< Jov 33 >
1 Èuj dakle, Jove, besjedu moju, i slušaj sve rijeèi moje.
“Na afei, Hiob, tie me nsɛm; yɛ aso ma biribiara a mɛka.
2 Evo, sad otvoram usta svoja; govori jezik moj u ustima mojim.
Merebɛbue mʼano; me nsɛm aba me tɛkrɛma so.
3 Po pravom srcu mom biæe rijeèi moje, i misao èistu izreæi æe usne moje.
Me nsɛm firi akoma a ɛtene mu; na mʼano de ahonim pa ka deɛ menim.
4 Duh Božji stvorio me je, i dah svemoguæega dao mi je život.
Onyankopɔn Honhom na abɔ me; Otumfoɔ no ahome ma me nkwa.
5 Ako možeš, odgovori mi, pripravi se i stani mi nasuprot.
Sɛ wobɛtumi a, ma me mmuaeɛ; siesie wo ho, na ka si mʼanim.
6 Evo, ja æu biti mjesto Boga, kao što si rekao; od kala sam naèinjen i ja.
Wo ne me nyinaa yɛ pɛ wɔ Onyankopɔn anim; me nso wɔbɔɔ me firii dɔteɛ mu.
7 Eto, strah moj neæe te strašiti, i ruka moja neæe te tištati.
Ɛnsɛ sɛ wosuro me, na ɛnsɛ sɛ me nsa yɛ den wɔ wo so.
8 Rekao si dakle preda mnom, i èuo sam glas tvojih rijeèi:
“Nanso woaka ama mate, metee saa nsɛm no, na wokaa sɛ,
9 Èist sam, bez grijeha, prav sam i nema bezakonja na meni.
‘Meyɛ kronn na menni bɔne; me ho te na afɔdie biara nni me ho.
10 Evo, traži zadjevicu sa mnom, drži me za svoga neprijatelja.
Nanso Onyankopɔn anya me ho mfomsoɔ; wafa me sɛ ne ɔtamfoɔ.
11 Meæe u klade noge moje, vreba po svijem stazama mojim.
Ɔde me nan ahyɛ mpɔkyerɛ mu; na nʼani wɔ mʼakwan nyinaa so.’
12 Eto, u tom nijesi pravedan, odgovaram ti; jer je Bog veæi od èovjeka.
“Nanso meka mekyerɛ wo sɛ, yei mu deɛ, woayɛ mfomsoɔ, ɛfiri sɛ Onyankopɔn so sene ɔdasani.
13 Zašto se preš s njim, što za sva djela svoja ne odgovara?
Na adɛn enti na wonwiinwii hyɛ no sɛ ɔmmua onipa nsɛm biara anaa?
14 Jedanput govori Bog i dva puta; ali èovjek ne pazi.
Nanso, Onyankopɔn kasa wɔ akwan ahodoɔ so, na ebia nnipa nte.
15 U snu, u utvari noænoj, kad tvrd san padne na ljude, kad spavaju u postelji,
Ɔkasa wɔ daeɛso ne anadwo anisoadehunu mu, ɛberɛ a nna afa nnipa na wɔretu nkorɔmo wɔ wɔn mpa so,
16 Tada otvora uho ljudima i nauku im zapeèaæava,
ɔtumi kasa gu wɔn asom na ɔde kɔkɔbɔ yi wɔn hu,
17 Da bi odvratio èovjeka od djela njegova, i zaklonio od njega oholost;
sɛ ɔbɛdane onipa afiri nneyɛɛ bɔne ho na watwe no afiri ahantan ho,
18 Da bi saèuvao dušu njegovu od jame, i život njegov da ne naiðe na maè.
sɛ ɔmma ne ɔkra nnkɔ amena mu na ɔnhwere ne nkwa wɔ akofena ano.
19 I kara ga bolovima na postelji njegovoj, i sve kosti njegove teškom bolešæu.
Onyankopɔn tumi de yea twe onipa aso ɛberɛ a ɔda mpa so na ne nnompe mu yea nnyae da,
20 Tako da se životu njegovu gadi hljeb i duši njegovoj jelo najmilije;
kɔsi sɛ ne kɔn nnɔ aduane na ne ɔkra nso po aduane a ɛyɛ akɔnnɔ pa ara;
21 Nestaje tijela njegova naoèigled, i izmalaju se kosti njegove, koje se prije nijesu vidjele,
ɔfɔn yɛ basaa, na ne nnompe a anka ɛho akata no ho da hɔ.
22 I duša se njegova približuje grobu, i život njegov smrti.
Ne ɔkra bɛn damena, na ne nkwa bɛn owuo abɔfoɔ.
23 Ako ima glasnika, tumaèa, jednoga od tisuæe, koji bi kazao èovjeku dužnost njegovu,
“Nanso sɛ abɔfoɔ apem no mu baako wɔ nʼafa sɛ ɔdimafoɔ a ɔbɛkyerɛ no deɛ ɛyɛ ma no a,
24 Tada æe se smilovati na nj, i reæi æe: izbavi ga da ne otide u grob; našao sam otkup.
ɔbɛhunu no mmɔbɔ na waka sɛ, ‘Monnyaa no na wankɔ damena mu; na manya mpatadeɛ ama no,’
25 I pomladiæe se tijelo njegovo kao u djeteta, i povratiæe se na dane mladosti svoje,
afei ne wedeɛ bɛyɛ foforɔ sɛ abɔfra deɛ, na asi ne dada mu sɛ mmeranteberɛ mu deɛ.
26 Moliæe se Bogu, i pomilovaæe ga, i gledaæe lice njegovo radujuæi se, i vratiæe èovjeku po pravdi njegovoj.
Sɛ ɔbɔ Onyankopɔn mpaeɛ a, ɔbɛnya adom afiri ne hɔ, ɔbɛhunu Onyankopɔn anim na ɔde ahosɛpɛ ateam na Onyankopɔn agye no bio sɛ ɔteneneeni.
27 Gledajuæi ljudi reæi æe: bijah zgriješio, i što je pravo izvrnuo, ali mi ne pomože.
Afei ɔbɛba nnipa mu abɛka sɛ, ‘Meyɛɛ bɔne na mekyeaa deɛ ɛtene, nanso wantwe mʼaso sɛdeɛ ɛfata me.
28 On izbavi dušu moju da ne otide u jamu, i život moj da gleda svjetlost.
Ɔgyee me ɔkra na wamma no ankɔ damena mu, enti mɛtena ase na madi hann no mu dɛ.’
29 Gle, sve ovo èini Bog dva puta i tri puta èovjeku,
“Onyankopɔn yɛ yeinom nyinaa ma onipa, mprɛnu ne ne mprɛnsa so,
30 Da bi povratio dušu njegovu od jame, da bi ga obasjavala svjetlost živijeh.
sɛdeɛ onipa kra renkɔ damena mu, na nkwa hann no ahyerɛn ne so.
31 Pazi, Jove, slušaj me, muèi, da ja govorim.
“Yɛ aso, Hiob, na tie me; yɛ dinn na menkasa.
32 Ako imaš što reæi, odgovori mi; govori, jer sam te rad opravdati;
Na sɛ wowɔ biribi ka a, bua me; kasa, na mepɛ sɛ wɔbu wo bem.
33 Ako li ne, slušaj ti mene; muèi, i nauèiæu te mudrosti.
Sɛ ɛnte saa nso a, ɛnneɛ tie me. Yɛ dinn na mɛkyerɛ wo nyansa.”