Jevrejima 1
1 Bog koji je negda mnogo puta i razliènijem naèinom govorio ocevima preko proroka,
ปุรา ย อีศฺวโร ภวิษฺยทฺวาทิภิ: ปิตฺฤโลเกโภฺย นานาสมเย นานาปฺรการํ กถิตวานฺ
2 govori i nama u pošljedak dana ovijeh preko sina, Kojega postavi našljednika svemu, kroz kojega i svijet stvori. (aiōn g165)
ส เอตสฺมินฺ เศษกาเล นิชปุเตฺรณาสฺมภฺยํ กถิตวานฺฯ ส ตํ ปุตฺรํ สรฺวฺวาธิการิณํ กฺฤตวานฺ เตไนว จ สรฺวฺวชคนฺติ สฺฤษฺฏวานฺฯ (aiōn g165)
3 Koji buduæi sjajnost slave i oblièje biæa njegova, i noseæi sve u rijeèi sile svoje, uèinivši sobom oèišæenje grijeha našijeh, sjede s desne strane prijestola velièine na visini,
ส ปุตฺรสฺตสฺย ปฺรภาวสฺย ปฺรติพิมฺพสฺตสฺย ตตฺตฺวสฺย มูรฺตฺติศฺจาสฺติ สฺวียศกฺติวาเกฺยน สรฺวฺวํ ธตฺเต จ สฺวปฺราไณรสฺมากํ ปาปมารฺชฺชนํ กฺฤตฺวา อูรฺทฺธฺวสฺถาเน มหามหิมฺโน ทกฺษิณปารฺเศฺว สมุปวิษฺฏวานฺฯ
4 I toliko bolji posta od anðela koliko preslavnije ime od njihova dobi.
ทิวฺยทูตคณาทฺ ยถา ส วิศิษฺฏนามฺโน 'ธิการี ชาตสฺตถา เตโภฺย'ปิ เศฺรษฺโฐ ชาต: ฯ
5 Jer kome od anðela reèe kad: sin moj ti si, ja te danas rodih? I opet: ja æu mu biti otac, i on æe mi biti sin.
ยโต ทูตานำ มเธฺย กทาจิทีศฺวเรเณทํ ก อุกฺต: ? ยถา, "มทียตนโย 'สิ ตฺวมฺ อไทฺยว ชนิโต มยาฯ " ปุนศฺจ "อหํ ตสฺย ปิตา ภวิษฺยามิ ส จ มม ปุโตฺร ภวิษฺยติฯ "
6 I opet uvodeæi prvorodnoga u svijet govori: i da mu se poklone svi anðeli Božiji.
อปรํ ชคติ สฺวกียาทฺวิตียปุตฺรสฺย ปุนรานยนกาเล เตโนกฺตํ, ยถา, "อีศฺวรสฺย สกไล รฺทูไตเรษ เอว ปฺรณมฺยตำฯ "
7 Tako i anðelima govori: koji èini anðele svoje duhove, i sluge svoje plamen ognjeni.
ทูตานฺ อธิ เตเนทมฺ อุกฺตํ, ยถา, "ส กโรติ นิชานฺ ทูตานฺ คนฺธวาหสฺวรูปกานฺฯ วหฺนิศิขาสฺวรูปำศฺจ กโรติ นิชเสวกานฺ๚ "
8 A sinu: prijestol je tvoj, Bože, va vijek vijeka; palica je pravde palica carstva tvoga. (aiōn g165)
กินฺตุ ปุตฺรมุทฺทิศฺย เตโนกฺตํ, ยถา, "เห อีศฺวร สทา สฺถายิ ตว สึหาสนํ ภเวตฺฯ ยาถารฺถฺยสฺย ภเวทฺทณฺโฑ ราชทณฺฑสฺตฺวทียก: ฯ (aiōn g165)
9 Omiljela ti je pravda, i omrzao si na bezakonje: toga radi pomaza te, Bože, Bog tvoj uljem radosti veæma od drugova tvojijeh.
ปุเณฺย เปฺรม กโรษิ ตฺวํ กิญฺจาธรฺมฺมมฺ ฤตียเสฯ ตสฺมาทฺ ย อีศ อีศเสฺต ส เต มิตฺรคณาทปิฯ อธิกาหฺลาทไตเลน เสจนํ กฺฤตวานฺ ตว๚ "
10 I opet: ti si, Gospode, u poèetku osnovao zemlju, i nebesa su djela ruku tvojijeh:
ปุนศฺจ, ยถา, "เห ปฺรโภ ปฺฤถิวีมูลมฺ อาเทา สํสฺถาปิตํ ตฺวยาฯ ตถา ตฺวทียหเสฺตน กฺฤตํ คคนมณฺฑลํฯ
11 Ona æe proæi, a ti ostaješ: i sva æe ostarjeti kao haljina,
อิเม วินํกฺษฺยตสฺตฺวนฺตุ นิตฺยเมวาวติษฺฐเสฯ อิทนฺตุ สกลํ วิศฺวํ สํชริษฺยติ วสฺตฺรวตฺฯ
12 I saviæeš ih kao haljinu, i izmijeniæe se: a ti si onaj isti, i tvojijeh godina neæe nestati.
สงฺโกจิตํ ตฺวยา ตตฺตุ วสฺตฺรวตฺ ปริวรฺตฺสฺยเตฯ ตฺวนฺตุ นิตฺยํ ส เอวาสี รฺนิรนฺตาสฺตว วตฺสรา: ๚ "
13 A kome od anðela reèe kad: sjedi meni s desne strane dok položim neprijatelje tvoje podnožje nogama tvojima?
อปรํ ทูตานำ มเธฺย ก: กทาจิทีศฺวเรเณทมุกฺต: ? ยถา, "ตวารีนฺ ปาทปีฐํ เต ยาวนฺนหิ กโรมฺยหํฯ มม ทกฺษิณทิคฺภาเค ตาวตฺ ตฺวํ สมุปาวิศ๚ "
14 Nijesu li svi službeni duhovi koji su poslani na službu onima koji æe naslijediti spasenije?
เย ปริตฺราณสฺยาธิการิโณ ภวิษฺยนฺติ เตษำ ปริจรฺยฺยารฺถํ เปฺรษฺยมาณา: เสวนการิณ อาตฺมาน: กึ เต สรฺเวฺว ทูตา นหิ?
