Jov 5

1 Zovi; hoæe li ti se ko odazvati? i komu æeš se izmeðu svetijeh obratiti?

«ئێستا بانگ بکە، بزانە کێ وەڵامت دەداتەوە؟ ڕوو لە کام لە پیرۆزان دەکەیت؟

2 Doista bezumnoga ubija gnjev, i ludoga usmræuje srdnja.

قین گێل دەکوژێت و بەغیلیش ساویلکە دەمرێنێت.

3 Ja vidjeh bezumnika gdje se ukorijenio; ali odmah prokleh stan njegov.

من گێلێکم بینی ڕەگی داکوتا، بەڵام لەناکاو ماڵەکەی بە نەفرەت کرا:

4 Sinovi su njegovi daleko od spasenja i satiru se na vratima a nema ko da izbavi.

با کوڕەکانی لە ئاسوودەیی بەدوور بن، لە دادگا تێکبشکێنرێن و کەس فریایان نەکەوێت.

5 Ljetinu njegovu jede gladni i ispred trnja kupi je, i lupež ždere blago njihovo.

دروێنەکەیان کەسانی برسی دەیخۆن، ئەگەر لەناو دڕکیش بێت هەر دەیبەن، تینووش سامانەکەی هەڵدەقورتێنێت،

6 Jer muka ne izlazi iz praha niti nevolja iz zemlje nièe.

چونکە بەڵا لەناو خۆڵەوە دەرناچێت و چەرمەسەریش لە زەوییەوە ناڕووێت.

7 Nego se èovjek raða na nevolju, kao što iskre iz ugljevlja uzlijeæu u vis.

بەڵام مرۆڤ بۆ چەرمەسەری لەدایک دەبێت، وەک چۆن پریشکی ئاگر هەڵدەستێت.

8 Ali ja bih Boga tražio, i pred Boga bih iznio stvar svoju,

«بەڵام ئەگەر من لە جێی تۆ بوومایە داوام لە خودا دەکرد و کێشەی خۆمم دەدایە دەست ئەو.

9 Koji èini stvari velike i neispitljive, divne, kojima nema broja;

ئەوەی کارە مەزنەکانی کردووە کە ناپشکێنرێن و کارە سەرسوڕهێنەرەکان کە لە ژماردن نایەن.

10 Koji spušta dažd na zemlju i šalje vodu na polja;

ئەوەی باران بەسەر ڕووی زەویدا دەبارێنێت و ئاو بۆ سەر ڕووی دەشتودەر دەنێرێت.

11 Koji podiže ponižene, i žalosne uzvišuje k spasenju;

ئەوەی بێفیزەکان بەرزدەکاتەوە، هەروەها خەمبارەکان بەرەو دڵنیایی دەبات.

12 Koji rasipa misli lukavijeh da ruke njihove ne svrše ništa;

ئەو تەگبیری تەڵەکەبازان پووچ دەکاتەوە بۆ ئەوەی هیچ کارێک لەسەر دەستی ئەوان سەرکەوتوو نەبێت.

13 Koji hvata mudre u njihovu lukavstvu, i namjeru opakih obara;

ئەوەی داناکان بە فێڵبازی خۆیانەوە دەگرێت، ڕاوێژی تەڵەکەبازان ڕادەماڵێت.

14 Danju nailaze na mrak, i u podne pipaju kao po noæi.

لە ڕۆژدا تاریکی بەسەریاندا دێت، لە نیوەڕۆشدا بە پەلکوتان دەڕۆن وەک بە شەو.

15 On izbavlja ubogoga od maèa, od usta njihovijeh i od ruke silnoga.

ئەو نەدار لە دەمی خراپەکار و لە دەستی ستەمکار ڕزگار دەکات.

16 Tako ima nadanja siromahu, a zloæa zatiskuje usta svoja.

جا زەلیل بە هیوا دەبێت و ناڕەوا دەمی دادەخات.

17 Gle, blago èovjeku koga Bog kara; i zato ne odbacuj karanja svemoguæega.

«سەرزەنشتکردن لەلایەن خوداوە بەرەکەتە، لەبەر ئەوە تەمبێکردنی خودای هەرە بەتوانا ڕەت مەکەرەوە.

18 Jer on zadaje rane, i zavija; on udara, i ruke njegove iscjeljuju.

لەبەر ئەوەی ئەو بریندار دەکات و برینیش ساڕێژ دەکات، وردوخاش دەکات و بە دەستەکانی خۆی دەیگرێتەوە.

19 Iz šest nevolja izbaviæe te; ni u sedmoj neæe te se zlo dotaæi.

لە شەش بەڵا ڕزگارت دەکات و لە حەوتەمیش خراپەت لێ ناکەوێت.

20 U gladi izbaviæe te od smrti i u ratu od maèa.

لە قاتوقڕیدا لە مردن دەتکڕێتەوە و لە جەنگیشدا لە دەمی شمشێر.

21 Kad jezik šiba, biæeš sakriven, niti æeš se bojati pustoši kad doðe.

لە خەنجەری زمان پارێزراو دەبیت، کە وێرانە ڕووت تێ دەکات ناترسیت.

22 Smijaæeš se pustoši i gladi, niti æeš se bojati zvijerja zemaljskoga.

بە وێرانی و قاتوقڕی پێدەکەنیت و لە ئاژەڵە دڕندەکان ناترسیت،

23 Jer æeš s kamenjem poljskim biti u vjeri, i zvijerje æe poljsko biti u miru s tobom.

چونکە لەگەڵ بەردەکانی دەشتودەر پەیمانت دەبێت و ئاژەڵە کێوییەکان ئاشتیت لەگەڵ دەبەستن.

24 I vidjeæeš da je mir u šatoru tvom, kuæiæeš kuæu svoju i neæeš se prevariti.

جا دەزانیت کە ڕەشماڵەکەت سەلامەتە و سەرژمێری ماڵەکەت دەکەیت و هیچت ون نەبووە.

25 Vidjeæeš kako æe ti se umnožiti sjeme tvoje, i porod æe tvoj biti kao trava na zemlji.

ئەو کاتە دەزانیت کە منداڵت چەند زۆر دەبن و نەوەکانت وەک گیای زەوی دەبن.

26 Star æeš otiæi u grob kao što se žito snosi u stog u svoje vrijeme.

لەوپەڕی تەندروستیدا دەچیتە ناو گۆڕەوە وەک هەڵگرتنی کۆڵێک لە کاتی خۆیدا.

27 Eto, razgledasmo to, tako je; poslušaj i razumij.

«ئێمە لەمە وردبووینەوە و بینیمان کە ڕاستە، جا تۆش گوێ بگرە و لە ژیانی خۆتدا پەیڕەوی بکە.»