Jov 33

1 Èuj dakle, Jove, besjedu moju, i slušaj sve rijeèi moje.

ای ایوب، خواهش می‌کنم به حرفهای من گوش بده،

2 Evo, sad otvoram usta svoja; govori jezik moj u ustima mojim.

چون می‌خواهم با تو صحبت کنم.

3 Po pravom srcu mom biæe rijeèi moje, i misao èistu izreæi æe usne moje.

من با اخلاص و صداقت کامل، حقیقت را خواهم گفت،

4 Duh Božji stvorio me je, i dah svemoguæega dao mi je život.

زیرا روح خدا مرا آفریده است و نَفَس قادر مطلق به من زندگی بخشیده است.

5 Ako možeš, odgovori mi, pripravi se i stani mi nasuprot.

اگر توانستی جوابم را بدهی درنگ نکن، دعوی خود را آماده کن و در برابرم بایست.

6 Evo, ja æu biti mjesto Boga, kao što si rekao; od kala sam naèinjen i ja.

من هم مثل تو از گِل سرشته شده‌ام و هر دو ما مخلوق خدا هستیم،

7 Eto, strah moj neæe te strašiti, i ruka moja neæe te tištati.

پس لزومی ندارد از من بترسی. من تو را نخواهم ترساند و در تنگنا قرار نخواهم داد.

8 Rekao si dakle preda mnom, i èuo sam glas tvojih rijeèi:

من خود، این حرف را از دهان تو شنیده‌ام که گفته‌ای:

9 Èist sam, bez grijeha, prav sam i nema bezakonja na meni.

«پاک و بی‌تقصیرم و مرتکب هیچ گناهی نشده‌ام.

10 Evo, traži zadjevicu sa mnom, drži me za svoga neprijatelja.

خدا پی بهانه می‌گردد تا در من خطایی بیابد و مرا دشمن خود محسوب کند.

11 Meæe u klade noge moje, vreba po svijem stazama mojim.

خدا پای مرا در کنده می‌گذارد و کوچکترین حرکت مرا زیر نظر می‌گیرد.»

12 Eto, u tom nijesi pravedan, odgovaram ti; jer je Bog veæi od èovjeka.

اما ایوب تو اشتباه می‌کنی، زیرا خدا از انسان بزرگتر است.

13 Zašto se preš s njim, što za sva djela svoja ne odgovara?

چرا شکایت می‌کنی که خدا برای کارهایی که می‌کند توضیحی به انسان نمی‌دهد؟

14 Jedanput govori Bog i dva puta; ali èovjek ne pazi.

خدا به شیوه‌های گوناگون با انسان سخن می‌گوید، اما انسان توجه نمی‌کند.

15 U snu, u utvari noænoj, kad tvrd san padne na ljude, kad spavaju u postelji,

هنگامی که خواب عمیق انسان را در بسترش فرو می‌گیرد، خدا به‌وسیلۀ خوابها و رؤیاهای شب با او حرف می‌زند.

16 Tada otvora uho ljudima i nauku im zapeèaæava,

گوشهای او را باز می‌کند و به او هشداری می‌دهد تا

17 Da bi odvratio èovjeka od djela njegova, i zaklonio od njega oholost;

او را از گناه و تکبر باز دارد.

18 Da bi saèuvao dušu njegovu od jame, i život njegov da ne naiðe na maè.

او انسان را از هلاکت و مرگ می‌رهاند.

19 I kara ga bolovima na postelji njegovoj, i sve kosti njegove teškom bolešæu.

و نیز او را در بستر بیماری با درد تأدیب می‌کند، و چنان دردی در استخوانهایش ایجاد می‌شود

20 Tako da se životu njegovu gadi hljeb i duši njegovoj jelo najmilije;

که او اشتهایش را از دست داده، حتی از لذیذترین خوراکها نیز بیزار می‌شود.

21 Nestaje tijela njegova naoèigled, i izmalaju se kosti njegove, koje se prije nijesu vidjele,

به قدری لاغر و ضعیف می‌شود که جز پوست و استخوان چیزی از او باقی نمی‌ماند

22 I duša se njegova približuje grobu, i život njegov smrti.

و پایش به لب گور می‌رسد، و جانش به دست حاملان مرگ.

23 Ako ima glasnika, tumaèa, jednoga od tisuæe, koji bi kazao èovjeku dužnost njegovu,

اما هرگاه یکی از هزاران فرشتۀ خدا، یک پیک مخصوصی، از آسمان ظاهر شود تا برایش شفاعت نموده، او را درستکار اعلام کند،

24 Tada æe se smilovati na nj, i reæi æe: izbavi ga da ne otide u grob; našao sam otkup.

و او را مورد لطف خود قرار داده، بگوید: «او را از گور برهانید، چون برای او فدیه‌ای یافته‌ام.»

25 I pomladiæe se tijelo njegovo kao u djeteta, i povratiæe se na dane mladosti svoje,

آنگاه بدن او مثل بدن یک طفل، سالم شده، دوباره جوان و قوی می‌گردد.

26 Moliæe se Bogu, i pomilovaæe ga, i gledaæe lice njegovo radujuæi se, i vratiæe èovjeku po pravdi njegovoj.

هر وقت به حضور خدا دعا کند، خدا دعایش را شنیده، او را اجابت می‌کند و او با شادی خدا را پرستش می‌نماید و خدا او را به وضع خوب گذشته‌اش بر می‌گرداند.

27 Gledajuæi ljudi reæi æe: bijah zgriješio, i što je pravo izvrnuo, ali mi ne pomože.

سپس او به مردم خواهد گفت: «من گناه کردم و به راستی عمل ننمودم ولی خدا از سر تقصیرم گذشت.

28 On izbavi dušu moju da ne otide u jamu, i život moj da gleda svjetlost.

او نگذاشت بمیرم و از نور زندگی محروم گردم.»

29 Gle, sve ovo èini Bog dva puta i tri puta èovjeku,

خدا بارها این کار را برای انسان انجام می‌دهد

30 Da bi povratio dušu njegovu od jame, da bi ga obasjavala svjetlost živijeh.

و جان او را از مرگ می‌رهاند تا نور زندگی بر او بتابد.

31 Pazi, Jove, slušaj me, muèi, da ja govorim.

ای ایوب، به آنچه که گفتم خوب توجه کن و بگذار به سخنانم ادامه دهم؛

32 Ako imaš što reæi, odgovori mi; govori, jer sam te rad opravdati;

ولی اگر چیزی برای گفتن داری، بگو؛ می‌خواهم آن را بشنوم، چون به هیچ وجه مایل نیستم که ابهامی برایت باقی بماند.

33 Ako li ne, slušaj ti mene; muèi, i nauèiæu te mudrosti.

اما اگر حرفی برای گفتن نداری به من گوش بده و خاموش باش تا به تو حکمت بیاموزم!