Jov 14
1 Èovjek roðen od žene kratka je vijeka i pun nemira.
Омул нэскут дин фемее аре вяца скуртэ, дар плинэ де неказурь.
2 Kao cvijet nièe, i otsijeca se, i bježi kao sjen, i ne ostaje.
Се наште ши е тэят ка о флоаре; фуӂе ши пере ка о умбрэ.
3 I na takoga otvoraš oko svoje, i mene vodiš na sud sa sobom!
Ши асупра луй ай Ту окюл дескис! Ши пе мине мэ траӂь ла жудекатэ ку Тине!
4 Ko æe èisto izvaditi iz neèista? Niko.
Кум ар путя сэ ясэ динтр-о фиинцэ некуратэ ун ом курат? Ну поате сэ ясэ ничунул.
5 Izmjereni su dani njegovi, broj mjeseca njegovijeh u tebe je; postavio si mu meðu, preko koje ne može prijeæi.
Дакэ зилеле луй сунт хотэрыте, дакэ й-ай нумэрат луниле, дакэ й-ай ынсемнат хотарул пе каре ну-л ва путя трече,
6 Odvrati se od njega da poèine dokle ne navrši kao nadnièar dan svoj.
ынтоарче-Ць мэкар привириле де ла ел ши дэ-й рэгаз, сэ айбэ мэкар букурия пе каре о аре симбриашул ла сфыршитул зилей.
7 Jer za drvo ima nadanja, ako se posijeèe, da æe se još omladiti i da neæe biti bez izdanaka;
Ун копак ши тот аре нэдежде, кэч, кынд есте тэят, одрэслеште дин ноу ши яр дэ лэстарь.
8 Ako i ostari u zemlji korijen njegov i u prahu izumre panj njegov,
Кынд й-а ымбэтрынит рэдэчина ын пэмынт, кынд ый пере трункюл ын цэрынэ,
9 Èim osjeti vodu, opet napupi i pusti grane kao prisad.
ынверзеште ярэшь де миросул апей ши дэ рамурь де паркэ ар фи сэдит дин ноу.
10 A èovjek umire iznemogao; i kad izdahne èovjek, gdje je?
Дар омул, кынд моаре, рэмыне ынтинс. Омул, кынд ышь дэ суфлетул, унде май есте?
11 Kao kad voda oteèe iz jezera i rijeka opadne i usahne,
Кум пер апеле дин лакурь ши кум сякэ ши се усукэ рыуриле,
12 Tako èovjek kad legne, ne ustaje više; dokle je nebesa neæe se probuditi niti æe se prenuti oda sna svojega.
аша се кулкэ ши омул ши ну се май скоалэ; кыт вор фи черуриле, ну се май дештяптэ ши ну се май скоалэ дин сомнул луй.
13 O da me hoæeš u grobu sakriti i skloniti me dokle ne utoli gnjev tvoj, i da mi daš rok kad æeš me se opomenuti! (Sheol h7585)
Ах, де м-ай аскунде ын Локуинца морцилор, де м-ай акопери пынэ-Ць ва трече мыния ши де мь-ай рындуи о време кынд Ыць вей адуче ярэшь аминте де мине! (Sheol h7585)
14 Kad umre èovjek, hoæe li oživjeti? Sve dane vremena koje mi je odreðeno èekaæu dokle mi doðe promjena.
Дакэ омул, одатэ морт, ар путя сэ май ынвие, аш май траӂе нэдежде ын тот тимпул суферинцелор меле, пынэ ми се ва скимба старя ын каре мэ гэсеск.
15 Zazvaæeš, i ja æu ti se odazvati; djelo ruku svojih poželjeæeš.
Атунч м-ай кема ши Ць-аш рэспунде ши Ць-ар фи дор де фэптура мынилор Тале.
16 A sada brojiš korake moje, i ništa ne ostavljaš za grijeh moj.
Дар астэзь ымь нумерь паший, ай окюл асупра пэкателор меле;
17 Zapeèaæeni su u tobocu moji prijestupi, i zavezuješ bezakonja moja.
кэлкэриле меле де леӂе сунт печетлуите ынтр-ун мэнункь ши нэскочешть фэрэделеӂь ын сарчина мя.
18 Zaista, kao što gora padne i raspadne se, i kao što se stijena odvali s mjesta svojega,
Кум се прэбушеште мунтеле ши пере, кум пере стынка дин локул ей,
19 I kao što voda spira kamenje i povodanj odnosi prah zemaljski, tako nadanje èovjeèije obraæaš u ništa.
кум есте мынкатэ пятра де апе ши кум есте луат пэмынтул де рыу, аша нимичешть Ту нэдеждя омулуй.
20 Nadvlaðuješ ga jednako, te odlazi, mijenjaš mu lice i otpuštaš ga.
Ыл урмэрешть ынтруна ши се дуче; Ый скимоносешть фаца ши апой ый дай друмул.
21 Ako sinovi njegovi budu u èasti, on ne zna; ako li u sramoti, on se ne brine.
Де ажунг фиий луй ла чинсте, ел ну штие нимик; де сунт ынжосиць, хабар н-аре.
22 Samo tijelo njegovo dok je živ boluje, i duša njegova u njemu tuži.
Нумай пентру ел симте дурере ын трупул луй, нумай пентру ел симте ынтристаре ын суфлетул луй.”
