Jov 38
1 Tada odgovori Gospod Jovu iz vihora i reèe:
| וַיַּֽעַן־יְהֹוָה אֶת־אִיּוֹב (מנהסערה) [מִן ׀ הַסְּעָרָה] וַיֹּאמַֽר׃ |
2 Ko je to što zamraèuje savjet rijeèima nerazumno?
| מִי זֶה ׀ מַחְשִׁיךְ עֵצָה בְמִלִּין בְּֽלִי־דָֽעַת׃ |
3 Opaši se sada kao èovjek; ja æu te pitati, a ti mi kazuj.
| אֱזׇר־נָא כְגֶבֶר חֲלָצֶיךָ וְאֶשְׁאָלְךָ וְהוֹדִיעֵֽנִי׃ |
4 Gdje si ti bio kad ja osnivah zemlju? kaži, ako si razuman.
| אֵיפֹה הָיִיתָ בְּיׇסְדִי־אָרֶץ הַגֵּד אִם־יָדַעְתָּ בִינָֽה׃ |
5 Ko joj je odredio mjere? znaš li? ili ko je rastegao uže preko nje?
| מִי־שָׂם מְמַדֶּיהָ כִּי תֵדָע אוֹ מִֽי־נָטָה עָלֶיהָ קָּֽו׃ |
6 Na èem su podnožja njezina uglavljena? ili ko joj je metnuo kamen ugaoni?
| עַל־מָה אֲדָנֶיהָ הׇטְבָּעוּ אוֹ מִי־יָרָה אֶבֶן פִּנָּתָֽהּ׃ |
7 Kad pjevahu zajedno zvijezde jutrnje i svi sinovi Božji klikovahu.
| בְּרׇן־יַחַד כּוֹכְבֵי בֹקֶר וַיָּרִיעוּ כׇּל־בְּנֵי אֱלֹהִֽים׃ |
8 Ili ko je zatvorio more vratima kad kao iz utrobe izide?
| וַיָּסֶךְ בִּדְלָתַיִם יָם בְּגִיחוֹ מֵרֶחֶם יֵצֵֽא׃ |
9 Kad ga odjeh oblakom i povih tamom;
| בְּשׂוּמִי עָנָן לְבֻשׁוֹ וַעֲרָפֶל חֲתֻלָּתֽוֹ׃ |
10 Kad postavih za nj uredbu svoju i metnuh mu prijevornice i vrata;
| וָאֶשְׁבֹּר עָלָיו חֻקִּי וָאָשִׂים בְּרִיחַ וּדְלָתָֽיִם׃ |
11 I rekoh: dovde æeš dolaziti, a dalje neæeš, i tu æe se ustavljati ponositi valovi tvoji.
| וָאֹמַר עַד־פֹּה תָבוֹא וְלֹא תֹסִיף וּפֹא־יָשִׁית בִּגְאוֹן גַּלֶּֽיךָ׃ |
12 Jesi li svoga vijeka zapovjedio jutru, pokazao zori mjesto njezino,
| הֲֽמִיָּמֶיךָ צִוִּיתָ בֹּקֶר (ידעתה שחר) [יִדַּעְתָּ הַשַּׁחַר] מְקֹמֽוֹ׃ |
13 Da se uhvati zemlji za krajeve, i da se rastjeraju s nje bezbožnici,
| לֶאֱחֹז בְּכַנְפוֹת הָאָרֶץ וְיִנָּעֲרוּ רְשָׁ עִ ים מִמֶּֽנָּה׃ |
14 Da se ona promijeni kao blato peèatno, a oni da stoje kao haljina,
| תִּתְהַפֵּךְ כְּחֹמֶר חוֹתָם וְיִֽתְיַצְּבוּ כְּמוֹ לְבֽוּשׁ׃ |
15 Da se oduzme bezbožnicima svjetlost njihova i ruka podignuta da se slomi?
| וְיִמָּנַע מֵרְשָׁ עִ ים אוֹרָם וּזְרוֹעַ רָמָה תִּשָּׁבֵֽר׃ |
16 Jesi li dolazio do dubina morskih? i po dnu propasti jesi li hodio?
| הֲבָאתָ עַד־נִבְכֵי־יָם וּבְחֵקֶר תְּהוֹם הִתְהַלָּֽכְתָּ׃ |
17 Jesu li ti se otvorila vrata smrtna, i vrata sjena smrtnoga jesi li vidio?
| הֲנִגְלוּ לְךָ שַׁעֲרֵי־מָוֶת וְשַׁעֲרֵי צַלְמָוֶת תִּרְאֶֽה׃ |
18 Jesi li sagledao širinu zemaljsku? kaži, ako znaš sve to.
| הִתְבֹּנַנְתָּ עַד־רַחֲבֵי־אָרֶץ הַגֵּד אִם־יָדַעְתָּ כֻלָּֽהּ׃ |
19 Koje je put k stanu svjetlosti? i gdje je mjesto tami,
| אֵי־זֶה הַדֶּרֶךְ יִשְׁכׇּן־אוֹר וְחֹשֶׁךְ אֵי־זֶה מְקֹמֽוֹ׃ |
20 Da bi je uzeo i odveo do meðe njezine, i znao staze k domu njezinu?
| כִּי תִקָּחֶנּוּ אֶל־גְּבוּלוֹ וְכִי־תָבִין נְתִיבוֹת בֵּיתֽוֹ׃ |
21 Znaš ti; jer si se onda rodio, i broj je dana tvojih velik.
