Jov 8
1 Tada odgovori Vildad Sušanin i reèe:
Na ka whakautu a Pirirara Huhi, ka mea,
2 Dokle æeš tako govoriti? i rijeèi usta tvojih dokle æe biti kao silan vjetar?
Kia pehea ake te roa o tau korero i enei mea? Kia pehea ake te roa o nga kupu a tou mangai e rite ai ki te hau kaha?
3 Eda li Bog krivo sudi? ili svemoguæi izvræe pravdu?
E whakaparori ke ranei te Atua i te whakawa? E whakaparori ke ranei te Kaha Rawa i te tika?
4 Što su sinovi tvoji zgriješili njemu, zato ih je dao bezakonju njihovu.
Ki te mea i hara au tamariki ki a ia, a kua maka atu ratou e ia hei utu mo to ratou he;
5 A ti da potražiš Boga i pomoliš se svemoguæemu,
Ki te rapu wawe koe i to Atua, a ka inoi ki te Kaha Rawa;
6 Ako si èist i prav, zaista æe se prenuti za te i èestit æe uèiniti pravedan stan tvoj;
Ki te mea he ma koe, he tika, ina, ka ara ake ia ki a koe aianei, ka manaakitia ano e ia te nohoanga o tou tika.
7 I poèetak æe tvoj biti malen, a pošljedak æe ti biti vrlo velik.
Ahakoa i iti tou timatanga, e nui noa atu tou whakamutunga.
8 Jer pitaj preðašnji naraštaj, i nastani da razbereš od otaca njihovijeh;
Tena ra, ui atu ki to mua whakatupuranga; anga atu hoki ki te mea kua rapua e o ratou matua.
9 Jer smo mi juèerašnji, i ne znamo ništa, jer su naši dani na zemlji sjen.
Nonanahi nei hoki tatou, kahore hoki e mohio; he atarangi nei hoki o tatou ra i runga i te whenua;
10 Neæe li te oni nauèiti? neæe li ti kazati i iz srca svojega iznijeti rijeèi?
E kore ranei ratou e whakaako i a koe, e korero ki a koe, e puaki mai ranei he kupu i o ratou ngakau?
11 Nièe li sita bez vlage? raste li rogoz bez vode?
E tupu ranei te wiwi i te mea kahore he repo? E nui ranei te raupo ki te kahore he wai?
12 Dok se još zeleni, dok se ne pokosi, suši se prije svake trave.
I te mea he kaiota tonu, a kihai i tapahia, kua maroke i mua ake i nga otaota katoa.
13 Take su staze svijeh koji zaboravljaju Boga, i nadanje licemjerovo propada.
Ka pera ano nga ara o te hunga katoa e wareware ana ki te Atua, a ka riro ki te kore ta te tangata whakaponokore i tumanako ai.
14 Njegovo se nadanje podlama i uzdanje je njegovo kuæa paukova;
Ka motuhia atu tana i whakamanawa atu ai, ko te whare hoki o te pungawerewere hei tumanakohanga mona.
15 Nasloni se na kuæu svoju, ali ona ne stoji tvrdo; uhvati se za nju, ali se ona ne može održati.
Ka okioki atu ia ki tona whare; heoi e kore e tu: u tonu tana pupuri atu, otiia e kore e mau.
16 Zeleni se na suncu, i uvrh vrta njegova pružaju se ogranci njegovi;
E matomato ana i te mea kahore nei te ra, a e wana ana ona peka i tana kari.
17 Žile njegove zapleæu se kod izvora, i na mjestu kamenitu širi se;
Kapi tonu te puranga i ona pakiaka, e kitea ana e ia te wahi kamaka.
18 Ali kad se išèupa iz mjesta svojega, ono ga se odrièe: nijesam te vidjelo.
Ki te whakamotitia iho ia i tona wahi, ka whakakahore taua wahi ki a ia, ka mea, Kahore ahau i kite i a koe.
19 Eto, to je radost od njegova puta; a iz praha nièe drugi.
Nana, ko te hari tenei o tona ara, a ka tupu ake etahi atu i roto i te puehu.
20 Gle, Bog ne odbacuje dobroga, ali ne prihvata za ruku zlikovca.
Nana, e kore te Atua e whakakahore ki te tangata tika, e kore ano e puritia e ia te ringa o nga tangata kino.
21 Još æe napuniti usta tvoja smijeha i usne tvoje popijevanja.
Tera ano tou mangaika whakakiia e ia ki te kata, ou ngutu ki te hamama.
22 Nenavidnici tvoji obuæi æe se u sramotu, i šatora bezbožnièkoga neæe biti.
He whakama te kakahu mo te hunga e kino ana ki a koe, a ka kahore noa iho te tapenakara o te hunga kino.
