< Jov 35 >

1 Još govori Elijuj i reèe:
فَأَجَابَ أَلِيهُو وَقَالَ:١
2 Misliš li da si pravo rekao: moja je pravda veæa od Božije?
«أَتَحْسِبُ هَذَا حَقًّا؟ قُلْتَ: أَنَا أَبَرُّ مِنَ ٱللهِ.٢
3 Jer si rekao: šta æe mi pomoæi, kaka æe mi biti korist, da ne griješim?
لِأَنَّكَ قُلْتَ: مَاذَا يُفِيدُكَ؟ بِمَاذَا أَنْتَفِعُ أَكْثَرَ مِنْ خَطِيَّتِي؟٣
4 Ja æu odgovoriti tebi i drugovima tvojim s tobom.
أَنَا أَرُدُّ عَلَيْكَ كَلَامًا، وَعَلَى أَصْحَابِكَ مَعَكَ.٤
5 Pogledaj nebo, i vidi; pogledaj oblake, kako su viši od tebe.
اُنْظُرْ إِلَى ٱلسَّمَاوَاتِ وَأَبْصِرْ، وَلَاحِظِ ٱلْغَمَامَ. إِنَّهَا أَعْلَى مِنْكَ.٥
6 Ako griješiš, šta æeš mu uèiniti? ili ako se umnože bezakonja tvoja, šta æeš mu nauditi?
إِنْ أَخْطَأْتَ فَمَاذَا فَعَلْتَ بِهِ؟ وَإِنْ كَثَّرْتَ مَعَاصِيَكَ فَمَاذَا عَمِلْتَ لَهُ؟٦
7 Ako si pravedan, šta æeš mu dati? ili šta æe primiti iz ruke tvoje?
إِنْ كُنْتَ بَارًّا فَمَاذَا أَعْطَيْتَهُ؟ أَوْ مَاذَا يَأْخُذُهُ مِنْ يَدِكَ؟٧
8 Èovjeku kakav si može nauditi tvoja zloæa, i sinu èovjeèijemu pomoæi tvoja pravda.
لِرَجُلٍ مِثْلِكَ شَرُّكَ، وَلِٱبْنِ آدَمَ بِرُّكَ.٨
9 Vapiju od velikoga nasilja kojima se èini, i vièu na ruku silnijeh;
«مِنْ كَثْرَةِ ٱلْمَظَالِمِ يَصْرُخُونَ. يَسْتَغِيثُونَ مِنْ ذِرَاعِ ٱلْأَعِزَّاءِ.٩
10 A nijedan ne govori: gdje je Bog, stvoritelj moj, koji daje pjesmu noæu;
وَلَمْ يَقُولُوا: أَيْنَ ٱللهُ صَانِعِي، مُؤْتِي ٱلْأَغَانِيِّ فِي ٱللَّيْلِ،١٠
11 Koji èini te smo razumniji od zvijerja zemaljskoga, i mudriji od ptica nebeskih.
ٱلَّذِي يُعَلِّمُنَا أَكْثَرَ مِنْ وُحُوشِ ٱلْأَرْضِ، وَيَجْعَلُنَا أَحْكَمَ مِنْ طُيُورِ ٱلسَّمَاءِ؟١١
12 Tamo vièu s oholosti zlijeh ljudi, ali ne bivaju uslišeni.
ثَمَّ يَصْرُخُونَ مِنْ كِبْرِيَاءِ ٱلْأَشْرَارِ وَلَا يَسْتَجِيبُ.١٢
13 Jer Bog ne sluša taštine, i svemoguæi ne gleda na nju.
وَلَكِنَّ ٱللهَ لَا يَسْمَعُ كَذِبًا، وَٱلْقَدِيرُ لَا يَنْظُرُ إِلَيْهِ.١٣
14 Akamoli kad kažeš: ne vidiš to. Pred njim je sud; èekaj ga.
فَإِذَا قُلْتَ إِنَّكَ لَسْتَ تَرَاهُ، فَٱلدَّعْوَى قُدَّامَهُ، فَٱصْبِرْ لَهُ.١٤
15 A sada èim te gnjev pohodi, nije ništa, niti je gledao na sve što si uèinio;
وَأَمَّا ٱلْآنَ فَلِأَنَّ غَضَبَهُ لَا يُطَالِبُ، وَلَا يُبَالِي بِكَثْرَةِ ٱلزَّلَّاتِ،١٥
16 Zato Jov naprazno otvora usta svoja, i bezumno umnožava rijeèi.
فَغَرَ أَيُّوبُ فَاهُ بِٱلْبَاطِلِ، وَكَبَّرَ ٱلْكَلَامَ بِلَا مَعْرِفَةٍ».١٦

< Jov 35 >