Poslovice 15
1 Odgovor blag utišava gnjev, a rijeè prijeka podiže srdnju.
Łagodna odpowiedź uśmierza zapalczywość, a przykre słowa wzniecają gniew.
2 Jezik mudrijeh ljudi ukrašava znanje, a usta bezumnijeh prosipaju bezumlje.
Język mądrych zdobi wiedzę, ale usta głupich tryskają głupotą.
3 Oèi su Gospodnje na svakom mjestu gledajuæi zle i dobre.
Oczy PANA są na każdym miejscu, upatrują złych i dobrych.
4 Zdrav je jezik drvo životno, a opaèina s njega kršenje od vjetra.
Zdrowy język [jest] drzewem życia, a jego przewrotność [jest] zniszczeniem dla ducha.
5 Lud se ruga nastavom oca svojega; a ko prima ukor, biva pametan.
Głupi gardzi pouczeniem swego ojca, a kto przyjmuje upomnienia, jest roztropny.
6 U kuæi pravednikovoj ima mnogo blaga; a u dohotku je bezbožnikovu rasap.
W domu sprawiedliwego [jest] wielki dostatek, a w dochodach niegodziwego jest zamieszanie.
7 Usne mudrijeh ljudi siju znanje, a srce bezumnièko ne èini tako.
Wargi mądrych szerzą wiedzę, a serce głupich nie.
8 Žrtva je bezbožnièka gad Gospodu, a molitva pravednijeh ugodna mu je.
Ofiara niegodziwych budzi odrazę w PANU, [a] modlitwa prawych mu się podoba.
9 Gad je Gospodu put bezbožnikov; a ko ide za pravdom, njega ljubi.
Droga niegodziwego wzbudza odrazę w PANU, a miłuje on tego, kto podąża za sprawiedliwością.
10 Karanje je zlo onome ko ostavlja put; koji mrzi na ukor, umrijeæe.
Sroga kara [należy się] temu, kto zbacza z drogi, a kto nienawidzi upomnień, umrze.
Piekło i zatracenie [są] przed PANEM; o ileż bardziej serca synów ludzkich. (Sheol h7585)
12 Potsmjevaè ne ljubi onoga ko ga kori, niti ide k mudrima.
Szyderca nie miłuje tego, który go strofuje, ani nie pójdzie do mądrych.
13 Veselo srce veseli lice, a žalost u srcu obara duh.
Radosne serce rozwesela twarz, [ale] gdy smutek w sercu, duch jest przygnębiony.
14 Srce razumno traži znanje, a usta bezumnijeh ljudi naslaðuju se bezumljem.
Serce rozumne szuka wiedzy, a usta głupich karmią się głupotą.
15 Svi su dani nevoljnikovi zli; a ko je vesela srca, na gozbi je jednako.
Wszystkie dni strapionego [są] złe, ale kto jest wesołego serca, ma nieustanną ucztę.
16 Bolje je malo sa strahom Gospodnjim nego veliko blago s nemirom.
Lepiej [mieć] mało z bojaźnią PANA niż wielki skarb z kłopotem.
17 Bolje je jelo od zelja gdje je ljubav nego od vola ugojena gdje je mržnja.
Lepsza jest potrawa z jarzyn, gdzie miłość, niż tuczny wół, gdzie panuje nienawiść.
18 Èovjek gnjevljiv zameæe raspru; a ko je spor na gnjev, utišava svaðu.
Człowiek gniewny wszczyna kłótnie, a nieskory do gniewu łagodzi spory.
19 Put je lijenoga kao ograda od trnja, a staza je pravednijeh nasuta.
Droga leniwego jest jak płot cierniowy, a ścieżka prawych jest wyrównana.
20 Mudar je sin radost ocu, a èovjek bezuman prezire mater svoju.
Mądry syn jest radością ojca, a człowiek głupi gardzi własną matką.
21 Bezumlje je radost bezumniku, a razuman èovjek hodi pravo.
Głupota [jest] radością dla nierozumnego, a człowiek roztropny postępuje uczciwie.
22 Namjere se rasipaju kad nema savjeta, a tvrdo stoje gdje je mnogo savjetnika.
Gdzie nie ma rady, nie udają się zamysły; powiodą się zaś przy mnóstwie doradców.
23 Raduje se èovjek odgovorom usta svojih, i rijeè u vrijeme kako je dobra!
Człowiek cieszy się z odpowiedzi swoich ust, a słowo powiedziane we właściwym czasie jakże jest dobre!
Droga życia dla mądrego [jest] w górze, aby uniknął głębokiego piekła. (Sheol h7585)
25 Gospod raskopava kuæu ponositima, a meðu udovici utvrðuje.
PAN zniszczy dom pysznych, a utwierdzi granicę wdowy.
26 Mrske su Gospodu misli zle, a besjede èistijeh mile su.
Myśli złego budzą odrazę w PANU, a słowa czystych [są] przyjemne.
27 Lakomac zatire svoju kuæu, a ko mrzi na poklone živ æe biti.
Kto jest chciwy zysku, ściąga kłopoty na własny dom, a kto nienawidzi darów, będzie żył.
28 Srce pravednikovo premišlja šta æe govoriti, a usta bezbožnièka rigaju zlo.
Serce sprawiedliwego rozmyśla nad odpowiedzią, a usta niegodziwych tryskają złymi rzeczami.
29 Daleko je Gospod od bezbožnijeh, a molitvu pravednijeh èuje.
PAN jest daleko od niegodziwych, ale wysłuchuje modlitwy sprawiedliwych.
30 Vid oèinji veseli srce, dobar glas goji kosti.
Światło oczu rozwesela serce, a dobra wieść tuczy kości.
31 Uho koje sluša karanje životno nastavaæe meðu mudrima.
Ucho, które słucha upomnienia życia, będzie mieszkać pośród mądrych.
32 Ko odbacuje nastavu, ne mari za dušu svoju; a ko sluša karanje, biva razuman.
Kto odrzuca karność, gardzi własną duszą, a kto przyjmuje upomnienie, nabiera rozumu.
33 Strah je Gospodnji nastava k mudrosti, i prije slave ide smjernost.
Bojaźń PANA [jest] pouczeniem w mądrości, a pokora poprzedza chwałę.
