Jov 10
1 Dodijao je duši mojoj život moj; pustiæu od sebe tužnjavu svoju, govoriæu u jadu duše svoje.
“Obulamu bwange mbukyayidde ddala, noolwekyo leka nfukumule okwemulugunya kwange, njogerere mu kulumwa kw’emmeeme yange.
2 Reæi æu Bogu: nemoj me osuditi; kaži mi zašto se preš sa mnom.
Nnaagamba Katonda nti, Tonsalira musango ne gunsinga, ntegeeza ky’onvunaana.
3 Je li ti milo da èiniš silu, da odbacuješ djelo ruku svojih i savjet bezbožnièki obasjavaš?
Kikusanyusa okunnyigiriza, okunyooma omulimu gw’emikono gyo, n’owagira emirimu gy’abakozi b’ebibi?
4 Jesu li u tebe oèi tjelesne? vidiš li kao što vidi èovjek?
Amaaso go ga mubiri? Olaba ng’omuntu bw’alaba?
5 Jesu li dani tvoji kao dani èovjeèji, i godine tvoje kao vijek ljudski,
Ennaku zo zisinga ez’omuntu, n’emyaka gyo gisinga egy’omuntu,
6 Te istražuješ moje bezakonje i za grijeh moj razbiraš?
olyoke onoonye ebisobyo byange era obuulirize ekibi kye nkoze,
7 Ti znaš da nijesam kriv, i nema nikoga ko bi izbavio iz tvoje ruke.
newaakubadde ng’omanyi nti sirina musango era nga tewali n’omu ayinza kunzigya mu mukono gwo?
8 Tvoje su me ruke stvorile i naèinile, i ti me otsvuda potireš.
“Emikono gyo gye gyammumba, gye gyankola. Ate kaakano onookyuka okunsanyaawo?
9 Opomeni se da si me kao od kala naèinio, i opet æeš me u prah obratiti.
Jjukira nti wammumba ng’ebbumba, ate kaakano onoonfuula ng’enfuufu?
10 Nijesi li me kao mlijeko slio i kao sir usirio me?
Tewanzitulula ng’amata n’onkwasa ng’omuzigo?”
11 Navukao si na me kožu i meso, i kostima i žilama spleo si me.
Tewannyambaza omubiri n’olususu, n’oluka amagumba n’ebinywa n’ongatta?
12 Životom i milošæu darivao si me; i staranje tvoje èuvalo je duh moj.
Kale wampa okuganja mu maaso go, era walabirira, n’omwoyo gwange.
13 I sakrio si to u srcu svojem; ali znam da je u tebe.
Naye bino wabikweka mu mutima gwo, era mmanyi nga byali mu birowoozo byo.
14 Ako sam zgriješio, opazio si me, i nijesi me oprostio bezakonja mojega.
Singa nyonoona, ondaba era tewandindese n’otombonereza.
15 Ako sam skrivio, teško meni! ako li sam prav, ne mogu podignuti glave, pun sramote i videæi muku svoju.
Bwe mba nga nsingibbwa omusango, zinsanze nze! Newaakubadde nga sirina musango, sisobola kuyimusa mutwe gwange, kubanga nzijjudde obuswavu era mu kunyigirizibwa kwange, mwe nsaanikiddwa.
16 I ako se podigne, goniš me kao lav, i opet èiniš èudesa na meni.
Bwe mba ng’asituka, n’onjigga ng’empologoma, era n’onnumba n’amaanyi go amangi ennyo.
17 Ponavljaš svjedoèanstva svoja protiv mene, i umnožavaš gnjev svoj na me; vojske jedna za drugom izlaze na me.
Oleeta abajulizi abajja okunnumiriza, era obusungu bwo ne bweyongera gye ndi; amayengo ne gajja okunnumba olutata.
18 Zašto si me izvadio iz utrobe? o da umrijeh! da me ni oko ne vidje!
“Kale lwaki wanziggya mu lubuto lwa mmange? Wandindese nga tewannabaawo liiso lyonna lindabyeko.
19 Bio bih kao da nigda nijesam bio; iz utrobe u grob bio bih odnesen.
Singa satondebwa, oba singa natwalibwa butereevu okuva mu lubuto ne nzikibwa.
20 Nije li malo dana mojih? prestani dakle i okani me se da se malo oporavim,
Ennaku zange entono kumpi teziweddeeko? Ndeka mbeeko n’akaseera ak’okusanyuka,
21 Prije nego otidem odakle se neæu vratiti, u zemlju tamnu i u sjen smrtni,
nga sinnaba kugenda mu kifo eteri kudda, ekiri mu nsi ejjudde ekizikiza, n’ekisiikirize eky’ebuziba,
22 U zemlju tamnu kao mrak i u sjen smrtni, gdje nema promjene i gdje je vidjelo kao tama.
y’ensi ey’ekizikiza ekikutte, eyeekisiikirize eky’ebuziba era n’okutabukatabuka, ng’omusana gwayo guli nga ekizikiza.”
