Tužbalice 3
1 Ja sam èovjek koji vidjeh muku od pruta gnjeva njegova.
Akulah orang yang melihat sengsara disebabkan cambuk murka-Nya.
2 Odvede me i opravi me u tamu a ne na vidjelo.
Ia menghalau dan membawa aku ke dalam kegelapan yang tidak ada terangnya.
3 Samo se na me obraæa, obraæa ruku svoju po vas dan.
Sesungguhnya, aku dipukul-Nya berulang-ulang dengan tangan-Nya sepanjang hari.
4 Uèini, te mi ostarje tijelo i koža, potr kosti moje.
Ia menyusutkan dagingku dan kulitku, tulang-tulangku dipatahkan-Nya.
5 Zazida me, i optoèi me žuèju i mukom.
Ia mendirikan tembok sekelilingku, mengelilingi aku dengan kesedihan dan kesusahan.
6 Posadi me u tamu kao umrle odavna.
Ia menempatkan aku di dalam gelap seperti orang yang sudah lama mati.
7 Ogradi me da ne izaðem, i metnu na me teške okove.
Ia menutup segala jalan ke luar bagiku, Ia mengikat aku dengan rantai yang berat.
8 Kad vièem i vapijem, odbija molitvu moju.
Walaupun aku memanggil-manggil dan berteriak minta tolong, tak didengarkan-Nya doaku.
9 Zagradi putove moje tesanijem kamenom, i prevrati staze moje.
Ia merintangi jalan-jalanku dengan batu pahat, dan menjadikannya tidak terlalui.
10 Posta mi kao medvjed u zasjedi, kao lav u potaji.
Laksana beruang Ia menghadang aku, laksana singa dalam tempat persembunyian.
11 Pomete putove moje, i razdrije me, i uništi me.
Ia membelokkan jalan-jalanku, merobek-robek aku dan membuat aku tertegun.
12 Nateže luk svoj, i metnu me strijeli za biljegu.
Ia membidikkan panah-Nya, menjadikan aku sasaran anak panah.
13 Ustrijeli me u bubrege strijelama iz tula svojega.
Ia menyusupkan ke dalam hatiku segala anak panah dari tabung-Nya.
14 Postah potsmijeh svemu narodu svojemu i pjesma njihova po vas dan.
Aku menjadi tertawaan bagi segenap bangsaku, menjadi lagu ejekan mereka sepanjang hari.
15 Nasiti me gorèinom, opoji me pelenom.
Ia mengenyangkan aku dengan kepahitan, memberi aku minum ipuh.
16 Polomi mi zube kamenjem, uvali me u pepeo.
Ia meremukkan gigi-gigiku dengan memberi aku makan kerikil; Ia menekan aku ke dalam debu.
17 Udaljio si dušu moju od mira, zaboravih dobro.
Engkau menceraikan nyawaku dari kesejahteraan, aku lupa akan kebahagiaan.
18 I rekoh: propade sila moja i nadanje moje od Gospoda.
Sangkaku: hilang lenyaplah kemasyhuranku dan harapanku kepada TUHAN.
19 Opomeni se muke moje i jada mojega, pelena i žuèi.
"Ingatlah akan sengsaraku dan pengembaraanku, akan ipuh dan racun itu."
20 Duša se moja opominje bez prestanka, i poništila se u meni.
Jiwaku selalu teringat akan hal itu dan tertekan dalam diriku.
21 Ali ovo napominjem srcu svojemu, te se nadam:
Tetapi hal-hal inilah yang kuperhatikan, oleh sebab itu aku akan berharap:
22 Milost je Gospodnja što ne izgibosmo sasvijem, jer milosrða njegova nije nestalo.
Tak berkesudahan kasih setia TUHAN, tak habis-habisnya rahmat-Nya,
23 Ponavlja se svako jutro; velika je vjera tvoja.
selalu baru tiap pagi; besar kesetiaan-Mu!
24 Gospod je dio moj, govori duša moja; zato æu se u njega uzdati.
"TUHAN adalah bagianku," kata jiwaku, oleh sebab itu aku berharap kepada-Nya.
25 Dobar je Gospod onima koji ga èekaju, duši, koja ga traži.
TUHAN adalah baik bagi orang yang berharap kepada-Nya, bagi jiwa yang mencari Dia.
26 Dobro je mirno èekati spasenje Gospodnje.
Adalah baik menanti dengan diam pertolongan TUHAN.
27 Dobro je èovjeku nositi jaram za mladosti svoje.
Adalah baik bagi seorang pria memikul kuk pada masa mudanya.
28 Sam æe sjedjeti i muèati, jer Bog metnu breme na nj.
Biarlah ia duduk sendirian dan berdiam diri kalau TUHAN membebankannya.
29 Metnuæe usta svoja u prah, eda bi bilo nadanja.
Biarlah ia merebahkan diri dengan mukanya dalam debu, mungkin ada harapan.
30 Podmetnuæe obraz svoj onome koji ga bije, biæe sit sramote.
Biarlah ia memberikan pipi kepada yang menamparnya, biarlah ia kenyang dengan cercaan.
31 Jer Gospod ne odbacuje za svagda.
Karena tidak untuk selama-lamanya Tuhan mengucilkan.
32 Jer ako i ucvijeli, opet æe se i smilovati radi mnoštva milosti svoje.
Karena walau Ia mendatangkan susah, Ia juga menyayangi menurut kebesaran kasih setia-Nya.
33 Jer ne muèi iz srca svojega ni cvijeli sinova èovjeèjih.
Karena tidak dengan rela hati Ia menindas dan merisaukan anak-anak manusia.
