Jov 12
1 A Jov odgovori i reèe:
Ο δε Ιώβ απεκρίθη και είπε·
2 Da, vi ste ljudi, i s vama æe umrijeti mudrost.
Σεις είσθε αληθώς οι άνθρωποι, και με σας θέλει τελευτήσει η σοφία.
3 I ja imam srce kao i vi, niti sam gori od vas; i u koga nema toga?
Και εγώ έχω σύνεσιν ως και υμείς· δεν είμαι κατώτερος υμών· και τις δεν γνωρίζει τοιαύτα πράγματα;
4 Na potsmijeh sam prijatelju svom, koji kad zove Boga odzove mu se; na potsmijeh je pravedni i dobri.
Έγεινα χλεύη εις τον πλησίον μου, όστις επικαλούμαι τον Θεόν, και μοι αποκρίνεται. Ο δίκαιος και άμεμπτος περιγελάται.
5 Baèen je luè po mišljenju sreænoga onaj koji hoæe da popuzne.
Ο κινδυνεύων να ολισθήση με τους πόδας είναι εις τον στοχασμόν του ευτυχούντος ως λύχνος καταπεφρονημένος.
6 Mirne su kolibe lupeške, i bez straha su koji gnjeve Boga, njima Bog daje sve u ruke.
Αι σκηναί των ληστών ευτυχούσι, και οι παροργίζοντες τον Θεόν είναι εν ασφαλεία, εις τας χείρας των οποίων ο Θεός φέρει αφθονίαν.
7 Zapitaj stoku, nauèiæe te; ili ptice nebeske, kazaæe ti.
Αλλ' ερώτησον τώρα τα ζώα, και θέλουσι σε διδάξει· και τα πετεινά του ουρανού, και θέλουσι σοι απαγγείλει·
8 Ili se razgovori sa zemljom, nauèiæe te, i ribe æe ti morske pripovjediti.
ή λάλησον προς την γην, και θέλει σε διδάξει· και οι ιχθύες της θαλάσσης θέλουσι σοι διηγηθή.
9 Ko ne zna od svega toga da je ruka Gospodnja to uèinila?
Τις εκ πάντων τούτων δεν γνωρίζει, ότι η χειρ του Κυρίου έκαμε ταύτα;
10 Kojemu je u ruci duša svega živoga i duh svakoga tijela èovjeèijega.
Εν τη χειρί του οποίου είναι ψυχή πάντων των ζώντων και η πνοή πάσης ανθρωπίνης σαρκός.
11 Ne raspoznaje li uho rijeèi kao što grlo kuša jelo?
Το ωτίον δεν διακρίνει τους λόγους; και ο ουρανίσκος λαμβάνει γεύσιν του φαγητού αυτού;
12 U staraca je mudrost, i u dugom vijeku razum.
Η σοφία είναι μετά των γερόντων, και η σύνεσις εν τη μακρότητι των ημερών.
13 U njega je mudrost i sila, u njega je savjet i razum.
Εν αυτώ είναι η σοφία και η δύναμις· αυτός έχει βουλήν και σύνεσιν.
14 Gle, on razgradi, i ne može se opet sagraditi; zatvori èovjeka, i ne može se otvoriti.
Ιδού, καταστρέφει, και δεν ανοικοδομείται· κλείει κατά του ανθρώπου, και ουδείς ο ανοίγων.
15 Gle, ustavi vode, i presahnu; pusti ih, i isprevræu zemlju.
Ιδού, κρατεί τα ύδατα, και ξηραίνονται· πάλιν εξαποστέλλει αυτά, και καταστρέφουσι την γην.
16 U njega je jaèina i mudrost, njegov je koji je prevaren i koji vara.
Μετ' αυτού είναι η δύναμις και η σοφία· αυτού είναι ο απατώμενος και ο απατών.
17 On dovodi savjetnike u ludilo, i sudije obezumljuje.
Παραδίδει λάφυρον τους βουλευτάς και μωραίνει τους κριτάς.
18 On razdrešuje pojas carevima, i opasuje bedra njihova.
Λύει την ζώνην των βασιλέων και περιζώνει την οσφύν αυτών με σχοινίον.
19 On dovodi knezove u ludilo, i obara jake.
Παραδίδει λάφυρον τους άρχοντας και καταστρέφει τους ισχυρούς.
20 On uzima besjedu rjeèitima, i starcima uzima razum.
Αφαιρεί τον λόγον των δεινών ρητόρων, και σηκόνει την σύνεσιν από των πρεσβυτέρων.
21 On sipa sramotu na knezove, i raspasuje junake.
Εκχέει καταφρόνησιν επί τους άρχοντας, και λύει την ζώνην των ισχυρών.
22 On otkriva duboke stvari ispod tame, i izvodi na vidjelo sjen smrtni.
Αποκαλύπτει εκ του σκότους βαθέα πράγματα, και εξάγει εις φως την σκιάν του θανάτου.
23 On umnožava narode i zatire ih, rasipa narode i sabira.
Μεγαλύνει τα έθνη και αφανίζει αυτά· πλατύνει τα έθνη και συστέλλει αυτά.
24 On oduzima srce glavarima naroda zemaljskih, i zavodi ih u pustinju gdje nema puta,
Αφαιρεί την καρδίαν από των αρχηγών των λαών της γης, και κάμνει αυτούς να περιπλανώνται εν ερήμω αβάτω·
25 Da pipaju po mraku bez vidjela, i èini da tumaraju kao pijani.
ψηλαφώσιν εν σκότει χωρίς φωτός, και κάμνει αυτούς να παραφέρωνται ως ο μεθύων.
