Tužbalice 3
1 Ja sam èovjek koji vidjeh muku od pruta gnjeva njegova.
(Аләф) Мән униң ғәзәп тайиғини йәп җәбир-зулум көргән адәмдурмән.
2 Odvede me i opravi me u tamu a ne na vidjelo.
Мени У һайдивәтти, Нурға әмәс, бәлки қараңғулуққа маңдурди;
3 Samo se na me obraæa, obraæa ruku svoju po vas dan.
Бәрһәқ, У күн бойи қолини маңа қайта-қайта һуҗум қилдурди;
4 Uèini, te mi ostarje tijelo i koža, potr kosti moje.
(Бәт) Әтлиримни вә терилиримни қақшал қиливәтти, Сүйәклиримни сундурувәтти.
5 Zazida me, i optoèi me žuèju i mukom.
У маңа муһасирә қурди, Өт сүйи вә җапа билән мени қапсивалди.
6 Posadi me u tamu kao umrle odavna.
У мени өлгили узун болғанлардәк қап қараңғу җайларда турушқа мәҗбур қилди.
7 Ogradi me da ne izaðem, i metnu na me teške okove.
(Гимәл) У мени чиқалмайдиған қилип читлап қоршивалди; Зәнҗиримни еғир қилди.
8 Kad vièem i vapijem, odbija molitvu moju.
Мән вақирап нида қилсамму, У дуайимни һеч иштимиди.
9 Zagradi putove moje tesanijem kamenom, i prevrati staze moje.
У йоллиримни җипсилашқан таш там билән тосувалди, Чиғир йоллиримни әгир-тоқай қиливәтти.
10 Posta mi kao medvjed u zasjedi, kao lav u potaji.
(Даләт) У маңа пайлап ятқан ейиқтәк, Пистирмида ятқан ширдәктур.
11 Pomete putove moje, i razdrije me, i uništi me.
Мени йоллиримдин бурап тетма-титма қилди; Мени түгәштүрди.
12 Nateže luk svoj, i metnu me strijeli za biljegu.
У оқясини керип, Мени оқиниң қариси қилди.
13 Ustrijeli me u bubrege strijelama iz tula svojega.
(Хе) Оқденидики оқларни бөрәклиримгә санҗитқузди.
14 Postah potsmijeh svemu narodu svojemu i pjesma njihova po vas dan.
Мән өз хәлқимгә рәсва объекти, Күн бойи уларниң мәсқирә нахшисиниң нишани болдум.
15 Nasiti me gorèinom, opoji me pelenom.
У маңа зәрдабни тойғичә жутқузуп, Кәкрә сүйини тойғичә ичкүзди.
16 Polomi mi zube kamenjem, uvali me u pepeo.
(Вав) У чишлиримни шеғил ташлар билән чеқивәтти, Мени күлләрдә түгүлдүрди;
17 Udaljio si dušu moju od mira, zaboravih dobro.
Җеним тинич-хатирҗәмликтин жирақлаштурулди; Арамбәхшниң немә екәнлигини унтуп кәттим.
18 I rekoh: propade sila moja i nadanje moje od Gospoda.
Мән: «Дәрманим қалмиди, Пәрвәрдигардин үмүтүм қалмиди» — дедим.
19 Opomeni se muke moje i jada mojega, pelena i žuèi.
(Заин) Мениң хар қилинғанлиримни, сәргәдан болғанлиримни, Әмән вә өт сүйини [йәп-ичкинимни] есиңгә кәлтүргәйсән!
20 Duša se moja opominje bez prestanka, i poništila se u meni.
Җеним буларни һәрдайим әсләватиду, Йәргә кирип кәткидәк болмақта.
21 Ali ovo napominjem srcu svojemu, te se nadam:
Лекин шуни көңлүмгә кәлтүрүп әсләймәнки, Шуниң билән үмүт қайтидин яниду, —
22 Milost je Gospodnja što ne izgibosmo sasvijem, jer milosrða njegova nije nestalo.
(Хәт) Мана, Пәрвәрдигарниң өзгәрмәс меһриванлиқлири! Шуңа биз түгәшмидуқ; Чүнки Униң рәһимдиллиқлириниң айиғи йоқтур;
23 Ponavlja se svako jutro; velika je vjera tvoja.
Улар һәр сәһәрдә йеңилиниду; Сениң һәқиқәт-садиқлиғиң толиму молдур!
