Poslovice 6
1 Sine moj, kad se podjemèiš za prijatelja svojega, i daš ruku svoju tuðincu,
Synu mój! jeźlibyś ręczył za przyjaciela twego, a dałbyś obcemu rękę twoję:
2 Vezao si se rijeèima usta svojih, uhvatio si se rijeèima usta svojih.
Usidliłeś się słowy ust twoich, pojmanyś mowami ust twoich.
3 Zato uèini tako, sine moj, i oprosti se, jer si dopao u ruke bližnjemu svojemu; idi, pripadni, i navali na bližnjega svojega.
Przetoż uczyń tak, synu mój! a wyzwól się, gdyżeś wpadł w rękę przyjaciela twego; idźże, upokórz się, a nalegaj na przyjaciela twego.
4 Ne daj sna oèima svojima, ni vjeðama svojima drijema.
Nie dawaj snu oczom twoim, ani drzemania powiekom twoim.
5 Otmi se kao srna iz ruke lovcu, i kao ptica iz ruke ptièaru.
Wyrwij się jako łani z rąk myśliwca i jako ptak z ręki ptasznika.
6 Idi k mravu, ljenivèe, gledaj putove njegove, i omudraj.
Idź do mrówki, leniwcze! obacz drogi jej, a nabądź mądrości;
7 Nema voða ni upravitelja ni gospodara;
Która, choć nie ma wodza, ani przełożonego, ani pana,
8 I opet pripravlja ljeti sebi hranu, zbira uz žetvu piæu svoju.
Przecież w lecie gotuje pokarm swój, a zgromadza w żniwa żywność swoję.
9 Dokle æeš, ljenivèe, ležati? kad æeš ustati od sna svojega?
Leniwcze! dokądże leżeć będziesz? kiedyż wstaniesz ze snu swego?
10 Dok malo prospavaš, dok malo prodrijemlješ, dok malo sklopiš ruke da prilegneš,
Trochę się prześpisz, trochę podrzemiesz, trochę złożysz ręce, abyś odpoczywał.
11 Utom æe doæi siromaštvo tvoje kao putnik i oskudica tvoja kao oružan èovjek.
A wtem ubóstwo twoje przyjdzie jako podróżny, a niedostatek twój, jako mąż zbrojny.
12 Èovjek nevaljao i nitkov hodi sa zlijem ustima;
Człowiek niepobożny, mąż złośliwy chodzi w przewrotności ust;
13 Namiguje oèima, govori nogama, pokazuje prstima;
Mruga oczyma swemi, mówi nogami swemi, ukazuje palcami swemi;
14 Svaka mu je opaèina u srcu, kuje zlo svagda, zameæe svaðu.
Przewrotności są w sercu jego, myśli złe na każdy czas, a zwady rozsiewa.
15 Zato æe ujedanput doæi pogibao njegova, èasom æe se satrti i neæe biti lijeka.
Przetoż prędko przyjdzie upadek jego; nagle skruszony będzie bez uleczenia.
16 Na ovo šestoro mrzi Gospod, i sedmo je gad duši njegovoj:
Sześć jest rzeczy, których nienawidzi Pan, a siódma jest obrzydliwością duszy jego;
17 Oèi ponosite, jezik lažljiv i ruke koje proljevaju krv pravu,
Oczów wyniosłych, języka kłamliwego, i rąk wylewających krew niewinną;
18 Srce koje kuje zle misli, noge koje brzo trèe na zlo,
Serca, które knuje myśli złe; nóg, które się kwapią bieżeć ku złemu;
19 Lažan svjedok koji govori laž, i ko zameæe svaðu meðu braæom.
Świadka fałszywego, który mówi kłamstwo, i tego, który sieje rosterki między braćmi.
20 Èuvaj, sine moj, zapovijest oca svojega, i ne ostavljaj nauke matere svoje.
Strzeżże, synu mój! przykazania ojca twego, a nie opuszczaj nauki matki twojej.
21 Priveži ih sebi na srce zasvagda, i spuèi ih sebi oko grla.
Wiążże je zawżdy u serca twego, a wieszaj je u szyi twojej.
22 Kuda god poðeš, vodiæe te; kad zaspiš, èuvaæe te; kad se probudiš, razgovaraæe te;
Gdziekolwiek pójdziesz, poprowadzi cię; gdy, zaśniesz strzedz cię będzie, a gdy się ocucisz, rozmawiać z tobą będzie,
23 Jer je zapovijest žižak, i nauka je vidjelo, i put je životni karanje koje pouèava;
(Bo przykazanie jest pochodnią, nauka światłością, a drogą żywota są karności ćwiczenia.)
24 Da te èuvaju od zle žene, od jezika kojim laska žena tuða.
Aby cię strzegły od niewiasty złej, i od łagodnego języka niewiasty obcej.
25 Ne zaželi u srcu svom ljepote njezine, i nemoj da te uhvati vjeðama svojim.
Nie pożądaj piękności jej w sercu twojem, a niech cię nie łowi powiekami swemi.
26 Jer sa žene kurve spada èovjek na komad hljeba, i žena pusta lovi dragocjenu dušu.
Albowiem dla niewiasty wszetecznej zubożeje człowiek aż do kęsa chleba; owszem żona cudzołożna drogą duszę łowi.
27 Hoæe li ko uzeti ognja u njedra a haljine da mu se ne upale?
Izaż może kto brać ogień do zanadrzy swoich, aby szaty jego nie zgorzały?
28 Hoæe li ko hoditi po živom ugljevlju a nogu da ne ožeže?
Izaż może kto chodzić po rozpalonym węglu, aby się nogi jego nie poparzyły?
29 Tako biva onome koji ide k ženi bližnjega svojega; neæe biti bez krivice ko je se god dotakne.
Tak kto wchodzi do żony bliźniego swego, nie będzie bez winy, ktokolwiek się jej dotknie.
30 Ne sramote lupeža koji ukrade da nasiti dušu svoju, buduæi gladan;
Nie kładą hańby na złodzieja, jeżliż co ukradnie, chcąc nasycić duszę swoję, będąc głodnym;
31 Nego kad ga uhvate plati samosedmo, da sve imanje doma svojega.
Ale gdy go zastaną, nagradza siedmiorako, albo wszystkę majętność domu swego daje.
32 Ali ko uèini preljubu sa ženom, bezuman je, dušu svoju gubi ko tako èini;
Lecz cudzołożący z niewiastą głupi jest, a kto chce zatracić duszę swoję, ten to czyni.
33 Muke i ruga dopada, i sramota se njegova ne može izbrisati.
Karanie i zelżywość odniesie, a hańba jego nie będzie zgładzona.
34 Jer je ljubavna sumnja žestoka u muža i ne štedi na dan osvete;
Bo zawisna miłość jest zapalczywością męża, a nie sfolguje w dzień pomsty.
35 Ne mari ni za kakav otkup, i ne prima ako æeš i mnogo darova davati.
Nie będzie miał względu na żaden okup, ani przyjmie, chociażby mu najwięcej darów dawano.
