Jov 8
1 Tada odgovori Vildad Sušanin i reèe:
Unya mitubag si Bildad ang Suhitanhon, ug miingon:
2 Dokle æeš tako govoriti? i rijeèi usta tvojih dokle æe biti kao silan vjetar?
Hangtud anus-a ba mosulti ikaw niining mga butanga? Ug hangtud anus-a ang mga pulong sa imong baba mahisama sa usa ka hangin nga makusog?
3 Eda li Bog krivo sudi? ili svemoguæi izvræe pravdu?
Balit-aron ba sa Dios ang justicia? Kun balit-aron ba sa Makagagahum ang pagkamatarung?
4 Što su sinovi tvoji zgriješili njemu, zato ih je dao bezakonju njihovu.
Kong ang imong mga anak nakasala batok kaniya, Ug siya mitugyan kanila ngadto sa kamot sa ilang paglapas;
5 A ti da potražiš Boga i pomoliš se svemoguæemu,
Kong ikaw sa Dios mosingkamot sa pagpangita, Ug maghimo ka sa imong pangamuyo sa Makagagahum;
6 Ako si èist i prav, zaista æe se prenuti za te i èestit æe uèiniti pravedan stan tvoj;
Kong ikaw maputli ug matul-id pa unta, Sa pagkamatuod nahigmata unta siya tungod kanimo, Ug magahimong mauswagon sa puloy-anan sa imong pagkamatarung.
7 I poèetak æe tvoj biti malen, a pošljedak æe ti biti vrlo velik.
Ug bisan diyutay ra ang imong sinugdan, Apan magauswag kaayo ang imong kaulahian.
8 Jer pitaj preðašnji naraštaj, i nastani da razbereš od otaca njihovijeh;
Kay susiha, ipangamuyo ko kanimo, ang panahon nga ming-agi, Ug magpahimulos ka sa imong kaugalingon niadtong ginapangita sa ilang mga amahan.
9 Jer smo mi juèerašnji, i ne znamo ništa, jer su naši dani na zemlji sjen.
(Kay kita ingon lamang sa kagahapon, ug walay hibangkaagan, Kay anino lamang ang atong mga adlaw sa ibabaw sa yuta):
10 Neæe li te oni nauèiti? neæe li ti kazati i iz srca svojega iznijeti rijeèi?
Dili ba sila motudlo kanimo, ug kanimo mosugilon, Ug magasulti sa mga pulong nga gikan sa ilang kasingkasing?
11 Nièe li sita bez vlage? raste li rogoz bez vode?
Makatubo ba ang nipa kong walay lapok? Makatubo ba ang tangbo kong walay tubig?
12 Dok se još zeleni, dok se ne pokosi, suši se prije svake trave.
Sa diha nga lunhaw pa kini ug dili pinutol, Kini malaya una sa ubang kabunglayonan.
13 Take su staze svijeh koji zaboravljaju Boga, i nadanje licemjerovo propada.
Mao man ang kadalanan sa tanan nga mahikalimot sa Dios; Ug ang paglaum sa tawo nga walay Dios mawagtang:
14 Njegovo se nadanje podlama i uzdanje je njegovo kuæa paukova;
Ang iyang pagsalig pagaputlon, Ug ang iyang kalig-onan maoy usa ka balay sa lawa-lawa.
15 Nasloni se na kuæu svoju, ali ona ne stoji tvrdo; uhvati se za nju, ali se ona ne može održati.
Siya mosandig sa iyang balay, apan kana mahuyang; Mopuyo siya dinha, apan kana dili molungtad.
16 Zeleni se na suncu, i uvrh vrta njegova pružaju se ogranci njegovi;
Siya malunhaw sa atubangan sa adlaw, Ug ang iyang mga salingsing molabaw sa iyang tanaman.
17 Žile njegove zapleæu se kod izvora, i na mjestu kamenitu širi se;
Ang iyang mga gamut mangapot duol sa tapok nga bato, Iyang makita ang dapit sa mga kabatoan.
18 Ali kad se išèupa iz mjesta svojega, ono ga se odrièe: nijesam te vidjelo.
Kong siya pagapukanon gikan sa iyang dapit, Nan kini molimod kaniya, nga magaingon: Wala ako makakita kanimo.
19 Eto, to je radost od njegova puta; a iz praha nièe drugi.
Ania karon, kini mao ang kalipay sa iyang dalan; Ug gikan sa yuta ang uban manggula.
20 Gle, Bog ne odbacuje dobroga, ali ne prihvata za ruku zlikovca.
Ania karon, ang Dios dili mosalikway sa usa ka tawong hingpit. Ni motabang siya sa mga mamumuhat sa dautan.
21 Još æe napuniti usta tvoja smijeha i usne tvoje popijevanja.
Ang imong baba pagapun-on niya sa katawa, Ug kasadya sa imong mga ngabil.
22 Nenavidnici tvoji obuæi æe se u sramotu, i šatora bezbožnièkoga neæe biti.
Kadtong managdumot kanimo pagasul-oban sa kaulaw; Ug ang balong-balong niadtong mga dautan mangawagtang.
