< Jov 39 >
1 Znaš li vrijeme kad se divokoze koze? i jesi li vidio kad se košute legu?
Izali wiesz czas rodzenia kóz skalnych, a kiedy rodzą łanie, postrzegłżeś?
2 Jesi li izbrojio mjesece, dokle nose? znaš li vrijeme kad se legu?
Możeszże zliczyć miesiące, jako długo płód noszą? a czas rodzenia ich wieszże?
3 Kako se savijaju, mlad svoju ispuštaju, i opraštaju se bolova?
Jako się kurczą, płód swój wyciskają, a rozstępując się z boleścią go pozbywają;
4 Kako jaèa mlad njihova, raste po polju i otišavši ne vraæa se k njima?
Jako moc biorą dzieci ich, i odchowywują się po zbożach, a odszedłszy nie wracają się do nich.
5 Ko je pustio divljega magarca da je slobodan, i remene divljemu magarcu ko je razdriješio?
Któż wypuścił osła dzikiego na wolność? a pęta osła dzikiego któż rozwiązał?
6 Kojemu odredih pustinju za kuæu i za stan slatinu.
Któremu dał pustynię miasto domu jego, a miasto mieszkania jego miejsca słone.
7 On se smije vrevi gradskoj, i ne sluša vike nastojnikove.
On się naśmiewa ze zgrai miejskiej, a na głos tego, co go goni, nic niedba.
8 Što nalazi u gorama, ono mu je piæa, i traži svaku zelen.
Patrzy po górach pastwy, a wszelkiej zielonej trawy szuka.
9 Bi li ti jednorog htio služiti? bi li noæivao za jaslima tvojim?
Izalić będzie chciał jednorożec służyć, albo będzie nocował u jaśli twoich?
10 Možeš li vezati užem jednoroga da ore? hoæe li vlaèiti brazde za tobom?
Izali możesz zaprządz w powróz swój jednorożca do orania? izali powleka będzie brózdy za tobą?
11 Hoæeš li se osloniti na nj što mu je snaga velika? i ostaviti na njemu svoj posao?
Izali się spuścisz nań, przeto, że wielka moc jego? albo poruczyszli mu robotę twoję?
12 Hoæeš li se pouzdati u nj da æe ti svesti ljetinu i na gumno tvoje složiti?
Powierzyszże mu się, żeby zwiózł nasienie twoje, a do gumna twojego zgromadził?
13 Jesi li ti dao paunu lijepa krila i perje èaplji ili noju?
Izaliś dał pawiowi piękne skrzydła, a pierze bocianowi i strusiowi?
14 Koji snese na zemlji jajca svoja, i ostavi da ih prah grije;
Który niesie na ziemi jajka swoje, a w prochu ogrzewa je.
15 I ne misli da æe ih noga razbiti i zvijer poljska zgaziti;
A nie pomni na to, że je noga zetrzeć, a zwierzę polne zdeptać może.
16 Nemilostiv je ptiæima svojim kao da nijesu njegovi, i da mu trud ne bude uzalud ne boji se.
Zatwardza się przeciwko dzieciom swoim, jakoby nie były jego, a żeby nie była próżna praca jego, nie obawia się.
17 Jer mu Bog nije dao mudrost niti mu je udijelio razuma.
Bo mu nie dał Bóg mądrości, i nie udzielił mu wyrozumienia.
18 Kad se podigne u vis, smije se konju i konjiku.
Według czasu podnosi się ku górze, a naśmiewa się z konia i z jeźdźca jego.
19 Jesi li ti dao konju jaèinu? jesi li ti okitio vrat njegov rzanjem?
Izali możesz dać koniowi moc? izali rzaniem ozdobisz szyję jego?
20 Hoæeš li ga poplašiti kao skakavca? frkanje nozdrva njegovijeh strašno je;
Izali go ustraszysz jako szarańczę? i owszem chrapanie nozdrzy jego jest straszne.
21 Kopa zemlju, veseo je od sile, ide na susret oružju;
Kopie dół, a weseli się w mocy swej, i bieży przeciwko zbrojnym.
22 Smije se strahu i ne plaši se niti uzmièe ispred maèa;
Śmieje się z postrachu, a ani się lęka, ani nazad ustępuje przed ostrzem miecza.
23 Kad zvekæe nad njim tul i sijeva koplje i sulica;
Choć na nim chrzęści sajdak, i błyszczy się oszczep, i drzewce.
24 Od nemirnoæe i ljutine kopa zemlju, i ne može da stoji kad truba zatrubi.
Z grzmotem i z gniewem kopie ziemię, a nie stoi spokojnie na głos trąby.
25 Kad truba zatrubi, on vrišti, izdaleka èuje boj, viku vojvoda i pokliè.
Między trąbami poryza, a z daleka czuje bitwę, krzyk książąt, i wołanie.
26 Eda li po tvome razumu leti jastrijeb? širi krila svoja na jug?
Izali według twego rozumu lata jastrząb, i rozciąga skrzydła swe ku południowi?
27 Eda li se na tvoju zapovijest diže u vis orao, i na visini vije gnijezdo?
Izali na twoje rozkazanie wzbija się orzeł w górę, i składa na wysokich miejscach gniazdo swoje?
28 Na stijeni stanuje i bavi se, navrh stijene, na tvrdu mjestu.
Na opoce mieszka, i bawi się na ostrej skale, jako na zamku.
29 Odatle gleda hrane, daleko mu vide oèi.
Stamtąd upatruje sobie pokarm, a daleko oczy jego widzą.
30 I ptiæi njegovi piju krv, i gdje su mrtva tjelesa ondje je on.
Dzieci też jego piją krew, a gdzie są pobici, tam on jest.