Jov 39

1 Znaš li vrijeme kad se divokoze koze? i jesi li vidio kad se košute legu?

Nalalaman mo ba ang panahong ipinanganganak ng mga kambing bundok? O matatandaan mo ba ang mga pagdaramdam ng mga usa?

2 Jesi li izbrojio mjesece, dokle nose? znaš li vrijeme kad se legu?

Mabibilang mo ba ang mga buwan ng kanilang kagampanan? O nalalaman mo ba ang panahong kanilang ipinanganak?

3 Kako se savijaju, mlad svoju ispuštaju, i opraštaju se bolova?

Sila'y nagsisiyuko, kanilang inilalabas ang kanilang mga anak, kaniyang iniwawaksi ang kanilang kapanglawan.

4 Kako jaèa mlad njihova, raste po polju i otišavši ne vraæa se k njima?

Ang kanilang mga anak ay nagiging malakas, sila'y nagsisilaki sa kaparangan; sila'y nagsisiyao at hindi na nagsisibalik.

5 Ko je pustio divljega magarca da je slobodan, i remene divljemu magarcu ko je razdriješio?

Sinong nagpakawala sa mabangis na asno? O sinong nagkalag ng mga tali ng mailap na asno?

6 Kojemu odredih pustinju za kuæu i za stan slatinu.

Na ginawa kong bahay niya ang ilang, at ang lupaing maasin na kaniyang tahanan.

7 On se smije vrevi gradskoj, i ne sluša vike nastojnikove.

Kaniyang nililibak ang kaguluhan ng bayan. Ni hindi niya dinidinig ang sigaw ng nagpapatakbo ng hayop.

8 Što nalazi u gorama, ono mu je piæa, i traži svaku zelen.

Ang libot ng mga bundok ay kaniyang pastulan, at kaniyang sinasaliksik ang bawa't sariwang bagay.

9 Bi li ti jednorog htio služiti? bi li noæivao za jaslima tvojim?

Matutuwa ba ang bakang gubat na maglingkod sa iyo? O matitira ba sa siping ng iyong pasabsaban?

10 Možeš li vezati užem jednoroga da ore? hoæe li vlaèiti brazde za tobom?

Matatalian mo ba ang bakang gubat ng iyong panali sa pangbukid? O magbubusagsag ba ng mga libis sa likuran mo?

11 Hoæeš li se osloniti na nj što mu je snaga velika? i ostaviti na njemu svoj posao?

Aasa ka ba sa kaniya, dahil sa siya'y totoong malakas? O iiwan mo ba ang iyong gawain sa kaniya?

12 Hoæeš li se pouzdati u nj da æe ti svesti ljetinu i na gumno tvoje složiti?

Ipagkakatiwala mo ba sa kaniya na iuuwi sa bahay ang iyong binhi, at pipisanin ang mga butil sa iyong giikan?

13 Jesi li ti dao paunu lijepa krila i perje èaplji ili noju?

Ang pakpak ng avestruz ay nagagalak; nguni't may kagandahang loob ba ang kanilang mga pakpak at mga balahibo?

14 Koji snese na zemlji jajca svoja, i ostavi da ih prah grije;

Sapagka't nagiiwan ng kaniyang mga itlog sa lupa, at pinaiinit ang mga yaon sa alabok,

15 I ne misli da æe ih noga razbiti i zvijer poljska zgaziti;

At kinalilimutang mangapipisa ng paa, o mangayuyurakan ng mabangis na hayop.

16 Nemilostiv je ptiæima svojim kao da nijesu njegovi, i da mu trud ne bude uzalud ne boji se.

Siya'y nagmamatigas laban sa kaniyang mga sisiw na tila hindi kaniya: bagaman ang kaniyang gawa ay mawalang kabuluhan, hindi niya ikinatatakot;

17 Jer mu Bog nije dao mudrost niti mu je udijelio razuma.

Sapagka't binawian siya ng Dios ng karunungan, ni hindi siya binahaginan ng unawa.

18 Kad se podigne u vis, smije se konju i konjiku.

Anomang panahon na siya'y napaiitaas, hinahamak niya ang kabayo at ang sakay nito.

19 Jesi li ti dao konju jaèinu? jesi li ti okitio vrat njegov rzanjem?

Nagbigay ka ba sa kabayo ng kalakasan? Binihisan mo ba ang kaniyang leeg ng buhok na gumagalaw?

20 Hoæeš li ga poplašiti kao skakavca? frkanje nozdrva njegovijeh strašno je;

Pinalulukso mo ba siya na parang balang? Ang kaluwalhatian ng kaniyang bahin ay kakilakilabot.

21 Kopa zemlju, veseo je od sile, ide na susret oružju;

Siya'y kumukutkot sa libis, at nagagalak sa kaniyang kalakasan, siya'y sumasagupa sa mga taong may sandata.

22 Smije se strahu i ne plaši se niti uzmièe ispred maèa;

Tinutuya niya ang takot at hindi nanglulupaypay: ni hindi tinatalikuran ang tabak.

23 Kad zvekæe nad njim tul i sijeva koplje i sulica;

Ang suksukan ng pana ay tumutunog laban sa kaniya, ang makintab na sibat at ang kalasag.

24 Od nemirnoæe i ljutine kopa zemlju, i ne može da stoji kad truba zatrubi.

Kaniyang sinasakmal ang lupa na may kabangisan at poot; ni hindi siya naniniwala na yao'y tunog ng pakakak.

25 Kad truba zatrubi, on vrišti, izdaleka èuje boj, viku vojvoda i pokliè.

Kaniyang sinasabi sa tuwing tutunog ang mga pakakak: Aha! At kaniyang naaamoy ang pagbabaka sa malayo, ang sigaw ng mga kapitan at ang hiyaw.

26 Eda li po tvome razumu leti jastrijeb? širi krila svoja na jug?

Lumilipad ba ang uwak sa pamamagitan ng inyong karunungan, at iniuunat ba ang kaniyang mga pakpak sa dakong timugan?

27 Eda li se na tvoju zapovijest diže u vis orao, i na visini vije gnijezdo?

Napaiilanglang ba ang agila sa iyong utos, at gumagawa ba ng kaniyang pugad sa itaas?

28 Na stijeni stanuje i bavi se, navrh stijene, na tvrdu mjestu.

Sila'y nananahan sa malaking bato, at doon tumitira, sa taluktok ng burol at sa katibayan,

29 Odatle gleda hrane, daleko mu vide oèi.

Mula roo'y tumitingin siya ng madadagit; ang kaniyang mga mata ay tumatanaw sa malayo.

30 I ptiæi njegovi piju krv, i gdje su mrtva tjelesa ondje je on.

Ang mga anak naman niya ay nagsisihitit ng dugo: at kung saan naroon ang pinatay ay naroon siya.