24 Gospod je dio moj, govori duša moja; zato æu se u njega uzdati.
Өз-өзүмгә: «Пәрвәрдигар мениң несивәмдур; Шуңа мән Униңға үмүт бағлаймән» — дәймән.
25 Dobar je Gospod onima koji ga èekaju, duši, koja ga traži.
(Тәт) Пәрвәрдигар Өзини күткәнләргә, Өзини издигән җан егисигә меһривандур;
26 Dobro je mirno èekati spasenje Gospodnje.
Пәрвәрдигарниң ниҗатини күтүш, Уни сүкүт ичидә күтүш яхшидур.
27 Dobro je èovjeku nositi jaram za mladosti svoje.
Адәмниң яш вақтида боюнтуруқни көтириши яхшидур.
28 Sam æe sjedjeti i muèati, jer Bog metnu breme na nj.
(Йод) У йеганә болуп сүкүт қилип олтарсун; Чүнки Рәб буни униңға жүклиди.
29 Metnuæe usta svoja u prah, eda bi bilo nadanja.
Йүзини топа-тупраққа тәккүзсун, — Еһтимал, үмүт болуп қалар?
30 Podmetnuæe obraz svoj onome koji ga bije, biæe sit sramote.
Мәңзини урғучиға тутуп бәрсун; Тил-аһанәтләрни тойғичә ишитсун!
31 Jer Gospod ne odbacuje za svagda.
(Каф) Чүнки Рәб әбәдил-әбәд инсандин ваз кәчмәйду;
32 Jer ako i ucvijeli, opet æe se i smilovati radi mnoštva milosti svoje.
Азар бәргән болсиму, Өзгәрмәс меһриванлиқлириниң моллуғи билән ичини ағритиду;
33 Jer ne muèi iz srca svojega ni cvijeli sinova èovjeèjih.
Чүнки У инсан балилирини хар қилишни яки азаплашни халиған әмәстур.
34 Kad gaze nogama sve sužnje na zemlji,
(Ламәд) Йәр йүзидики барлиқ әсирләрни аяқ астида янҗишқа,
35 Kad izvræu pravicu èovjeku pred višnjim,
Һәммидин Алий Болғучиниң алдида адәмни өз һәққидин мәһрум қилишқа,
36 Kad èine krivo èovjeku u parnici njegovoj, ne vidi li Gospod?
Инсанға өз дәвасида увал қилишқа, — Рәб буларниң һәммисигә гувачи әмәсму?
37 Ko je rekao što i zbilo se, a Gospod da nije zapovjedio?
(Мәм) Рәб уни буйрумиған болса, Ким дегинини әмәлгә ашуралисун?
38 Ne dolaze li i zla i dobra iz usta višnjega?
Күлпәтләр болсун, бәхит-саадәт болсун, һәммиси Һәммидин Алий Болғучиниң ағзидин кәлгән әмәсму?
39 Zašto se tuži èovjek živ, èovjek na kar za grijehe svoje?
Әнди тирик бир инсан немә дәп ағриниду, Адәм балиси гуналириниң җазасидин немә дәп вайсайду?
40 Pretražimo i razgledajmo pute svoje, i povratimo se ka Gospodu.
(Нун) Йоллиримизни тәкшүрүп синап биләйли, Пәрвәрдигарниң йениға йәнә қайтайли;
41 Podignimo srce svoje i ruke k Bogu na nebesima.
Қоллиримизни көңлимиз билән биллә әрштики Тәңригә көтирәйли!
42 Zgriješismo i nepokorni bismo; ti ne praštaš.
Биз итаәтсизлик қилип сәндин йүз өридуқ; Сән кәчүрүм қилмидиң.
43 Obastro si se gnjevom, i goniš nas, ubijaš i ne žališ.
(Самәқ) Сән өзүңни ғәзәп билән қаплап, бизни қоғлидиң; Сән өлтүрдүң, һеч рәһим қилмидиң.
44 Obastro si se oblakom da ne prodre molitva.
Сән Өзүңни булут билән қаплиғансәнки, Дуа-тилавәт униңдин һеч өтәлмәс.
45 Naèinio si od nas smetlište i odmet usred tijeh naroda.
Сән бизни хәлиқләр арисида дашқал вә ниҗасәт қилдиң.
