Jezekilj 5
1 Potom, sine èovjeèji, uzmi nož oštar, britvu brijaèku uzmi, i pusti je po glavi svojoj i po bradi svojoj, pa uzmi mjerila i razdijeli.
Pea ko koe, “Foha ʻoe tangata, toʻo kiate koe ha hele māsila, toʻo kiate koe ʻae tele ʻae tangata tele kava, pea ke tele ʻaki ia ho ʻulu mo hoʻo halakava: pea ke toki toʻo ʻae meʻa fakatatau ke fakamamafa mo vahevahe ʻae louʻulu.
2 Treæinu sažezi ognjem usred grada, kad se navrše dani opsade, a drugu treæinu uzmi i isijeci maèem oko njega, a ostalu treæinu razmetni u vjetar, i ja æu izvuæi maè za njima.
Te ke tutu ʻaki ʻae afi ʻa hono vahe ʻe taha ʻi he lotolotonga ʻoe kolo, ʻoka kakato ʻae ngaahi ʻaho ʻo hono kāpui: pea te ke ʻave hono vahe ʻe taha mo ke taaʻi ia ʻaki ha hele: pea ke lī hono vahe ʻe taha ke vilingia ʻi he matangi; pea te u toho ha heletā mo tuli ʻaki ʻakinautolu ʻi mui.
3 Ali uzmi malo, i zaveži u skut svoj.
Pea te ke toʻo foki ha tuʻoni louʻulu siʻi, ʻo nonoʻo ia ʻi he kapa ʻo ho kofu.
4 I od toga još uzmi i baci u oganj i sažezi ognjem; odatle æe izaæi oganj na sav dom Izrailjev.
Pea toe toʻo ia, ʻo lī ki he loto afi, ke vela ʻi he loto afi; he ko ia ʻe hoko mei ai ʻae afi ki he fale kotoa ʻo ʻIsileli.”
5 Ovako veli Gospod Gospod: ovo je Jerusalim koji postavih usred naroda i optoèih ga zemljama.
ʻOku pehē mai ʻe Sihova ko e ʻOtua; “Ko eni ʻa Selūsalema: kuo u fokotuʻu ia ʻi he lotolotonga ʻoe ngaahi puleʻanga mo e ngaahi fonua ʻoku tuʻu takatakai ʻi ai.
6 Ali promijeni zakone moje na bezakonje veæma nego narodi, i uredbe moje veæma nego zemlje što su oko njega, jer odbaciše moje zakone, i ne hodiše po mojim uredbama.
Pea kuo ne liliu mei heʻeku māʻoniʻoni ke angahala lahi hake ʻi he ngaahi puleʻanga, pea mei heʻeku ngaahi fekau, ʻo lahi hake ʻi he ngaahi fonua ʻoku tuʻu takatakai ʻiate ia: he kuo nau liʻaki ʻeku māʻoniʻoni, mo ʻeku ngaahi fekau ʻo ʻikai te nau ʻaʻeva ai.
7 Zato ovako veli Gospod Gospod: što postaste gori od naroda koji su oko vas, ne hodiste po mojim uredbama i ne izvršivaste mojih zakona, pa ni po uredbama naroda koji su oko vas ne èiniste,
Ko ia ʻoku pehē ai ʻe Sihova ko e ʻOtua, koeʻuhi kuo ke fakaʻaʻau ʻo tokolahi hake ʻi he ngaahi puleʻanga ʻoku takatakai ʻiate koe, ʻo ʻikai ʻaʻeva ʻi heʻeku ngaahi fekau, pe maʻu ʻeku māʻoniʻoni, pe fai ke hangē ko e māʻoniʻoni ʻae ngaahi puleʻanga ʻoku takatakai ʻiate koe;
8 Zato ovako veli Gospod Gospod: evo i mene na te, i izvršiæu usred tebe sudove na vidiku narodima;
Ko ia ʻoku pehē ai ʻe Sihova ko e ʻOtua, Vakai, ko au, ʻio, ko au, ʻoku tuʻu kiate koe, pea te u fai ʻae tautea kiate koe ʻi he ʻao ʻoe ngaahi puleʻanga.
9 I uèiniæu ti što još nijesam uèinio niti æu više uèiniti za sve gadove tvoje.
Pea te u fai ʻiate koe ʻaia ʻoku teʻeki te u fai, pe te u toe fai ki mui hano tatau, koeʻuhi ko hoʻo ngaahi fakalielia.
10 Zato oci æe jesti sinove usred tebe, i sinovi æe jesti oce svoje, i izvršiæu na tebi sudove i rasijaæu sav ostatak tvoj u sve vjetrove.
