Poslovice 2
1 Sine moj, ako primiš rijeèi moje, i zapovijesti moje sahraniš kod sebe,
Hijo mío, si tomares mis palabras, y mis mandamientos guardares dentro de ti,
2 Da pazi uho tvoje na mudrost, i prigneš srce svoje k razumu,
haciendo estar atento tu oído a la sabiduría; si inclinares tu corazón a la prudencia;
3 Ako prizoveš mudrost, i k razumu podigneš glas svoj,
si clamares a la inteligencia, y a la prudencia dieres tu voz;
4 Ako ga ustražiš kao srebro, i kao sakriveno blago ako dobro ustražiš;
si como a la plata la buscares, y la escudriñares como a tesoros;
5 Tada æeš razumjeti strah Gospodnji, i poznanje Božije naæi æeš.
entonces entenderás el temor del SEÑOR, y hallarás el conocimiento de Dios.
6 Jer Gospod daje mudrost, iz njegovijeh usta dolazi znanje i razum.
Porque el SEÑOR da la sabiduría, y de su boca viene el conocimiento y la inteligencia.
7 Èuva pravima što doista jest, štit je onima koji hode u bezazlenosti,
El guarda el ser a los rectos; es escudo a los que caminan perfectamente,
8 Da bi se držali staza pravijeh, a on èuva put svetaca svojih.
guardando las veredas del juicio, y el camino de sus misericordiosos.
9 Tada æeš razumjeti pravdu i sud i što je pravo, i svaki dobri put.
Entonces entenderás justicia, juicio, y equidad, y todo buen camino.
10 Kad doðe mudrost u srce tvoje, i znanje omili duši tvojoj,
Cuando la sabiduría entrare en tu corazón, y la ciencia fuere dulce a tu alma,
11 Pomnjivost æe paziti na te, razum æe te èuvati,
el consejo te guardará, te preservará la inteligencia,
12 Izbavljajuæi te od zla puta, od ljudi koji govore opake stvari,
para librarte del mal camino, del hombre que habla perversidades;
13 Koji ostavljaju prave pute da idu putovima mraènijem,
que dejan las veredas derechas, por andar por caminos tenebrosos;
14 Koji se raduju zlo èineæi, i igraju u zlijem opaèinama;
que se alegran haciendo mal, que se huelgan en malas perversidades;
15 Kojih su putovi krivi, i sami su opaki na stazama svojim;
cuyas veredas son torcidas, y ellos torcidos en sus caminos.
16 Izbavljajuæi te od žene tuðe, od tuðinke, koja laska svojim rijeèima,
Para librarte de la mujer extraña, de la ajena que halaga con sus palabras;
17 Koja ostavlja voða mladosti svoje, i zaboravlja zavjet Boga svojega.
que desampara el príncipe de su juventud, y se olvida del pacto de su Dios.
18 Jer k smrti vodi dom njezin, i k mrtvima staze njezine.
Por lo cual su casa está inclinada a la muerte, y sus veredas van hacia los muertos.
19 Ko god uðe k njoj ne vraæa se, niti izlazi na put životni.
Todos los que a ella entraren, no volverán, ni tomarán las veredas de la vida.
20 Zato hodi putem dobrijeh, i drži se staza pravednièkih.
Para que andes por el camino de los buenos, y guardes las veredas de los justos.
21 Jer æe pravednici nastavati na zemlji, i bezazleni æe ostati na njoj.
Porque los rectos habitarán la tierra, y los perfectos permanecerán en ella;
22 A bezbožni æe se istrijebiti sa zemlje, i bezakonici æe se išèupati iz nje.
mas los impíos serán cortados de la tierra, y los prevaricadores serán de ella desarraigados.
