Poslovice 17
1 Bolji je zalogaj suha hljeba s mirom nego kuæa puna poklane stoke sa svaðom.
Lebih baik sekerat roti yang kering disertai dengan ketenteraman, dari pada makanan daging serumah disertai dengan perbantahan.
2 Razuman sluga biæe gospodar nad sinom sramotnijem i s braæom æe dijeliti našljedstvo.
Budak yang berakal budi akan berkuasa atas anak yang membuat malu, dan akan mendapat bagian warisan bersama-sama dengan saudara-saudara anak itu.
3 Topionica je za srebro i peæ za zlato, a srca iskušava Gospod.
Kui adalah untuk melebur perak dan perapian untuk melebur emas, tetapi Tuhanlah yang menguji hati.
4 Zao èovjek pazi na usne zle, a lažljivac sluša jezik pakostan.
Orang yang berbuat jahat memperhatikan bibir jahat, seorang pendusta memberi telinga kepada lidah yang mencelakakan.
5 Ko se ruga siromahu, sramoti stvoritelja njegova; ko se raduje nesreæi, neæe ostati bez kara.
Siapa mengolok-olok orang miskin menghina Penciptanya; siapa gembira karena suatu kecelakaan tidak akan luput dari hukuman.
6 Vijenac su starcima unuci, a slava sinovima oci njihovi.
Mahkota orang-orang tua adalah anak cucu dan kehormatan anak-anak ialah nenek moyang mereka.
7 Ne prilièi bezumnom visoka besjeda, akamoli knezu lažljiva besjeda.
Orang bebal tidak layak mengucapkan kata-kata yang bagus, apalagi orang mulia mengucapkan kata-kata dusta.
8 Poklon je dragi kamen onome koji ga prima, kuda se god okrene napreduje.
Hadiah suapan adalah seperti mestika di mata yang memberinya, ke mana juga ia memalingkan muka, ia beruntung.
9 Ko pokriva prijestup, traži ljubav; a ko ponavlja stvar, rastavlja glavne prijatelje.
Siapa menutupi pelanggaran, mengejar kasih, tetapi siapa membangkit-bangki perkara, menceraikan sahabat yang karib.
10 Ukor tišti razumnoga veæma nego ludoga sto udaraca.
Suatu hardikan lebih masuk pada orang berpengertian dari pada seratus pukulan pada orang bebal.
11 Zao èovjek traži samo odmet, ali æe se ljut glasnik poslati na nj.
Orang durhaka hanya mencari kejahatan, tetapi terhadap dia akan disuruh utusan yang kejam.
12 Bolje je da èovjeka srete medvjedica kojoj su oteti medvjediæi, nego bezumnik u svom bezumlju.
Lebih baik berjumpa dengan beruang betina yang kehilangan anak, dari pada dengan orang bebal dengan kebodohannya.
13 Ko vraæa zlo za dobro, neæe se zlo odmaæi od kuæe njegove.
Siapa membalas kebaikan dengan kejahatan, kejahatan tidak akan menghindar dari rumahnya.
14 Ko poène svaðu, otvori ustavu vodi; zato prije nego se zametne, proði se raspre.
Memulai pertengkaran adalah seperti membuka jalan air; jadi undurlah sebelum perbantahan mulai.
15 Ko opravda krivoga i ko osudi pravoga, obojica su gad Gospodu.
Membenarkan orang fasik dan mempersalahkan orang benar, kedua-duanya adalah kekejian bagi TUHAN.
16 Na što je blago bezumnome u ruci kad nema razuma da pribavi mudrost?
Apakah gunanya uang di tangan orang bebal untuk membeli hikmat, sedang ia tidak berakal budi?
17 U svako doba ljubi prijatelj, i brat postaje u nevolji.
Seorang sahabat menaruh kasih setiap waktu, dan menjadi seorang saudara dalam kesukaran.
18 Èovjek bezuman daje ruku i jamèi se za prijatelja svojega.
Orang yang tidak berakal budi ialah dia yang membuat persetujuan, yang menjadi penanggung bagi sesamanya.
19 Ko miluje svaðu, miluje grijeh; ko podiže uvis vrata svoja, traži pogibao.
Siapa suka bertengkar, suka juga kepada pelanggaran, siapa memewahkan pintunya mencari kehancuran.
20 Ko je opaka srca, neæe naæi dobra; i ko dvolièi jezikom, pašæe u zlo.
Orang yang serong hatinya tidak akan mendapat bahagia, orang yang memutar-mutar lidahnya akan jatuh ke dalam celaka.
21 Ko rodi bezumna, na žalost mu je, niti æe se radovati otac luda.
Siapa mendapat anak yang bebal, mendapat duka, dan ayah orang bodoh tidak akan bersukacita.
22 Srce veselo pomaže kao lijek, a duh žalostan suši kosti.
Hati yang gembira adalah obat yang manjur, tetapi semangat yang patah mengeringkan tulang.
23 Bezbožnik prima poklon iz njedara da prevrati putove pravdi.
Orang fasik menerima hadiah suapan dari pundi-pundi untuk membelokkan jalan hukum.
24 Razumnomu je na licu mudrost, a oèi bezumniku vrljaju nakraj zemlje.
Pandangan orang berpengertian tertuju pada hikmat, tetapi mata orang bebal melayang sampai ke ujung bumi.
25 Žalost je ocu svojemu sin bezuman, i jad roditeljci svojoj.
Anak yang bebal menyakiti hati ayahnya, dan memedihkan hati ibunya.
26 Nije dobro globiti pravednika, ni da knezovi biju koga što je radio pravo.
Mengenakan denda orang benar adalah salah, memukul orang muliapun tidak patut.
27 Usteže rijeèi svoje èovjek koji zna, i tiha je duha èovjek razuman.
Orang yang berpengetahuan menahan perkataannya, orang yang berpengertian berkepala dingin.
28 I bezuman kad muèi, misli se da je mudar, i razuman, kad stiskuje usne svoje.
Juga orang bodoh akan disangka bijak kalau ia berdiam diri dan disangka berpengertian kalau ia mengatupkan bibirnya.
