< Jov 33 >
1 Èuj dakle, Jove, besjedu moju, i slušaj sve rijeèi moje.
"Akan tetapi sekarang, hai Ayub, dengarkanlah bicaraku, dan bukalah telingamu kepada segala perkataanku.
2 Evo, sad otvoram usta svoja; govori jezik moj u ustima mojim.
Ketahuilah, mulutku telah kubuka, lidahku di bawah langit-langitku berbicara.
3 Po pravom srcu mom biæe rijeèi moje, i misao èistu izreæi æe usne moje.
Perkataanku keluar dari hati yang jujur, dan bibirku menyatakan dengan terang apa yang diketahui.
4 Duh Božji stvorio me je, i dah svemoguæega dao mi je život.
Roh Allah telah membuat aku, dan nafas Yang Mahakuasa membuat aku hidup.
5 Ako možeš, odgovori mi, pripravi se i stani mi nasuprot.
Jikalau engkau dapat, jawablah aku, bersiaplah engkau menghadapi aku, pertahankanlah dirimu.
6 Evo, ja æu biti mjesto Boga, kao što si rekao; od kala sam naèinjen i ja.
Sesungguhnya, bagi Allah aku sama dengan engkau, akupun dibentuk dari tanah liat.
7 Eto, strah moj neæe te strašiti, i ruka moja neæe te tištati.
Jadi engkau tak usah ditimpa kegentaran terhadap aku, tekananku terhadap engkau tidak akan berat.
8 Rekao si dakle preda mnom, i èuo sam glas tvojih rijeèi:
Tetapi engkau telah berbicara dekat telingaku, dan ucapan-ucapanmu telah kudengar:
9 Èist sam, bez grijeha, prav sam i nema bezakonja na meni.
Aku bersih, aku tidak melakukan pelanggaran, aku suci, aku tidak ada kesalahan.
10 Evo, traži zadjevicu sa mnom, drži me za svoga neprijatelja.
Tetapi Ia mendapat alasan terhadap aku, Ia menganggap aku sebagai musuh-Nya.
11 Meæe u klade noge moje, vreba po svijem stazama mojim.
Ia memasukkan kakiku ke dalam pasung, Ia mengawasi segala jalanku.
12 Eto, u tom nijesi pravedan, odgovaram ti; jer je Bog veæi od èovjeka.
Sesungguhnya, dalam hal itu engkau tidak benar, demikian sanggahanku kepadamu, karena Allah itu lebih dari pada manusia.
13 Zašto se preš s njim, što za sva djela svoja ne odgovara?
Mengapa engkau berbantah dengan Dia, bahwa Dia tidak menjawab segala perkataanmu?
14 Jedanput govori Bog i dva puta; ali èovjek ne pazi.
Karena Allah berfirman dengan satu dua cara, tetapi orang tidak memperhatikannya.
15 U snu, u utvari noænoj, kad tvrd san padne na ljude, kad spavaju u postelji,
Dalam mimpi, dalam penglihatan waktu malam, bila orang nyenyak tidur, bila berbaring di atas tempat tidur,
16 Tada otvora uho ljudima i nauku im zapeèaæava,
maka Ia membuka telinga manusia dan mengejutkan mereka dengan teguran-teguran
17 Da bi odvratio èovjeka od djela njegova, i zaklonio od njega oholost;
untuk menghalangi manusia dari pada perbuatannya, dan melenyapkan kesombongan orang,
18 Da bi saèuvao dušu njegovu od jame, i život njegov da ne naiðe na maè.
untuk menahan nyawanya dari pada liang kubur, dan hidupnya dari pada maut oleh lembing.
19 I kara ga bolovima na postelji njegovoj, i sve kosti njegove teškom bolešæu.
Dengan penderitaan ia ditegur di tempat tidurnya, dan berkobar terus-menerus bentrokan dalam tulang-tulangnya;
20 Tako da se životu njegovu gadi hljeb i duši njegovoj jelo najmilije;
perutnya bosan makanan, hilang nafsunya untuk makanan yang lezat-lezat;
21 Nestaje tijela njegova naoèigled, i izmalaju se kosti njegove, koje se prije nijesu vidjele,
susutlah dagingnya, sehingga tidak kelihatan lagi, tulang-tulangnya, yang mula-mula tidak tampak, menonjol ke luar,
22 I duša se njegova približuje grobu, i život njegov smrti.
sampai nyawanya menghampiri liang kubur, dan hidupnya mendekati mereka yang membawa maut.
23 Ako ima glasnika, tumaèa, jednoga od tisuæe, koji bi kazao èovjeku dužnost njegovu,
Jikalau di sampingnya ada malaikat, penengah, satu di antara seribu, untuk menyatakan jalan yang benar kepada manusia,
24 Tada æe se smilovati na nj, i reæi æe: izbavi ga da ne otide u grob; našao sam otkup.
maka Ia akan mengasihaninya dengan berfirman: Lepaskan dia, supaya jangan ia turun ke liang kubur; uang tebusan telah Kuperoleh.
25 I pomladiæe se tijelo njegovo kao u djeteta, i povratiæe se na dane mladosti svoje,
Tubuhnya mengalami kesegaran seorang pemuda, ia seperti pada masa mudanya.
26 Moliæe se Bogu, i pomilovaæe ga, i gledaæe lice njegovo radujuæi se, i vratiæe èovjeku po pravdi njegovoj.
Ia berdoa kepada Allah, dan Allah berkenan menerimanya; ia akan memandang wajah-Nya dengan bersorak-sorai, dan Allah mengembalikan kebenaran kepada manusia.
27 Gledajuæi ljudi reæi æe: bijah zgriješio, i što je pravo izvrnuo, ali mi ne pomože.
Ia akan bernyanyi di depan orang: Aku telah berbuat dosa, dan yang lurus telah kubengkokkan, tetapi hal itu tidak dibalaskan kepadaku.
28 On izbavi dušu moju da ne otide u jamu, i život moj da gleda svjetlost.
Ia telah membebaskan nyawaku dari jalan ke liang kubur, dan hidupku akan melihat terang.
29 Gle, sve ovo èini Bog dva puta i tri puta èovjeku,
Sesungguhnya, semuanya ini dilakukan Allah dua, tiga kali terhadap manusia:
30 Da bi povratio dušu njegovu od jame, da bi ga obasjavala svjetlost živijeh.
mengembalikan nyawanya dari liang kubur, sehingga ia diterangi oleh cahaya hidup.
31 Pazi, Jove, slušaj me, muèi, da ja govorim.
Perhatikanlah, hai Ayub, dengarkanlah aku, diamlah, akulah yang berbicara.
32 Ako imaš što reæi, odgovori mi; govori, jer sam te rad opravdati;
Jikalau ada yang hendak kaukatakan, jawablah aku; berkatalah, karena aku rela membenarkan engkau.
33 Ako li ne, slušaj ti mene; muèi, i nauèiæu te mudrosti.
Jikalau tidak, hendaklah engkau mendengarkan aku; diamlah, aku hendak mengajarkan hikmat kepadamu."