Jov 14

1 Èovjek roðen od žene kratka je vijeka i pun nemira.

Lòm ki fèt de fanm gen vi kout ki plen traka.

2 Kao cvijet nièe, i otsijeca se, i bježi kao sjen, i ne ostaje.

Tankou yon flè, li parèt e li fennen. Anplis, li sove ale kon lonbraj. Li pa dire.

3 I na takoga otvoraš oko svoje, i mene vodiš na sud sa sobom!

Èske Ou ouvri zye Ou sou li pou mennen li an jijman avèk W?

4 Ko æe èisto izvaditi iz neèista? Niko.

Se kilès ki kab fè pwòp sa ki pa pwòp? Pèsòn!

5 Izmjereni su dani njegovi, broj mjeseca njegovijeh u tebe je; postavio si mu meðu, preko koje ne može prijeæi.

Konsi fòs jou li yo avèk Ou, fòs mwa li yo avèk Ou. Ou te etabli limit li ke li p ap kab depase.

6 Odvrati se od njega da poèine dokle ne navrši kao nadnièar dan svoj.

Retire zye Ou sou li pou l kab pran repò, jiskaske li kab konplete jou li yo, kon yon ouvriye jounalye.

7 Jer za drvo ima nadanja, ako se posijeèe, da æe se još omladiti i da neæe biti bez izdanaka;

Gen espwa pou yon pyebwa lè l koupe, li kab boujonnen ankò, nouvo boujon yo kab reyisi.

8 Ako i ostari u zemlji korijen njegov i u prahu izumre panj njegov,

Malgre rasin li yo vin vye nan tè a, e chouk li mouri nan tè sèch,

9 Èim osjeti vodu, opet napupi i pusti grane kao prisad.

fè rive yon gout dlo, e li va pete pouse boujon yo kon yon plant.

10 A èovjek umire iznemogao; i kad izdahne èovjek, gdje je?

Men lòm mouri pou kouche plat. Lòm mouri e kibò li ye?

11 Kao kad voda oteèe iz jezera i rijeka opadne i usahne,

Tankou dlo lanmè fè vapè monte e rivyè a vin sèch,

12 Tako èovjek kad legne, ne ustaje više; dokle je nebesa neæe se probuditi niti æe se prenuti oda sna svojega.

konsa lòm kouche, e li pa leve ankò. Jiskaske syèl yo vin disparèt, li p ap reveye, ni leve ankò.

13 O da me hoæeš u grobu sakriti i skloniti me dokle ne utoli gnjev tvoj, i da mi daš rok kad æeš me se opomenuti! (Sheol h7585)

O ke ou ta kapab kache mwen nan sejou lanmò an, pou ou ta kapab fè m kache jiskaske chalè Ou retounen kote Ou! Ke Ou ta fikse yon limit pou mwen, e sonje m! (Sheol h7585)

14 Kad umre èovjek, hoæe li oživjeti? Sve dane vremena koje mi je odreðeno èekaæu dokle mi doðe promjena.

Si yon nonm mouri, èske li va leve ankò? Pou tout jou a lit mwen yo, mwen ta tann jiskaske lè rive pou yo lage m.

15 Zazvaæeš, i ja æu ti se odazvati; djelo ruku svojih poželjeæeš.

Ou ta rele e mwen ta reponn Ou; Konsa, Ou ta anvi anpil zèv men Ou yo.

16 A sada brojiš korake moje, i ništa ne ostavljaš za grijeh moj.

Paske koulye a, ou konte tout pa mwen fè yo. Èske Ou pa swiv peche m yo?

17 Zapeèaæeni su u tobocu moji prijestupi, i zavezuješ bezakonja moja.

Transgresyon mwen yo sele nèt nan yon sachè Konsa, Ou vlope tout inikite m yo.

18 Zaista, kao što gora padne i raspadne se, i kao što se stijena odvali s mjesta svojega,

Men mòn nan kap tonbe pa mòso pa fè anyen; wòch la ap kite plas li.

19 I kao što voda spira kamenje i povodanj odnosi prah zemaljski, tako nadanje èovjeèije obraæaš u ništa.

Dlo a epwize wòch yo, gran fòs li lave pousyè tè a. Se konsa Ou detwi espwa a lòm.

20 Nadvlaðuješ ga jednako, te odlazi, mijenjaš mu lice i otpuštaš ga.

Ou vin fè l soumèt nèt pou tout tan, e li pati; Ou chanje aparans li, e voye l ale.

21 Ako sinovi njegovi budu u èasti, on ne zna; ako li u sramoti, on se ne brine.

Fis li yo vin resevwa lonè, men li menm pa konnen sa; oswa fis li yo vin pa anyen, men li pa apèsi sa.

22 Samo tijelo njegovo dok je živ boluje, i duša njegova u njemu tuži.

Men kò l fè mal; epi li fè dèy sèlman pou pwòp tèt li.