mal camino, y la boca perversa aborrezco.
14 Moj je savjet i što god jest; ja sam razum i moja je sila.
Conmigo está el consejo, y el ser: yo soy la inteligencia; mía es la fortaleza.
15 Mnom carevi caruju, i vladaoci postavljaju pravdu.
Por mí reinan los reyes, y los príncipes determinan justicia.
16 Mnom vladaju knezovi i poglavari i sve sudije zemaljske.
Por mí dominan los príncipes, y todos los gobernadores juzgan la tierra.
17 Ja ljubim one koji mene ljube, i koji me dobro traže nalaze me.
Yo amo a los que me aman; y los que me buscan, me hallan.
18 U mene je bogatstvo i slava, postojano dobro i pravda.
Las riquezas y la honra están conmigo, riqueza firme y justa.
19 Plod je moj bolji od zlata i od najboljega zlata, i dobitak je moj bolji od najboljega srebra.
Mejor es mi fruto que el oro, y que el oro refinado; y mi renta, que la plata escogida.
20 Putem pravednijem hodim, posred staza pravice,
Por vereda de justicia guiaré, por medio de veredas de juicio.
21 Da onima koji me ljube dam ono što jest, i riznice njihove da napunim.
Para hacer heredar a mis amigos el ser, y que yo hincha sus tesoros.
22 Gospod me je imao u poèetku puta svojega, prije djela svojih, prije svakoga vremena.
Jehová me poseyó en el principio de su camino, desde entonces, antes de sus obras.
23 Prije vijekova postavljena sam, prije poèetka, prije postanja zemlje.
Eternalmente tuve el principado, desde el principio, antes de la tierra.
24 Kad jošte ne bijaše bezdana, rodila sam se, kad još ne bijaše izvora obilatijeh vodom.
Antes de los abismos fui engendrada; antes que fuesen las fuentes de las muchas aguas:
25 Prije nego se gore osnovaše, prije humova ja sam se rodila;
Antes que los montes fuesen fundados: antes de los collados, yo era engendrada.
26 Još ne bješe naèinio zemlje ni polja ni poèetka prahu vasiljenskom;
No había aun hecho la tierra, ni las plazas, ni la cabeza de los polvos del mundo.
27 Kad je ureðivao nebesa, ondje bijah; kad je razmjeravao krug nad bezdanom.
Cuando componía los cielos, allí estaba yo; cuando señalaba por compás la sobrehaz del abismo:
28 Kad je utvrðivao oblake gore i krijepio izvore bezdanu;
Cuando afirmaba los cielos arriba: cuando afirmaba las fuentes del abismo:
29 Kad je postavljao moru meðu i vodama da ne prestupaju zapovijesti njegove, kad je postavljao temelje zemlji;
Cuando ponía a la mar su estatuto; y a las aguas, que no pasasen su mandamiento: cuando señalaba los fundamentos de la tierra:
30 Tada bijah kod njega hranjenica, bijah mu milina svaki dan, i veseljah se pred njim svagda;
Con él estaba yo por ama, y fui en delicias todos los días, teniendo solaz delante de él en todo tiempo.
31 Veseljah se na vasiljenoj njegovoj, i milina mi je sa sinovima ljudskim.
Tengo solaz en la redondez de su tierra; y mis solaces son con los hijos de los hombres.
32 Tako dakle, sinovi, poslušajte me, jer blago onima koji se drže putova mojih.
Ahora pues, hijos, oídme; y bienaventurados los que guardaren mis caminos.
33 Slušajte nastavu, i budite mudri, i nemojte je odbaciti.
Obedecéd la instrucción, y sed sabios; y no la menospreciéis.
34 Blago èovjeku koji me sluša stražeæi na vratima mojim svaki dan i èuvajuæi pragove vrata mojih.
Bienaventurado el hombre que me oye, trasnochando a mis puertas cada día: guardando los umbrales de mis entradas.
35 Jer ko mene nalazi, nalazi život i dobija ljubav od Gospoda.
Porque el que me hallare, hallará la vida; y alcanzará la voluntad de Jehová.
36 A ko o mene griješi, èini krivo duši svojoj; svi koji mrze na me, ljube smrt.
Mas el que peca contra mí, defrauda a su alma: todos los que me aborrecen, aman la muerte.
