< Jov 9 >

1 A Jov odgovori i reèe:
ئەیوبیش وەڵامی دایەوە:
2 Zaista, znam da je tako; jer kako bi mogao èovjek biti prav pred Bogom?
«ڕاستە، دەزانم کە وایە. جا چۆن مرۆڤ لەبەرچاوی خودا ڕاستودروست دەبێت؟
3 Ako bi se htio preti s njim, ne bi mu mogao odgovoriti od tisuæe na jednu.
ئەگەر بیەوێت مشتومڕی لەگەڵ بکات، ناتوانێت وەڵامی یەک لە هەزار بداتەوە.
4 Mudar je srcem i jak snagom; ko se je opro njemu i bio sreæan?
خودا داناییەکی فراوان و توانایەکی زۆری هەیە. کێ هەیە دژایەتی کردبێت و بە سەلامەتی دەرچووبێت؟
5 On premješta gore, da niko i ne opazi; prevraæa ih u gnjevu svom;
هەژێنەری چیاکانە بێ ئەوەی بەخۆیان بزانن، ئەوەی لە کاتی تووڕەییدا سەرەوژێریان دەکات.
6 On kreæe zemlju s mjesta njezina da joj se stupovi drmaju;
زەوی لە جێی خۆی لەق دەکات، جا کۆڵەکەکانی دەخاتە بوومەلەرزە.
7 On kad zaprijeti suncu, ne izlazi; on zapeèaæava zvijezde;
فەرمان بە خۆر دەدات، کە هەڵنەیەت، بە ئەستێرەکانیش کە نەدرەوشێنەوە.
8 On razapinje nebo sam, i gazi po valima morskim;
خۆی بە تەنها ئاسمانی لێک کردووەتەوە، بەسەر شەپۆلەکانی دەریادا ڕۆیشتووە.
9 On je naèinio zvijezde kola i štape i vlašiæe i druge jugu u dnu;
دروستکەری کەلووەکانی ورچ و ڕاوچی و حەوتەوانە و ئەو کەلووانەیە کە لە باشووری زەوی دەبینرێن.
10 On èini stvari velike i neispitljive i divne, kojima nema broja.
کاری مەزنی بەم جۆرەی کردووە کە لە سەرووی بیرکردنەوەن، هێندە پەرجوو کە لە ژماردن نایەن.
11 Gle, ide mimo mene, a ja ne vidim; proðe, a ja ga ne opazim.
کاتێک بەسەرمدا دەڕوات نایبینم، کاتێک تێدەپەڕێت هەستی پێ ناکەم!
12 Gle, kad uhvati, ko æe ga nagnati da vrati? ko æe mu kazati: šta radiš?
ئەگەر شتێکمان لێ بستێنێت کێ دەتوانێت بەرەنگاری بێتەوە؟ کێ پێی دەڵێت:”ئەوە چی دەکەیت؟“
13 Bog ne usteže gnjeva svojega, padaju poda nj oholi pomoænici.
خودا تووڕەیی خۆی ناگێڕێتەوە، یارمەتیدەرانی ڕەهەڤ لە ژێریدا دەچەمێنەوە.
14 A kako bih mu ja odgovarao i birao rijeèi protiv njega?
«ئیتر من چۆن وەڵامی بدەمەوە و چۆن وشە هەڵبژێرم بۆ وەڵامدانەوەی؟
15 Da sam i prav, neæu mu se odgovoriti, valja da se molim sudiji svojemu.
ئەگەر ڕاستودروستیش بم، ناتوانم وەڵامی بدەمەوە، بەڵکو داوای بەزەیی لە دادوەرم دەکەم.
16 Da ga zovem i da mi se odzove, još ne mogu vjerovati da je èuo glas moj.
ئەگەر بانگی بکەم، ئەویش وەڵامم بداتەوە، باوەڕ ناکەم کە گوێی بۆ دەنگم شل بکات،
17 Jer me je vihorom satro i zadao mi mnogo rana ni za što.
بەڵکو ئەو بە زریان تێکمدەشکێنێت و بەبێ هۆ برینەکانم زۆر دەکات.
18 Ne da mi da odahnem, nego me siti grèinama.
ناهێڵێت هەناسە بدەم، بەڵام لە تاڵی تێرم دەکات.
