Sudije 17

1 A bijaše jedan èovjek iz gore Jefremove po imenu Miha.

Hagi mago nera Efraemi agona kokampi nemania ne' agi'a Maika'e.

2 On reèe materi svojoj: tisuæa i sto srebrnika, što su ti ukradeni, za koje si klela i govorila preda mnom, evo, to je srebro u mene, ja sam ga uzeo. A mati mu reèe: Gospod da te blagoslovi, sine!

Mago kna nererankura amanage hu'ne, nagra nentahugenka 1tausen 100'a silva zagoma musufama erizagenka kazusi ke huzamante'nane. E'ina zagoa nagra musufa eri'noe. Higeno nerera'a kenona huno, hufore'ma hantera Ra Anumzamo'a asomu hugantesie,

3 A kad vrati tisuæu i sto srebrnika materi svojoj, reèe mati njegova: to sam srebro posvetila Gospodu iz svoje ruke za tebe, sine moj, da se naèini od njega lik rezan i liven; zato ti ga sada dajem natrag.

higeno'a ana 1tausen 100'a silva zagoa erino nerera ome amigeno nerera'a amanage hu'ne, Menina nagra ama'na zagoa nenamofonku hu'na Ra Anumzamofo amuanki'na kaza osu havi anumzamofo amema'a tro'ma nehaza vahe zaminuge'za tro hute'za eme kamigahaze.

4 Ali on opet dade srebro materi svojoj, a mati uze dvjesta srebrnika i dade zlataru, a on naèini od njega lik rezan i liven, te bijaše u kuæi Mišinoj.

Anage nehuno nerera'a 200'a silva zagoa erino zafare'ma antre'zama silvama rukamre'za keonke'zama tro'ma nehaza vahe ome zamizage'za, eri'za vahe amema'a tro nehu'za, magora silvaretike tro hu'za eme amizageno erino Maika nompi ome ante'ne.

5 I taj Miha imaše kuæu za bogove, i naèini opleæak i likove, i posveti jednoga izmeðu sinova svojih da mu bude sveštenik.

Hagi Maika'a osi mono noma'a me'neankino, pristi vahe kukena tro huno efotie nehaza amimizare rente'za trohunteno mofavreramima'afinti mago'mofo pristi manisie huno huhamprinte'ne.

6 U to vrijeme ne bješe cara u Izrailju: svaki èinjaše što mu bijaše drago.

E'ina knafina Israeli vahepina mago kinia omani'neankino mago mago vahe'mo'a agra'a avesite kegeno avure'ma fatgoma hiazana hutere hu'ne.

7 A bješe jedan mladiæ iz Vitlejema Judina, od porodice Judine, koji bješe Levit i ondje boravljaše.

Hagi mago knazupa Juda nagapinti mago Livae nehaza ne'mo'a Betlehem kumate Juda mopafi nemaniane.

8 On otide iz toga grada, Vitlejema Judina, da se nastani gdje može; i iduæi svojim putem doðe u goru Jefremovu do kuæe Mišine.

Hagi Juda mopafinti Betlehemu kumara atreno kuma'ma manisia kumaku hakeno vu'ne. Hagi anama nevuno'a Efraemi agona kokampi vuno Maika nonte uhanati'ne.

9 A Miha mu reèe: otkuda ideš? Odgovori mu Levit: iz Vitlejema Judina, idem da se nastanim gdje mogu.

Anama uhanatigeno'a Maika'a amanage huno hu'ne, kagra igati ane? Huno antahigegeno amanage huno ana ne'mo'a hu'ne. Nagra Livae ne' Juda mopafi Betlehemu kumate nemanua ne'mo'na mani'nua kumaku hake'na neoe.

10 A Miha mu reèe: ostani kod mene, i budi mi otac i sveštenik, a ja æu ti dati deset srebrnika na godinu i dvoje haljine i hranu. I otide Levit k njemu.

Higeno Maika'a amanage hu'ne, Nenfa kna hunka nagri'ene mani'nenka, pristi eri'za vaheni'a manio. Hagi mago mago kafufina 10ni'a Silva zagone kukenane ne'zanena kamigahue, higeno ana ne'mo'a ufre'ne.

11 I Levitu bi po volji da ostane kod njega, i bi mu taj mladiæ kao da mu je sin.

Hagi Livae nehazamo'a muse nehuno Maika nemofoza higeno,

12 I Miha posveti Levita da mu je sveštenik taj mladiæ, i osta u kuæi Mišinoj.

Maika'a ana Livae nehazavea pristi mani'nie huno azeri ruotage higeno, Maika nompi pristi eri'za ne' mani'ne.

13 Tada reèe Miha: sada znam da æe mi Gospod uèiniti dobro zato što imam Levita sveštenika.

Ana nehuno Maika'a anage hu'ne, nagra menima nagesama antahuana, Livae ne' pristia azeri otuankino Ra Anumzamo'a asomu hunantegahie hu'ne.