Ko ia ʻe kai ai ʻe he ngaahi tamai ʻa honau ngaahi foha ʻi loto ʻiate koe, pea kai ʻe he ngaahi foha ʻenau ngaahi tamai: pea te u fai ʻae fakamalaʻia ʻiate koe, pea ko e toenga ʻiate koe te u vilingia atu ki he feituʻu matangi kotoa pē.”
11 Zato, tako ja živ bio, veli Gospod Gospod, što si oskvrnio moju svetinju svakojakim neèistotama svojim i svakojakim gadovima svojim, zato æu i ja tebe potrti, i neæe oko moje žaliti, niti æu se smilovati.
Ko ia ʻoku pehē ʻe Sihova ko e ʻOtua, “ʻOku ou moʻui, pea ko e moʻoni ko e meʻa ʻi hoʻo fakalielia ʻaki hoku fale tapu ʻa hoʻo ngaahi meʻa fakalielia mo hoʻo ngaahi ngāue ʻuli, ko ia te u fakaʻaʻau ai koe ki mui; pea ʻe ʻikai mamae hoku mata, pea ʻe ʻikai ʻiate au ha manavaʻofa.
12 Treæina æe tvoja pomrijeti od pomora, i od gladi æe izginuti usred tebe, a druga æe treæina pasti od maèa oko tebe, a treæinu æu rasijati u sve vjetrove, i izvuæi æu maè za njima.
Ko e vahe ʻe taha ʻiate koe ʻe mate ʻi he mahaki fakaʻauha, pea te nau ʻauha hongea ʻi loto ʻiate koe; pea ko ho vahe ʻe taha ʻe tō hifo takatakai ʻiate koe ʻi he heletā: pea ko hono vahe ʻe taha te u vilingia ki he feituʻu matangi kotoa pē, pea te u tuli ʻaki ʻakinautolu ʻae heletā.
13 I tako æe se izvršiti gnjev moj i namiriæu jarost svoju na njima i zadovoljiæu se, i oni æe poznati da sam ja Gospod govorio u revnosti svojoj kad izvršim gnjev svoj na njima.
ʻE pehē ʻae hoko ʻa ʻeku houhau, pea te u tuku ʻa ʻeku houhau ke nofo kiate kinautolu, pea te u fiemālie ai: pea te nau ʻilo ko au ko Sihova kuo lea ʻaki eni ʻi heʻeku fakamoʻomoʻoni, ʻo kau ka fakaʻosi ʻeku tuputāmaki kiate kinautolu.
14 I uèiniæu od tebe pustoš i rug meðu narodima koji su oko tebe pred svakim koji prolazi.
Pea te u ngaohi foki koe ke lala pea ko e manukiʻanga ʻoe ngaahi puleʻanga ʻoku takatakai ʻiate koe, ʻi he ʻao ʻokinautolu kotoa pē ʻoku ʻalu ange ʻiate koe.
15 I biæeš rug i sramota i nauk i èudo narodima što su oko tebe kad izvršim sudove na tebi gnjevom, jarošæu i ljutijem karanjem; ja Gospod rekoh;
Ko ia ʻe hoko ai ia ko e manukiʻanga mo e taukaeʻanga, pea ko e ako mo e fakaofo ki he ngaahi puleʻanga kotoa pē ʻoku takatakai ʻiate koe, ʻo kau ka fai ʻae fakamalaʻia ʻiate koe ʻi he tuputāmaki mo e houhau mo e valoki kakaha. Ko au ko Sihova kuo u lea ʻaki eni.
16 Kad pustim na vas ljute strijele gladi, koje æe biti smrtne, koje æu pustiti da vas zatrem, i kad glad navalim na vas i slomim vam potporu u hljebu,
ʻO kau ka fakahoko kiate kinautolu ʻae ngahau fakakona ʻoe honge, ʻaia ko e ʻauhaʻanga, ʻaia te u tuku atu ke fakaʻosi ʻakimoutolu: pea te u fakalahi ʻae honge kiate kimoutolu pea te u fesiʻi ʻae tokotoko ʻoe ma:
17 Kad pustim na vas glad i ljute zvijeri, koje æe ti djecu izjesti; i kad pomor i krv proðu kroza te, i kad pustim maè na te. Ja Gospod rekoh.
ʻE pehē ʻeku fekau atu kiate kimoutolu ʻae honge mo e fanga manu fekai, pea te nau fakatokosiʻi ʻakimoutolu; pea ʻe ʻalu atu ʻiate koe ʻae mahaki fakaʻauha mo e toto; pea te u fakatō hifo kiate koe ʻae heletā, Ko au ko Sihova ʻoku lea ʻaki eni.”