19 Ako je na silu, gle, on je najsilniji; ako na sud, ko æe mi svjedoèiti?
ئەگەر تاقیکردنەوەی هێز بێت، ئەو بەهێزترینە! ئەگەر کێشەی دادگا بێت، کێ دەتوانێت بانگی بکات؟
20 Da se pravdam, moja æe me usta osuditi; da sam dobar, pokazaæe da sam nevaljao.
ئەگەر بێتاوان بم دەمم تاوانبارم دەکات، ئەگەر بێ کەموکوڕیش بم، دەیسەلمێنێت تاوانبارم.
21 Ako sam dobar, neæu znati za to; omrzao mi je život moj.
«هەرچەندە من بێ کەموکوڕیم، بەڵام بایەخ بە ژیانی خۆم نادەم؛ ڕقم لە ژیانم دەبێتەوە.
22 Svejedno je; zato rekoh: i dobroga i bezbožnoga on potire.
”خودا کۆتایی بە چاک و بە خراپ دەهێنێت.“لەبەر ئەوە گوتم: بەلامەوە هەردووکیان وەک یەکن،
23 Kad bi još ubio biè najedanput! ali se smije iskušavanju pravijeh.
ئەگەر کارەساتی لەناکاو مردن بهێنێت، بە نائومێدیی بێتاوان پێدەکەنێت.
24 Zemlja se daje u ruke bezbožniku; lice sudija njezinijeh zaklanja; ako ne on, da ko?
کە خاکێک درابێت بە دەست بەدکارەوە، ئەوا پەردە بەسەر ڕووی دادوەرەکانی دەدات، ئەگەر ئەو نەبێت، ئەی کێیە؟
25 Ali dani moji biše brži od glasnika; pobjegoše, ne vidješe dobra.
«ڕۆژگارم خێراترە لە کەسێک کە ڕادەکات، گوزەر دەکات و چێژی لێ نابینم.
26 Proðoše kao brze laðe, kao orao kad leti na hranu.
وەک چۆن کەشتی زەل ڕووبار دەبڕێت هەروەک هەڵۆیەک کە دەنیشێتە سەر نێچیرەکەی.
27 Ako reèem: zaboraviæu tužnjavu svoju, ostaviæu gnjev svoj i okrijepiæu se;
ئەگەر بڵێم:”سکاڵاکەی خۆم فەرامۆش دەکەم و واز لە ڕووگرژی دەهێنم و زەردەخەنە دەخەمە سەر لێوەکانم،“
28 Strah me je od svijeh muka mojih, znam da me neæeš opravdati.
لەگەڵ ئەوەشدا لە هەموو ئازارەکانم دەترسم، چونکە دەزانم بێتاوانم ناکەیت.
29 Biæu kriv; zašto bih se muèio uzalud?
من تاوانبار دەکرێم، ئیتر بۆچی بەخۆڕایی خۆم ماندوو بکەم؟
30 Da se izmijem vodom šnježanicom, i da oèistim sapunom ruke svoje,
ئەگەر بە بەفراو خۆم بشۆم و دەستەکانم بە ئەسپۆن پاک بکەمەوە،
31 Tada æeš me zamoèiti u jamu da se gade na me moje haljine.
لەناو چاڵێک ڕیخ نوقومم دەکەیت، تەنانەت جلوبەرگەکەم قێزم لێ دەکەنەوە.
32 Jer nije èovjek kao ja da mu odgovaram, da idem s njim na sud;
«ئەو وەک من مرۆڤ نییە هەتا وەڵامی بدەمەوە و لە دادگا ڕووبەڕووی یەک ببینەوە.
33 Niti ima meðu nama kmeta da bi stavio ruku svoju meðu nas dvojicu.
خۆزگە ناوبژیوانێک لەنێوانمان دەبوو، دەستی لەسەر هەردووکمان دادەنا،
34 Neka odmakne od mene prut svoj, i strah njegov neka me ne straši;
تاوەکو کوتەکەکەی خودام لەسەر هەڵبگرێت و ترسەکەی نەمتۆقێنێت.
35 Tada æu govoriti, i neæu ga se bojati; jer ovako ne znam za sebe.
ئەو کاتە قسەم دەکرد و لێی نەدەترسام، چونکە من بەو شێوەیە نیم کە ئەو لێم تێگەیشتووە.»

< Jov 9 >