Isaija 4

1 I u ono vrijeme sedam æe žena uhvatiti jednoga èovjeka govoreæi: svoj æemo hljeb jesti i svoje æemo odijelo nositi, samo da se zovemo tvojim imenom, skini s nas sramotu.

Ug ang pito ka babaye mopugong sa usa ka lalake niadtong adlawa, nga magaingon: Magakaon kami sa among kaugalingong tinapay, ug magasul-ob sa among kaugalingong bisti: hinganli lamang kami sa imong ngalan; kuhaon mo kanamo ang among kaulawan.

2 U ono vrijeme biæe klica Gospodnja na slavu i èast, i plod zemaljski na krasotu i diku ostatku Izrailjevu.

Niadtong adlawa ang sanga ni Jehova mahimong matahum ug mahimayaon, ug ang bunga sa yuta mahimong halangdon uyamut ug madanihon alang kanila nga naluwas gikan sa Israel.

3 I ko ostane u Sionu i ko još bude u Jerusalimu, zvaæe se svet, svaki ko bude zapisan za život u Jerusalimu,

Ug mahinabo nga kadtong mabiyaan didto sa Sion, ug kadtong mahibilin sa Jerusalem, pagatawgon nga balaan, bisan ang tagsatagsa nga mahasulat uban sa mga buhi didto sa Jerusalem;

4 Kad Gospod opere neèistotu kæeri Sionskih i iz Jerusalima oèisti krv njegovu duhom koji sudi i sažiže.

Sa diha nga mahugasan na sa Ginoo ang kahugawan sa mga anak nga babaye sa Sion, ug malinisan na ang dugo sa Jerusalem gikan sa taliwala niini, pinaagi sa espiritu sa justicia, ug pinaagi sa espiritu sa kainit.

5 Gospod æe stvoriti nad svakim stanom na gori Sionskoj i nad zborovima njezinijem oblak danju s dimom i svjetlost plamena ognjenoga noæu, jer æe nad svom slavom biti zaklon.

Ug buhaton ni Jehova sa ibabaw sa tibook nga puloy-anan sa bukid sa Sion, ug sa ibabaw sa iyang tigumanan, ang usa ka panganod ug aso sa maadlaw, ug ang kasidlak sa masigang kalayo sa magabii; kay sa ibabaw sa tibook himaya igabuklad ang usa ka tabon.

6 I biæe koliba, da sjenom zaklanja danju od vruæine i da bude utoèište i zaklon od poplave i od dažda.

Ug adunay usa ka balongbalong nga mahimong landong sa maadlaw tungod sa kainit, ug mahimong usa ka dalangpanan ug usa ka salipdanan gikan sa bagyo ug gikan sa ulan.