46 Razvaljuju usta svoja na nas svi neprijatelji naši.
(Пе) Барлиқ дүшмәнлиримиз бизгә қарап ағзини йоған ечип [мазақ қилди];
47 Strah i jama zadesi nas, pustošenje i zatiranje.
Үстимизгә чүшти алақзадилик вә ора-қапқан, Вәйранчилиқ һәм һалакәт.
48 Potoci teku iz oèiju mojih radi pogibli kæeri naroda mojega.
Хәлқимниң қизи набут болғини үчүн, Көзүмдин яшлар өстәң болуп ақмақта.
49 Oèi moje liju suze bez prestanka, jer nema odmora,
(Айин) Көзүм яшларни үзүлмәй төкүватиду, Улар һеч тохталмайду,
50 Dokle Gospod ne pogleda i ne vidi s neba.
Таки Пәрвәрдигар асманлардин төвәнгә нәзәр селип [һалимизға] қариғичә.
51 Oko moje muèi mi dušu radi svijeh kæeri grada mojega.
Мениң көзүм Роһумға азап йәткүзмәктә, Шәһиримниң барлиқ қизлириниң Һали түпәйлидин.
52 Tjeraju me jednako kao pticu neprijatelji moji ni za što.
(Тсадә) Маңа сәвәпсиз дүшмән болғанлар, Мени қуштәк һәдәп овлап кәлди.
53 Svališe u jamu život moj i nabacaše kamenje na me.
Улар орида җенимни үзмәкчи болуп, Үстүмгә ташни чөриди.
54 Doðe mi voda svrh glave; rekoh: pogiboh!
Сулар бешимдин тешип ақти; Мән: «Үзүп ташландим!» — дедим.
55 Prizivah ime tvoje, Gospode, iz jame najdublje.
(Коф) Һаңниң түвлиридин намиңни чақирип нида қилдим, и Пәрвәрдигар;
56 Ti èu glas moj; ne zatiskuj uha svojega od uzdisanja mojega, od vike moje.
Сән авазимни аңлидиң; Қутулдурушқа нидайимға қулиқиңни юпурувалмиғин!
57 Pristupao si kad te prizivah, i govorio si: ne boj se.
Саңа нида қилған күнидә маңа йеқин кәлдиң, «Қорқма» — дедиң.
58 Raspravljao si, Gospode, parbu duše moje, i izbavljao si život moj.
(Рәш) И рәб, җенимниң дәвасини өзүң соридиң; Сән маңа һәмҗәмәт болуп һаятимни қутқуздуң.
59 Vidiš, Gospode, nepravdu koja mi se èini; raspravi parbu moju.
И Пәрвәрдигар, маңа болған уваллиқни көрдүңсән; Мән үчүн һөкүм чиқарғайсән;
60 Vidiš svu osvetu njihovu, sve što mi misle.
Сән уларниң маңа қилған барлиқ өчмәнликлирини, Барлиқ қәстлирини көрдуңсән.
61 Èuješ rug njihov, Gospode, sve što mi misle,
(Шийн) И Пәрвәрдигар, уларниң аһанәтлирини, Мени барлиқ қәстлигәнлирини аңлидиңсән,
62 Što govore oni koji ustaju na me i što namišljaju protiv mene po vas dan.
Маңа қарши турғанларниң шивирлашлирини, Уларниң күн бойи кәйнимдин кусур-кусур қилишқанлирини аңлидиңсән.
63 Vidi, kad sjedaju i kad ustaju, ja sam im pjesma.
Олтарғанлирида, турғанлирида уларға қариғайсән! Мән уларниң [мәсқирә] нахшиси болдум.
64 Plati im, Gospode, po djelima ruku njihovijeh.
(Тав) Уларниң қоллири қилғанлири бойичә, и Пәрвәрдигар, бешиға җаза яндурғайсән;
65 Podaj im uporno srce, prokletstvo svoje.
Уларниң көңүллирини каҗ қилғайсән! Бу сениң уларға чүшидиған ләнитиң болиду!
66 Goni ih gnjevom, i istrijebi ih ispod nebesa Gospodnjih.
Ғәзәп билән уларни қоғлиғайсән, Уларни Пәрвәрдигарниң асманлири астидин йоқатқайсән!
