Jov 41
1 Hoæeš li udicom izvuæi krokodila ili užem podvezati mu jezik?
Czy lewiatana wyciągniesz wędką? Czy za jego język [wyciągniesz go] sznurem opuszczonym?
2 Hoæeš li mu provuæi situ kroz nos? ili mu šiljkom provrtjeti èeljusti?
Czy przewleczesz hak przez jego nozdrza? Czy kolcem przebijesz mu szczęki?
3 Hoæe li te mnogo moliti, ili æe ti laskati?
Czy będzie cię błagać? Czy będzie z tobą rozmawiał łagodnie?
4 Hoæe li uèiniti vjeru s tobom da ga uzmeš da ti bude sluga dovijeka?
Czy zawrze z tobą przymierze? Czy przyjmiesz go za sługę na zawsze?
5 Hoæeš li se igrati s njim kao sa pticom, ili æeš ga vezati djevojkama svojim?
Czy będziesz z nim igrał jak z ptaszkiem? Czy uwiążesz go dla swoich córek?
6 Hoæe li se njim èastiti drugovi? razdijeliti ga meðu trgovce?
Czy [twoi] towarzysze wyprawią sobie z niego ucztę? Czy podzielą go między siebie kupcy?
7 Hoæeš li mu napuniti kožu šiljcima i glavu ostvama?
Czy poprzebijasz jego skórę grotami albo jego głowę harpunami?
8 Digni na nj ruku svoju; neæeš više pominjati boja.
Połóż tylko rękę na niego i wspomnij o walce, więcej tego nie zrobisz.
9 Gle, zaludu je nadati mu se; kad ga samo ugleda èovjek, ne pada li?
Oto nadzieja pojmania go jest złudna. Czy na sam jego widok nie zostanie człowiek powalony?
10 Nema slobodna koji bi ga probudio; a ko æe stati preda me?
Nikt nie odważy się go obudzić. Kto zdoła więc stanąć przede mną?
11 Ko mi je prije dao što, da mu vratim? što je god pod svijem nebom, moje je.
Kto mi coś dał, abym mu odpłacił? [Cokolwiek znajduje się] pod całym niebem należy do mnie.
12 Neæu muèati o udima njegovijem ni o sili ni o ljepoti stasa njegova.
Nie będę milczał o jego członkach ani o jego potędze, ani o jego wspaniałej budowie.
13 Ko æe mu uzgrnuti gornju odjeæu? k èeljustima njegovijem ko æe pristupiti?
Kto odkryje wierzch jego szaty? Kto przystąpi [do niego] z podwójnym wędzidłem?
14 Vrata od grla njegova ko æe otvoriti? strah je oko zuba njegovijeh.
Kto otworzy wrota jego paszczy? Groza roztacza się wokół jego zębów.
15 Krljušti su mu jaki štitovi spojeni tvrdo.
[Jego] łuski to jego pycha, ściśle spięte razem [jakby] pieczęcią.
16 Blizu su jedna do druge da ni vjetar ne ulazi meðu njih.
Jedna do drugiej tak przylega, że powietrze nie wejdzie między nie.
17 Jedna je za drugu prionula, drže se i ne rastavljaju se.
Jedna z drugą jest spojona, są tak złączone, że nie można ich rozdzielić.
18 Kad kiha kao da munja sijeva, a oèi su mu kao trepavice u zore.
Przez jego kichanie błyszczy światło, a jego oczy [są] jak powieki zorzy.
19 Iz usta mu izlaze luèevi, i iskre ognjene skaèu.
Z jego paszczy wychodzą pochodnie, tryskają iskry ognia.
20 Iz nozdrva mu izlazi dim kao iz vreloga lonca ili kotla.
Z jego nozdrzy wychodzi dym jak z wrzącego garnca lub kotła.
21 Dah njegov raspaljuje ugljevlje i plamen mu izlazi iz usta.
Jego oddech rozpala węgle, z jego paszczy wychodzi płomień.
22 U vratu mu stoji sila, i pred njim ide strah.
W jego szyi spoczywa moc i przed nim ucieka smutek.
23 Udi mesa njegova spojeni su, jednostavno je na njemu, ne razmièe se.
Warstwy jego ciała są spojone, tak twarde, że się nie poruszają.
24 Srce mu je tvrdo kao kamen, tvrdo kao donji žrvanj.
Jego serce jest twarde jak kamień, tak twarde jak część dolnego kamienia młyńskiego.
25 Kad se digne, dršæu junaci, i od straha oèišæaju se od grijeha svojih.
Gdy się podnosi, drżą mocarze, a od strachu oczyszczają się.
26 Da ga udari maè, ne može se održati, ni koplje ni strijela ni oklop.
Miecz, który go dosięga, nie ostaje się, podobnie drzewce, strzała i pancerz.
27 Njemu je gvožðe kao pljeva, a mjed kao trulo drvo.
Żelazo uważa za słomę, a miedź za zbutwiałe drewno.
28 Neæe ga potjerati strijela, kamenje iz praæe njemu je kao slamka;
Strzała nie spłoszy go, a kamienie z procy są dla niego jak źdźbło.
29 Kao slama su mu ubojne sprave, i smije se baèenom koplju.
Oszczep uważa za słomę, a drwi sobie z szarpania włócznią.
30 Pod njim su oštri crepovi, stere sebi oštre stvari u glibu.
Pod nim [są] ostre skorupy; w błocie ścieli [sobie wszelkimi] ostrymi rzeczami.
31 Èini, te vri dubina kao lonac, i more se muti kao u stupi.
Sprawia, że głębiny wrą jak kocioł, a morze mąci jak w moździerzu.
32 Za sobom ostavlja svijetlu stazu, rekao bi da je bezdana osijedjela.
Zostawia za sobą błyszczącą ścieżkę, tak że się wydaje, że głębiny mają siwiznę.
33 Ništa nema na zemlji da bi se isporedilo s njim, da bi stvoreno bilo da se nièega ne boji.
Nie ma na ziemi jemu podobnego, który został tak stworzony, że niczego się nie boi.
34 Što je god visoko prezire, car je nad svijem zvijerjem.
Lekceważy wszelką wysoką rzecz. On jest królem nad wszystkimi synami pychy.
