Jov 37

1 I od toga drkæe srce moje, i otskaèe sa svojega mjesta.

"Sungguh, oleh karena itu hatiku berdebar-debar dan melonjak dari tempatnya.

2 Slušajte dobro gromovni glas njegov i govor što izlazi iz usta njegovijeh.

Dengar, dengarlah gegap gempita suara-Nya, guruh yang keluar dari dalam mulut-Nya.

3 Pod sva nebesa pušta ga, i svjetlost svoju do krajeva zemaljskih.

Ia melepaskannya ke seluruh kolong langit, dan juga kilat petir-Nya ke ujung-ujung bumi.

4 Za njom rièe grom, grmi glasom velièanstva svojega, niti što odgaða kad se èuje glas njegov.

Kemudian suara-Nya menderu, Ia mengguntur dengan suara-Nya yang megah; Ia tidak menahan kilat petir, bila suara-Nya kedengaran.

5 Divno Bog grmi glasom svojim, èini stvari velike, da ih ne možemo razumjeti.

Allah mengguntur dengan suara-Nya yang mengagumkan; Ia melakukan perbuatan-perbuatan besar yang tidak tercapai oleh pengetahuan kita;

6 Govori snijegu: padni na zemlju; i daždu sitnome i daždu silnome.

karena kepada salju Ia berfirman: Jatuhlah ke bumi, dan kepada hujan lebat dan hujan deras: Jadilah deras!

7 Zapeèaæava ruku svakom èovjeku, da pozna sve poslenike svoje.

Tangan setiap manusia diikat-Nya dengan dibubuhi meterai, agar semua orang mengetahui perbuatan-Nya.

8 Tada zvijer ulazi u jamu, i ostaje na svojoj loži.

Maka binatang liar masuk ke dalam tempat persembunyiannya dan tinggal dalam sarangnya.

9 S juga dolazi oluja, i sa sjevera zima.

Taufan keluar dari dalam perbendaharaan, dan hawa dingin dari sebelah utara.

10 Od dihanja Božijega postaje led, i široke vode stiskuju se.

Oleh nafas Allah terjadilah es, dan permukaan air yang luas membeku.

11 I da se natapa zemlja, natjeruje oblak, i rasipa oblak svjetlošæu svojom.

Awanpun dimuati-Nya dengan air, dan awan memencarkan kilat-Nya,

12 I on se obræe i tamo i amo po volji njegovoj da èini sve što mu zapovjedi po vasiljenoj.

lalu kilat-Nya menyambar-nyambar ke seluruh penjuru menurut pimpinan-Nya untuk melakukan di permukaan bumi segala yang diperintahkan-Nya.

13 Èini da se naðe ili za kar ili za zemlju ili za dobroèinstvo.

Ia membuatnya mencapai tujuannya, baik untuk menjadi pentung bagi isi bumi-Nya maupun untuk menyatakan kasih setia.

14 Èuj to, Jove, stani i gledaj èudesa Božija.

Berilah telinga kepada semuanya itu, hai Ayub, diamlah, dan perhatikanlah keajaiban-keajaiban Allah.

15 Znaš li kako ih Bog ureðuje i kako sija svjetlošæu iz oblaka svojega?

Tahukah engkau, bagaimana Allah memberi tugas kepadanya, dan menyinarkan cahaya dari awan-Nya?

16 Znaš li kako vise oblaci? Znaš li èudesa onoga koji je savršen u svakom znanju?

Tahukah engkau tentang melayangnya awan-awan, tentang keajaiban-keajaiban dari Yang Mahatahu,

17 Kako ti se haljine ugriju kad umiri zemlju od juga?

hai engkau, yang pakaiannya menjadi panas, jika bumi terdiam karena panasnya angin selatan?

18 Jesi li ti s njim razapinjao nebesa, koja stoje tvrdo kao saliveno ogledalo?

Dapatkah engkau seperti Dia menyusun awan menjadi cakrawala, keras seperti cermin tuangan?

19 Nauèi nas šta æemo mu reæi; ne možemo od tame govoriti po redu.

Beritahukanlah kepada kami apa yang harus kami katakan kepada-Nya: tak ada yang dapat kami paparkan oleh karena kegelapan.

20 Hoæe li mu ko pripovjediti što bih ja govorio? Ako li bi ko govorio, zaista, bio bih proždrt.

Apakah akan diberitahukan kepada-Nya, bahwa aku akan bicara? Pernahkah orang berkata, bahwa ia ingin dibinasakan?

21 Ali sada ne mogu ljudi gledati u svjetlost kad sjaje na nebu, pošto vjetar proðe i oèisti ga;

Seketika terang tidak terlihat, karena digelapkan mendung; lalu angin berembus, maka bersihlah cuaca.

22 Sa sjevera dolazi kao zlato; ali je u Bogu strašnija slava.

Dari sebelah utara muncul sinar keemasan; Allah diliputi oleh keagungan yang dahsyat.

23 Svemoguæ je, ne možemo ga stignuti; velike je sile, ali sudom i velikom pravdom nikoga ne muèi.

Yang Mahakuasa, yang tidak dapat kita pahami, besar kekuasaan dan keadilan-Nya; walaupun kaya akan kebenaran Ia tidak menindasnya.

24 Zato ga se boje ljudi: ne može ga vidjeti nikakav mudarac.

Itulah sebabnya Ia ditakuti orang; setiap orang yang menganggap dirinya mempunyai hikmat, tidak dihiraukan-Nya."