34 Kad gaze nogama sve sužnje na zemlji,
Kalau dipijak-pijak dengan kaki tawanan-tawanan di dunia,
35 Kad izvræu pravicu èovjeku pred višnjim,
kalau hak orang dibelokkan di hadapan Yang Mahatinggi,
36 Kad èine krivo èovjeku u parnici njegovoj, ne vidi li Gospod?
atau orang diperlakukan tidak adil dalam perkaranya, masakan Tuhan tidak melihatnya?
37 Ko je rekao što i zbilo se, a Gospod da nije zapovjedio?
Siapa berfirman, maka semuanya jadi? Bukankah Tuhan yang memerintahkannya?
38 Ne dolaze li i zla i dobra iz usta višnjega?
Bukankah dari mulut Yang Mahatinggi keluar apa yang buruk dan apa yang baik?
39 Zašto se tuži èovjek živ, èovjek na kar za grijehe svoje?
Mengapa orang hidup mengeluh? Biarlah setiap orang mengeluh tentang dosanya!
40 Pretražimo i razgledajmo pute svoje, i povratimo se ka Gospodu.
Marilah kita menyelidiki dan memeriksa hidup kita, dan berpaling kepada TUHAN.
41 Podignimo srce svoje i ruke k Bogu na nebesima.
Marilah kita mengangkat hati dan tangan kita kepada Allah di sorga:
42 Zgriješismo i nepokorni bismo; ti ne praštaš.
Kami telah mendurhaka dan memberontak, Engkau tidak mengampuni.
43 Obastro si se gnjevom, i goniš nas, ubijaš i ne žališ.
Engkau menyelubungi diri-Mu dengan murka, mengejar kami dan membunuh kami tanpa belas kasihan.
44 Obastro si se oblakom da ne prodre molitva.
Engkau menyelubungi diri-Mu dengan awan, sehingga doa tak dapat menembus.
45 Naèinio si od nas smetlište i odmet usred tijeh naroda.
Kami Kaujadikan kotor dan keji di antara bangsa-bangsa.
46 Razvaljuju usta svoja na nas svi neprijatelji naši.
Terhadap kami semua seteru kami mengangakan mulutnya.
47 Strah i jama zadesi nas, pustošenje i zatiranje.
Kejut dan jerat menimpa kami, kemusnahan dan kehancuran.
48 Potoci teku iz oèiju mojih radi pogibli kæeri naroda mojega.
Air mataku mengalir bagaikan batang air, karena keruntuhan puteri bangsaku.
49 Oèi moje liju suze bez prestanka, jer nema odmora,
Air mataku terus-menerus bercucuran, dengan tak henti-hentinya,
50 Dokle Gospod ne pogleda i ne vidi s neba.
sampai TUHAN memandang dari atas dan melihat dari sorga.
51 Oko moje muèi mi dušu radi svijeh kæeri grada mojega.
Mataku terasa pedih oleh sebab keadaan puteri-puteri kotaku.
52 Tjeraju me jednako kao pticu neprijatelji moji ni za što.
Seperti burung aku diburu-buru oleh mereka yang menjadi seteruku tanpa sebab.
53 Svališe u jamu život moj i nabacaše kamenje na me.
Mereka melemparkan aku hidup-hidup dalam lobang, melontari aku dengan batu.
54 Doðe mi voda svrh glave; rekoh: pogiboh!
Air membanjir di atas kepalaku, kusangka: "Binasa aku!"
55 Prizivah ime tvoje, Gospode, iz jame najdublje.
"Ya TUHAN, aku memanggil nama-Mu dari dasar lobang yang dalam.
56 Ti èu glas moj; ne zatiskuj uha svojega od uzdisanja mojega, od vike moje.
Engkau mendengar suaraku! Janganlah Kaututupi telinga-Mu terhadap kesahku dan teriak tolongku!
57 Pristupao si kad te prizivah, i govorio si: ne boj se.
Engkau dekat tatkala aku memanggil-Mu, Engkau berfirman: Jangan takut!"
58 Raspravljao si, Gospode, parbu duše moje, i izbavljao si život moj.
"Ya Tuhan, Engkau telah memperjuangkan perkaraku, Engkau telah menyelamatkan hidupku.
59 Vidiš, Gospode, nepravdu koja mi se èini; raspravi parbu moju.
Engkau telah melihat ketidakadilan terhadap aku, ya TUHAN; berikanlah keadilan!
60 Vidiš svu osvetu njihovu, sve što mi misle.
Engkau telah melihat segala dendam mereka, segala rancangan mereka terhadap aku."
61 Èuješ rug njihov, Gospode, sve što mi misle,
"Engkau telah mendengar cercaan mereka, ya TUHAN, segala rancangan mereka terhadap aku,
62 Što govore oni koji ustaju na me i što namišljaju protiv mene po vas dan.
percakapan orang-orang yang melawan aku, dan rencana mereka terhadap aku sepanjang hari.
63 Vidi, kad sjedaju i kad ustaju, ja sam im pjesma.
Amatilah duduk bangun mereka! Aku menjadi lagu ejekan mereka."
64 Plati im, Gospode, po djelima ruku njihovijeh.
"Engkau akan mengadakan pembalasan terhadap mereka, ya TUHAN, menurut perbuatan tangan mereka.
65 Podaj im uporno srce, prokletstvo svoje.
Engkau akan mengeraskan hati mereka; kiranya kutuk-Mu menimpa mereka!
66 Goni ih gnjevom, i istrijebi ih ispod nebesa Gospodnjih.
Engkau akan mengejar mereka dengan murka dan memunahkan mereka dari bawah langit, ya TUHAN!"
