Jov 6
1 A Jov odgovori i reèe:
I odpowiedział Ijob, a rzekł:
2 O da bi se dobro izmjerili jadi moji, i zajedno se nevolja moja metnula na mjerila!
O gdyby pilnie zważono narzekanie moje, a biedę moję pospołu na wagę włożono,
3 Pretegla bi pijesak morski; zato mi i rijeèi nedostaje.
Tedyby była cięższą nad piasek morski; przetoż mi słów niestaje.
4 Jer su strijele svemoguæega u meni, otrov njihov ispija mi duh, strahote Božije udaraju na me.
Albowiem strzały Wszechmocnego tkwią we mnie, których jad wysuszył ducha mego, a strachy Boże walczą przeciwko mnie.
5 Rièe li divlji magarac kod trave? muèe li vo kod piæe svoje?
Izali osieł dziki ryczy nad trawą? albo wół izali ryczy nad paszą swoją?
6 Jede li se bljutavo bez soli? ima li slasti u biocu od jajca?
Izali może być jedzona rzecz niesmaczna bez soli? albo jestli jaki smak w białku jajowym?
7 Èega se duša moja nije htjela dotaknuti, to mi je jelo u nevolji.
Czego się przedtem nie chciała dotknąć dusza moja, to teraz jest boleścią ciała mego.
8 O da bi mi se ispunila molba, i da bi mi Bog dao što èekam!
Bodajże się spełniła prośba moja! Niechże mi Bóg da, czego oczekuję!
9 I da bi Bog htio satrti me, da bi mahnuo rukom svojom, i istrijebio me!
Oby się Bogu podobało, żeby mię zniszczył, a żeby mię wyciął, rozpuściwszy rękę swoję!
10 Jer mi je još utjeha, ako i gorim od bola niti me žali, što nijesam tajio rijeèi svetoga.
Bo mam jeszcze pociechę swoję, (chociaż pałam w boleści, a Bóg mi nie folguje) żem nie taił słów Świętego.
11 Kaka je sila moja da bih pretrpio? kakav li je kraj moj da bih produljio život svoj?
Cóż jest za moc moja, abym potrwał? albo co za koniec mój, abym przedłużył żywota mego?
12 Je li sila moja kamena sila? je li tijelo moje od mjedi?
Izali moc kamienna moc moja? albo ciało moje miedziane?
13 Ima li još pomoæi u mene? i nije li daleko od mene što bi me pridržalo?
Azaż obrony mojej niemasz przy mnie? azaż rozsądek oddalony odemnie?
14 Nesretnomu treba milost prijatelja njegova, ali je on ostavio strah svemoguæega.
Przeciwko temu, którego litość słabieje ku bliźniemu swemu, i który bojaźń Wszechmogącego opuścił?
15 Braæa moja iznevjeriše kao potok, kao bujni potoci proðoše,
Bracia moi omylili mię jako potok; pominęli jako gwałtowne potoki,
16 Koji su mutni od leda, u kojima se sakriva snijeg;
Które bywają mętne od lodu, w których się śnieg ukrywa;
17 Kad se otkrave, oteku; kad se zagriju, nestane ih s mjesta njihovijeh.
Czasu którego topnieją, zaginą; a czasu gorącości niszczeją z miejsca swego.
18 Tamo amo svræu od putova svojih, idu u ništa i gube se.
Udawają się tam i sam z dróg swoich; rozciekają się po miejscach bezwodnych, i giną.
19 Putnici iz Teme pogledahu, koji iðahu u Sevu uzdahu se u njih;
Podróżni ludzie z krainy Teman obaczyli je; a którzy szli do Seba, mieli w nich nadzieję.
20 Ali se postidješe što se pouzdaše u njih, došavši do njih osramotiše se.
Ale się zawstydzili, iż w nich ufali; a gdy tam przyszli, oszukali się.
21 Tako i vi postaste ništa; vidjeste pogibao moju, i strah vas je.
Tak zaiste i wy, bywszy nie jesteście; widząc utrapienie moje, lękacie się.
22 Eda li sam vam rekao: dajte mi, ili od blaga svojega poklonite mi;
Izalim mówił: Przynieście mi co, a z majętności waszej dajcie mi dary?
23 Ili izbavite me iz ruke neprijateljeve, i iz ruke nasilnièke iskupite me?
I wybawcie mię z rąk nieprzyjaciela, a z rąk okrutników odkupcie mię?
24 Pouèite me, i ja æu muèati; i u èemu sam pogriješio, obavijestite me.
Nauczcież mię, a ja umilknę; a w czemem zbłądził pokażcie mi.
25 Kako su jake rijeèi istinite! Ali šta æe ukor vaš?
O jakoż są mocne słowa prawdziwe! Ale cóż sprawi obwinienie wasze?
26 Mislite li da æe rijeèi ukoriti, i da je govor èovjeka bez nadanja vjetar?
Izali słowa moje obwinić myślicie, a przewiewać mowy utrapionego?
27 I na sirotu napadate, i kopate jamu prijatelju svojemu.
I na sierotę targacie się, i kopiecie doły pod przyjacielem swoim.
28 Zato sada pogledajte me, i vidite lažem li pred vama.
Przetoż przypatrzcie mi się teraz, a obaczycie, jeźli kłamię przed obliczem waszem.
29 Pregledajte; da ne bude nepravde; pregledajte, ja sam prav u tom.
Obaczcie się, proszę, a niech nie będzie w was nieprawość; obaczcie się, a poznacie, że jest sprawiedliwość moja przy mnie.
30 Ima li nepravde na jeziku mojem? ne razbira li grlo moje zla?
A iż nie masz w języku mym nieprawości: i nie mamże znać utrapienia mego?
