Jov 27
1 I Jov nastavi besjedu svoju i reèe:
Potem dalej Ijob prowadził rzecz swoję, i rzekł:
2 Tako da je živ Bog, koji je odbacio parbu moju, i svemoguæi, koji je ojadio dušu moju,
Jako żyje Bóg, który odrzucił sąd mój, a Wszechmocny, który gorzkości nabawił duszy mojej:
3 Dok je duša moja u meni, i duh Božji u nozdrvama mojim,
Że póki staje tchu we mnie, i ducha Bożego w nozdrzach moich,
4 Neæe usne moje govoriti bezakonja, niti æe jezik moj izricati prijevare.
Nie będą mówiły wargi moje nieprawości, a język mój nie będzie powiadał zdrady.
5 Ne dao Bog da pristanem da imate pravo; dokle dišem, neæu otstupiti od svoje dobrote.
Nie daj Boże, żebym was miał usprawiedliwiać; póki dech we mnie, nie odstąpię od niewinności mojej.
6 Držaæu se pravde svoje, niti æu je ostaviti; neæe me prekoriti srce moje dokle sam živ.
Sprawiedliwości mojej trzymać się będę, a nie puszczę się jej; nie zawstydzi mię serce moje, pókim żyw.
7 Neprijatelj moj biæe kao bezbožnik, i koji ustaje na me, kao bezakonik.
Nieprzyjaciel mój będzie jako niezbożnik, a który powstaje przeciwko mnie, jako złośnik.
8 Jer kako je nadanje licemjeru, kad se lakomi a Bog æe išèupati dušu njegovu?
Co bowiem za nadzieja jest obłudnika, który się w łakomstwie kocha, gdy Bóg wydrze duszę jego.
9 Hoæe li Bog uslišiti viku njegovu kad na nj doðe nevolja?
Izali Bóg usłyszy wołanie jego, gdy nań ucisk przyjdzie?
10 Hoæe li se svemoguæemu radovati? hoæe li prizivati Boga u svako vrijeme?
Izaż się w Wszechmocnym rozkocha? a będzie wzywał Boga na każdy czas?
11 Uèim vas ruci Božjoj, i kako je u svemoguæega ne tajim.
Uczę was, będąc w ręce Bożej, a jako idę z Wszechmocnym, nie taję.
12 Eto, vi svi vidite, zašto dakle jednako govorite zaludne stvari?
Oto wy to wszyscy widzicie; przeczże wżdy próżność mówicie?
13 To je dio èovjeku bezbožnom od Boga, i našljedstvo koje primaju nasilnici od svemoguæega.
Tenci jest dział człowieka bezbożnego u Boga, a toć dziedzictwo okrutnicy od Wszechmocnego wezmą.
14 Ako mu se množe sinovi, množe se za maè, i natražje njegovo neæe se nasititi hljeba.
Jeźli się rozmnożą synowie jego, pójdą pod miecz: a potomstwo jego nie nasyci się chleba.
15 Koji ostanu iza njega, na smrti æe biti pogrebeni, i udovice njihove neæe plakati.
Którzy po nim zostaną w śmierci pogrzebieni będą, a wdowy jego nie będą go płakały;
16 Ako nakupi srebra kao praha, i nabavi haljina kao blata,
Choćby srebra nazgromadzał jako prochu, a nasprawiał szat jako błota:
17 Što nabavi, obuæi æe pravednik, i srebro æe dijeliti bezazleni.
Tedy nasprawiać ich on, ale sprawiedliwy oblekać je będzie, a srebro ono niewinny dzielić będzie.
18 Gradi sebi kuæu kao moljac, i kao kolibu koju naèini èuvar.
Zbuduje dom swój jako mól, a jako stróż budę wystawi.
19 Bogat æe umrijeti a neæe biti pribran; otvoriæe oèi a nièega neæe biti.
Bogaty zaśnie, a nie będzie pogrzebiony; spojrzyli kto, alić go niemasz.
20 Stignuæe ga strahote kao vode; noæu æe ga odnijeti oluja.
Zachwycą go strachy jako wody, w nocy go porwie wicher.
21 Uzeæe ga vjetar istoèni, i otiæi æe; vihor æe ga odnijeti s mjesta njegova.
Pochwyci go wiatr wschodni, a odejdzie; bo wicher ruszył go z miejsca swego.
22 To æe Bog pustiti na nj, i neæe ga žaliti; on æe jednako bježati od ruke njegove.
Toć Bóg nań dopuści, a nie przepuści mu, choć przed ręką jego prędko uciekać będzie.
23 Drugi æe pljeskati rukama za njim, i zviždaæe za njim s mjesta njegova.
Klaśnie każdy nad nim rękoma swemi, i wysyka go z miejsca swego.
