Poslovice 29
1 Èovjek koji po karanju ostaje tvrdoglav, ujedanput æe propasti, da neæe biti lijeka.
Siapa bersitegang leher, walaupun telah mendapat teguran, akan sekonyong-konyong diremukkan tanpa dapat dipulihkan lagi.
2 Kad se umnožavaju pravednici, veseli se narod; a kad vlada bezbožnik, uzdiše narod.
Jika orang benar bertambah, bersukacitalah rakyat, tetapi jika orang fasik memerintah, berkeluhkesahlah rakyat.
3 Ko ljubi mudrost, veseli oca svojega; a ko se druži s kurvama, rasipa svoje dobro.
Orang yang mencintai hikmat menggembirakan ayahnya, tetapi siapa yang bergaul dengan pelacur memboroskan harta.
4 Car pravdom podiže zemlju; a ko uzima mito, satire je.
Dengan keadilan seorang raja menegakkan negerinya, tetapi orang yang memungut banyak pajak meruntuhkannya.
5 Ko laska prijatelju svojemu, razapinje mrežu nogama njegovijem.
Orang yang menjilat sesamanya membentangkan jerat di depan kakinya.
6 U grijehu je zla èovjeka zamka, a pravednik pjeva i veseli se.
Orang yang jahat terjerat oleh pelanggarannya, tetapi orang benar akan bersorak dan bersukacita.
7 Pravednik razumije parbu nevoljnijeh, a bezbožnik ne mari da zna.
Orang benar mengetahui hak orang lemah, tetapi orang fasik tidak mengertinya.
8 Potsmjevaèi raspaljuju grad, a mudri utišavaju gnjev.
Pencemooh mengacaukan kota, tetapi orang bijak meredakan amarah.
9 Mudar èovjek kad se pre s ludijem, ili se srdio ili smijao, nema mira.
Jika orang bijak beperkara dengan orang bodoh, orang bodoh ini mengamuk dan tertawa, sehingga tak ada ketenangan.
10 Krvopije mrze na bezazlenoga, a pravi se brinu za dušu njegovu.
Orang yang haus akan darah membenci orang saleh, tetapi orang yang jujur mencari keselamatannya.
11 Sav gnjev svoj izliva bezumnik, a mudri ustavlja ga natrag.
Orang bebal melampiaskan seluruh amarahnya, tetapi orang bijak akhirnya meredakannya.
12 Koji knez sluša lažne rijeèi, sve su mu sluge bezbožne.
Kalau pemerintah memperhatikan kebohongan, semua pegawainya menjadi fasik.
13 Siromah i koji daje na dobit sretaju se; obojici Gospod prosvjetljuje oèi.
Si miskin dan si penindas bertemu, dan TUHAN membuat mata kedua orang itu bersinar.
14 Koji car pravo sudi siromasima, njegov æe prijesto stajati dovijeka.
Raja yang menghakimi orang lemah dengan adil, takhtanya tetap kokoh untuk selama-lamanya.
15 Prut i kar daju mudrost, a dijete pusto sramoti mater svoju.
Tongkat dan teguran mendatangkan hikmat, tetapi anak yang dibiarkan mempermalukan ibunya.
16 Kad se umnožavaju bezbožnici, umnožavaju se grijesi, a pravednici æe vidjeti propast njihovu.
Jika orang fasik bertambah, bertambahlah pula pelanggaran, tetapi orang benar akan melihat keruntuhan mereka.
17 Karaj sina svojega, i smiriæe te, i uèiniæe milinu duši tvojoj.
Didiklah anakmu, maka ia akan memberikan ketenteraman kepadamu, dan mendatangkan sukacita kepadamu.
18 Kad nema utvare, rasipa se narod; a ko drži zakon, blago njemu!
Bila tidak ada wahyu, menjadi liarlah rakyat. Berbahagialah orang yang berpegang pada hukum.
19 Rijeèima se ne popravlja sluga, jer ako i razumije, opet ne sluša.
Dengan kata-kata saja seorang hamba tidak dapat diajari, sebab walaupun ia mengerti, namun ia tidak mengindahkannya.
20 Jesi li vidio èovjeka nagla u besjedi svojoj? više ima nadanja od bezumna nego od njega.
Kaulihat orang yang cepat dengan kata-katanya; harapan lebih banyak bagi orang bebal dari pada bagi orang itu.
21 Ako ko mazi slugu od malena, on æe najposlije biti sin.
Siapa memanjakan hambanya sejak muda, akhirnya menjadikan dia keras kepala.
22 Gnjevljiv èovjek zameæe svaðu, i ko je naprasit, mnogo griješi.
Si pemarah menimbulkan pertengkaran, dan orang yang lekas gusar, banyak pelanggarannya.
23 Oholost ponižuje èovjeka, a ko je smjeran duhom, dobija slavu.
Keangkuhan merendahkan orang, tetapi orang yang rendah hati, menerima pujian.
24 Ko dijeli s lupežem, mrzi na svoju dušu, èuje prokletstvo i ne prokazuje.
Siapa menerima bagian dari pencuri, membenci dirinya. Didengarnya kutuk, tetapi tidak diberitahukannya.
25 Strašiv èovjek meæe sebi zamku; a ko se u Gospoda uzda, biæe u visokom zaklonu.
Takut kepada orang mendatangkan jerat, tetapi siapa percaya kepada TUHAN, dilindungi.
26 Mnogi traže lice vladaoèevo, ali je od Gospoda sud svakome.
Banyak orang mencari muka pada pemerintah, tetapi dari TUHAN orang menerima keadilan.
27 Pravednima je mrzak nepravednik, a bezbožniku je mrzak ko pravo hodi.
Orang bodoh adalah kekejian bagi orang benar, orang yang jujur jalannya adalah kekejian bagi orang fasik.