| יָדַעְתָּ כִּי־אָז תִּוָּלֵד וּמִסְפַּר יָמֶיךָ רַבִּֽים׃ |
22 Jesi li ulazio u riznice šnježne? ili riznice gradne jesi li vidio,
| הֲבָאתָ אֶל־אֹצְרוֹת שָׁלֶג וְאוֹצְרוֹת בָּרָד תִּרְאֶֽה׃ |
23 Koje èuvam za vrijeme nevolje, za dan boja i rata?
| אֲשֶׁר־חָשַׂכְתִּי לְעֶת־צָר לְיוֹם קְרָב וּמִלְחָמָֽה׃ |
24 Kojim se putem dijeli svjetlost i ustoka se razilazi po zemlji?
| אֵי־זֶה הַדֶּרֶךְ יֵחָלֶק אוֹר יָפֵץ קָדִים עֲלֵי־אָֽרֶץ׃ |
25 Ko je razdijelio jazove povodnju i put svjetlici gromovnoj?
| מִֽי־פִלַּג לַשֶּׁטֶף תְּעָלָה וְדֶרֶךְ לַחֲזִיז קֹלֽוֹת׃ |
26 Da bi išao dažd na zemlju gdje nema nikoga, i na pustinju gdje nema èovjeka,
| לְהַמְטִיר עַל־אֶרֶץ לֹא־אִישׁ מִדְבָּר לֹא־אָדָם בּֽוֹ׃ |
27 Da napoji pusta i nerodna mjesta, i uèini da raste trava zelena.
| לְהַשְׂבִּיעַ שֹׁאָה וּמְשֹׁאָה וּלְהַצְמִיחַ מֹצָא דֶֽשֶׁא׃ |
28 Ima li dažd oca? ili ko je rodio kaplje rosne?
| הֲיֵשׁ־לַמָּטָר אָב אוֹ מִי־הוֹלִיד אֶגְלֵי־טָֽל׃ |
29 Iz èije je utrobe izašao led, i ko je rodio slanu nebesku,
| מִבֶּטֶן מִי יָצָא הַקָּרַח וּכְפֹר שָׁמַיִם מִי יְלָדֽוֹ׃ |
30 Da se vode skrivaju i postaju kao kamen i krajevi propasti srastaju?
| כָּאֶבֶן מַיִם יִתְחַבָּאוּ וּפְנֵי תְהוֹם יִתְלַכָּֽדוּ׃ |
31 Možeš li svezati miline vlašiæima? ili svezu štapima razdriješiti?
| הַֽתְקַשֵּׁר מַעֲדַנּוֹת כִּימָה אֽוֹ־מֹשְׁכוֹת כְּסִיל תְּפַתֵּֽחַ׃ |
32 Možeš li izvesti južne zvijezde na vrijeme? ili kola sa zvijezdama njihovijem hoæeš li voditi?
| הֲתֹצִיא מַזָּרוֹת בְּעִתּוֹ וְעַיִשׁ עַל־בָּנֶיהָ תַנְחֵֽם׃ |
33 Znaš li red nebeski? možeš li ti ureðivati vladu njegovu na zemlji?
| הֲיָדַעְתָּ חֻקּוֹת שָׁמָיִם אִם־תָּשִׂים מִשְׁטָרוֹ בָאָֽרֶץ׃ |
34 Možeš li dignuti glas svoj do oblaka da bi te mnoštvo vode pokrilo?
| הֲתָרִים לָעָב קוֹלֶךָ וְֽשִׁפְעַת־מַיִם תְּכַסֶּֽךָּ׃ |
35 Možeš li pustiti munje da idu, i da ti reku: evo nas?
| הַֽתְשַׁלַּח בְּרָקִים וְיֵלֵכוּ וְיֹֽאמְרוּ לְךָ הִנֵּֽנוּ׃ |
36 Ko je metnuo èovjeku u srce mudrost? ili ko je dao duši razum?
| מִי־שָׁת בַּטֻּחוֹת חׇכְמָה אוֹ מִֽי־נָתַן לַשֶּׂכְוִי בִינָֽה׃ |
37 Ko æe izbrojiti oblake mudrošæu, i mjehove nebeske ko æe izliti,
| מִֽי־יְסַפֵּר שְׁחָקִים בְּחׇכְמָה וְנִבְלֵי שָׁמַיִם מִי יַשְׁכִּֽיב׃ |
38 Da se raskvašen prah zgusne i grude da se slijepe?
| בְּצֶקֶת עָפָר לַמּוּצָק וּרְגָבִים יְדֻבָּֽקוּ׃ |
39 Loviš li ti lavu lov? i laviæima trbuh puniš,
| הֲתָצוּד לְלָבִיא טָרֶף וְחַיַּת כְּפִירִים תְּמַלֵּֽא׃ |
40 Kad leže u peæinama i vrebaju u zaklonu svom?
| כִּֽי־יָשֹׁחוּ בַמְּעוֹנוֹת יֵֽשְׁבוּ בַסֻּכָּה לְמוֹ־אָֽרֶב׃ |
41 Ko gotovi gavranu hranu njegovu kad ptiæi njegovi vièu k Bogu i lutaju nemajuæi šta jesti?
| מִי יָכִין לָעֹרֵב צֵידוֹ כִּֽי־יְלָדָו אֶל־אֵל יְשַׁוֵּעוּ יִתְעוּ לִבְלִי־אֹֽכֶל׃ |
