Mihej 1
1 Rijeè Gospodnja koja doðe Miheju Moreseæaninu za vremena Joatama, Ahaza i Jezekije, careva Judinijeh, što vidje za Samariju i za Jerusalim.
Ko e folofola ʻa Sihova ʻaia naʻe hoko kia Maika, ko e tangata Molesi, ʻi he ngaahi ʻaho ʻo Sotami, mo ʻAhasi, mo Hesekaia, ko e ngaahi tuʻi ʻo Siuta, ʻaia naʻa ne mamata ai naʻe kau ki Samēlia mo Selūsalema.
2 Èujte, svi narodi, slušaj, zemljo i što je na njoj, i Gospod Bog da vam je svjedok, Gospod iz svete crkve svoje.
Fanongo ʻakimoutolu ʻae kakai kotoa pē; fakafanongo ʻe māmani, mo ia kotoa pē ʻoku ʻi ai: pea tuku ke talatalaakiʻi ʻakimoutolu ʻe he ʻEiki ko e ʻOtua, ko e ʻEiki mei hono fale tapu.
3 Jer, gle, Gospod izlazi iz mjesta svojega, i siæi æe, i hodiæe po visinama zemaljskim.
He vakai, ʻoku hāʻele mai ʻa Sihova mei hono potu, pea te ne hāʻele mai mo tuʻu ʻi he potu māʻolunga ʻo māmani.
4 I gore æe se rastopiti pred njim, i doline æe se rasjesti, kao vosak od ognja i kao voda što teèe niz strmen.
Pea ʻe vela ʻo vai ʻae ngaahi moʻunga ʻi lalo ʻiate ia, pea ʻe mafahi ʻae ngaahi teleʻa, hangē ko e pulu ʻi he ʻao ʻoe afi, pe hangē ko e vai ʻoku lilingi ʻi ha potu tahifohifo.
5 Sve je to za zloèinstvo Jakovljevo i za grijehe doma Izrailjeva. Koje je zloèinstvo Jakovljevo? nije li Samarija? koje su visine Judine? nije li Jerusalim?
“ʻOku hoko ʻae ngaahi meʻa ni, koeʻuhi ko e angahala ʻa Sēkope, pea koeʻuhi ko e ngaahi hia ʻae fale ʻo ʻIsileli. Ko e hā ʻae angahala ʻa Sēkope? ʻIkai ko Samēlia? Pea ko e hā ʻae ngaahi potu Māʻolunga ʻo Siuta? ʻIkai ko Selūsalema?
6 Zato æu uèiniti od Samarije gomilu u polju da se sade vinogradi, i pobacaæu kamenje njezino u dolinu i otkriæu joj temelje.
Ko ia te u ngaohi ʻa Samēlia ke hangē ha puke ʻoe ngoue, pea hangē ko e ngaahi vaʻa ʻakau ʻoku tō ʻi he ngoue vaine: pea te u lilingi ʻae ngaahi maka ʻo ia ki he teleʻa, pea te u fakahā ʻa hono ngaahi tuʻunga.
7 I svi rezani likovi njezini razbiæe se, i svi æe se darovi njezini sažeæi ognjem, i sve æu idole njezine potrti, jer od plate kurvarske nakupi, i opet æe biti plata kurvarska.
Pea ko e ngaahi tamapua kuo tongi ʻi ai, ʻe laiki, pea ko e ngaahi totongi kotoa pē ʻo ia, ʻe tutu ʻaki ʻae afi, pea ko e ngaahi tamapua ko ia te u fakalala: he naʻa ne tānaki ia mei he totongi ʻoe muitau, pea ʻe foki ia ki he totongi ʻoe muitau.”
8 Zato æu plakati i ridati; hodiæu svuèen i go; plakaæu kao zmajevi i tužiæu kao sove.
Ko ia te u tangilāulau mo ʻioho, te u ʻalu veteki pe mo telefua: te u tangi ʻo hangē ha fanga siakali, pea tangi mamahi ʻo hangē ko e fanga lulu.
9 Jer joj se rane ne mogu iscijeliti, doðoše do Jude, dopriješe do vrata mojega naroda, do Jerusalima.
He ko hono lavea ʻoku taʻefaʻafakamoʻui; he kuo hoko ia ʻo aʻu ki Siuta, kuo ne hoko ki he matapā ʻo hoku kakai, ʻio, ki Selūsalema.
10 Ne javljajte u Gatu, ne plaèite; u Vit-Afri valjaj se po prahu.
ʻOua naʻa fakahā ia ʻi Kati, ʻoua ʻaupito naʻa mou tangi: ʻi he fale ʻo ʻAfala, ke ke tekefili ʻi he efu.
11 Izidi, stanovnice Safirska, s golom sramotom; stanovnica Sananska neæe izaæi; žalost Vet-ezilska neæe vam dati stanka.
Mole atu ʻa koe ʻoku nofo ʻi Safila, mo e mā ʻa ho telefua: naʻe ʻikai ke hū mai ʻae kakai ʻo Senani ʻi he tangi ʻa Petesili; te ne maʻu meiate kimoutolu ʻa hono tuʻunga.
12 Jer stanovnica Marotska tuži za svojim dobrom. Jer siðe zlo od Gospoda do vrata Jerusalimskih.
He naʻe tatali ʻamanaki pe ki he lelei ʻae kau nofo ʻi Maloti: ka naʻe hoko ʻae kovi meia Sihova, ki he matapā ʻo Selūsalema.
13 Upregni brze konje u kola, stanovnice Lahiska, koja si poèetak grijehu kæeri Sionskoj, jer se u tebi naðoše zloèinstva Izrailjeva.
ʻE! ʻA koe ʻoku nofo ʻi Lakisi, noʻotaki ʻae saliote ki he manu veʻe vave: ko e kamataʻanga ia ʻoe angahala ki he ʻofefine ʻa Saione: he ko e ngaahi angahala ʻa ʻIsileli, naʻe ʻilo ʻiate koe.
14 Zato pošlji dare Moresetu Gatskom; domovi Ahsivski prevariæe careve Izrailjeve.
Ko ia te ke ange ʻae ngaahi foaki ki Molesiti-Kati: ʻe hoko ʻae ngaahi fale ʻo ʻAkisipi, ko e loi ki he ngaahi tuʻi ʻo ʻIsileli.
15 Još æu ti dovesti našljednika, stanovnice Mariska; doæi æe do Odolama, slave Izrailjeve.
Ka te u ʻomai ha foha hoko kiate koe, ʻa koe ʻoku nofo ʻi Malesa: te ne haʻu ki ʻAtulami, ko e nāunau ʻo ʻIsileli.
16 Naèini se æelava i ostrizi se za milom djecom svojom; raširi æelu svoju kao orao, jer se vode od tebe u ropstvo.
Fakatekefua mo kosi koe, koeʻuhi ko hoʻo fānau fakapelepeleʻi; fakalahi ho tula hangē ko e ʻikale; he kuo nau ʻalu ki he pōpula meiate koe.
