Tužbalice 5

1 Opomeni se, Gospode, što nas zadesi; pogledaj i vidi sramotu našu.

Kia mahara, e Ihowa, ki te mea kua pa nei ki a matou: tirohia mai, kia kite ai koe i to matou ingoa kino.

2 Našljedstvo naše privali se tuðincima, domovi naši inostrancima.

Kua riro to matou wahi tupu i nga tangata ke, o matou whare i nga tautangata.

3 Postasmo sirote, bez oca, matere naše kao udovice.

He pani matou, kahore he matua, ko o matou whaea ano he pouaru.

4 Svoju vodu pijemo za novce, svoja drva kupujemo.

Na te moni i inu wai ai matou; ko a matou wahie he mea hoko.

5 Na vratu nam je jaram, i gone nas; umoreni nemamo odmora.

Kei runga kei o matou kaki o matou kaiwhai: e mauiui ana matou, kahore he tanga manawa mo matou.

6 Pružamo ruku k Misircima i Asircima, da se nasitimo hljeba.

Kua hoatu e matou te ringa ki nga Ihipiana, ki nga Ahiriana, kia makona ai matou i te taro.

7 Oci naši zgriješiše, i nema ih, a mi nosimo bezakonja njihova.

I hara o matou matua, a kua kore; a kua whakawaha e matou o ratou he.

8 Robovi nam gospodare, nema nikoga da izbavi iz ruku njihovijeh.

Ko nga pononga o matou rangatira: kahore he kaiwhakaora mo matou i o ratou ringa.

9 Sa strahom za život svoj od maèa u pustinji donosimo sebi hljeb.

E tata mate matou ka whiwhi ai i te taro, i te hoari hoki o te koraha.

10 Koža nam pocrnje kao peæ od ljute gladi.

Mangu ana o matou kiri ano he oumu, i te wera ngau kino o te hemokai.

11 Sramote žene na Sionu i djevojke po gradovima Judinijem.

Taea ana e ratou nga wahine o Hiona, nga wahine i nga pa o Hura.

12 Knezove vješaju svojim rukama, ne poštuju lica staraèkoga.

Ko nga rangatira, taronatia ake e to ratou ringa; kihai nga kanohi o nga kaumatua i whakahonoretia.

13 Mladiæe uzimaju pod žrvnje, i djeca padaju pod drvima.

Ko nga taitama kei te waha i te huri, hinga ana nga tamariki i te pikaunga wahie.

14 Staraca nema više na vratima, ni mladiæa na pjevanju.

Ko nga kaumatua i nga kuwaha kua kore, me te waiata hoki a nga taitama.

15 Nesta radosti srcu našemu, igra naša pretvori se u žalost.

Kua mutu te koa o o matou ngakau, kua puta ke ta matou kanikani hei uhunga.

16 Pade vijenac s glave naše; teško nama, što zgriješismo!

Kua taka te karauna o to matou mahunga; aue, te mate mo matou! kua hara hoki matou.

17 Stoga je srce naše žalosno, stoga oèi naše potamnješe,

Na reira whakaruhi noa iho o matou ngakau; na enei mea pouriuri ana o matou kanohi.

18 Sa gore Siona, što opustje, i lisice idu po njoj.

Na te maunga hoki o Hiona kua ururuatia nei, e haereerea nei e nga pokiha.

19 Ti, Gospode, ostaješ dovijeka, prijesto tvoj od koljena do koljena.

Pumau tonu koe, ake ake, e Ihowa; ko tou torona kei tera whakatupuranga, kei tera whakatupuranga.

20 Zašto hoæeš da nas zaboraviš dovijeka, da nas ostaviš zadugo?

He aha koe i wareware tonu ai ki a matou? he aha koe i whakarere ai i a matou, a roa noa iho nga ra?

21 Obrati nas, Gospode, k sebi, i obratiæemo se; ponovi dane naše kako bijahu prije.

Whakatahuritia atu matou ki a koe, e Ihowa, a ka tahuri matou: whakahoutia o matou ra, kia rite ki o mua.

22 Jer eda li æeš nas sasvijem odbaciti i gnjeviti se na nas veoma?

Otiia kua tino whakakahore rawa koe ki a matou, e tino nui ana tou riri ki a matou.