Jezekilj 37
1 Ruka Gospodnja doðe nada me, i Gospod me izvede u duhu, i postavi me usred polja, koje bijaše puno kosti.
Hagi mago zupa Ra Anumzamo'a azana nagrite antegeno, Avamumo'a navareno vuno vahe zaferinamo avite'nea agupofi ome nante'ne.
2 I provede me pokraj njih unaokolo, i gle, bijaše ih vrlo mnogo u polju, i gle, bijahu vrlo suhe.
Hagi Ra Anumzamo'a navareno ana agupofina vano nehige'na omege emegema huana, rama'a fri vahe'mofo zaferinarami'mo hagege huno ana agupofina avitente'ne.
3 I reèe mi: sine èovjeèji, hoæe li oživjeti ove kosti? A ja rekoh: Gospode Gospode, ti znaš.
Ra Anumzamo'a amanage huno nantahige'ne, vahe'mofo mofavre Izikieliga ama vahe zaferinaramimo'za zamasimura ete amane eri'za manigahazafi? Hige'na nagra hu'na, Ra Anumzana Anumzamoka Kagrake'za kenka antahinka hu'nane.
4 Tada mi reèe: prorokuj za te kosti, i kaži im: suhe kosti, èujte rijeè Gospodnju.
Anagema hugeno'a, ete amanage huno nasami'ne, ama zaferinaraminkura amanage hunka kasnampa kea huzmanto, ama hagege zaferinaramimota Ra Anumzamo'ma nehia nanekea antahiho.
5 Ovako govori Gospod Gospod ovijem kostima: gle, ja æu metnuti u vas duh, i oživjeæete.
Ra Anumzana Agra Anumzamo'a ama zaferinaramotagura amanage hie, Nasimura atresugeno tamagu'afina efre'na tamasimura erigahaze.
6 I metnuæu na vas žile, i obložiæu vas mesom, i navuæi æu na vas kožu, i metnuæu u vas duh, i oživjeæete, i poznaæete da sam ja Gospod.
Nagra tamagruna nofira ome hagerafi emeri hagerafi huneramante'na, tame'a zaferinarera eri rukamre neramante'na, tamavufgareti tamazeri ano vazineramantena, nasimura huhu huvaziramantane'na tamasimura erita ete kasefa huta manigahze. E'ina hanugeta Nagrikura Ra Anumza mani'ne huta keta antahita hugahaze.
7 Tada stadoh prorokovati, kako mi se zapovjedi; a kad prorokovah nasta glas, i gle potres, i kosti se pribirahu svaka ka svojoj kosti.
Hige'na Ra Anumzamo'ma hunanteaza hu'na kasnampa kea hu'noe. Ana kasnampa kema hugeno'a, ana zaferinaramimo'za zamagasasa nerazage'na nentahugeno, ankrare ankraru nehu'za zamagrare uvu evu hu'za ome rekanu eme rekanu henaze.
8 I pogledah, i gle, po njima izidoše žile i meso, i ozgo se koža navuèe; ali duha ne bješe u njima.
Hagi negogeno ana zaferinaramintera agrunaramina efore higeno, ame'arami'na efore huno zaferinaramintera ukamaregeno, zamavufagamo'a ana zaferinaramina eri hananegeno vahe fore hu'naze. Hianagi zamagra zamasimura e'ori'naze.
9 Tada mi reèe: prorokuj duhu, prorokuj, sine èovjeèji, i reci duhu: ovako veli Gospod Gospod: od èetiri vjetra doði, duše, i duni na ove pobijene da ožive.
Ana'ma higeno'a Ra Anumzamo'a amanage huno nasami'ne, Vahe'mofo mofavre Izikieliga, amanage hunka zaho'mofonkura kasnampa kea huo, Ra Anumzana Agra Anumzamo'a amanage hie, 4'a asoparegati zahomoka enka amama fri'za mase'naza vahera zamasimura eme zamige'za, zamasimura eri'za ete kasefa hu'za maniho.
10 I prorokovah, kako mi se zapovjedi, i uðe u njih duh, i oživješe, i stadoše na noge, bješe vojska vrlo velika.
Anagema hige'na hunanteaza hu'na ana kasnampa kea hugeno, zamasimumo'a ufreno zamazeri otige'zama oti'nazana, rama'a sondia vahekrerfa oti'naze.
11 Tada mi reèe: sine èovjeèji, ove su kosti sav dom Izrailjev; gle, govore: posahnuše kosti naše i proðe nadanje naše, propadosmo.
Ana'ma hazageno'a Ra Anumzamo'a amanage huno nasami'ne, vahe'mofo mofavre Izikieliga, ama zaferinaramina e'i Israeli vahetami mani'naze. Ana hu'neankiza zamagra hu'za zaferinatimo'a hagege higeno, amuha zantia omane nehaze.
12 Zato prorokuj, i kaži im: ovako veli Gospod Gospod: evo, ja æu otvoriti grobove vaše, i izvešæu vas iz grobova vaših, narode moj, i dovešæu vas u zemlju Izrailjevu.
Hianagi amanage hunka kasnampa kea zamasamio, Ra Anumzana Agra Anumzamo'a amanage hie, Keho, Nagra mati keria eri anagi hagro hu'na matipintira tamazeri otina tamavre'na Israeli moparega ete vugahue.
13 I poznaæete da sam ja Gospod, kad otvorim grobove vaše, i izvedem vas iz grobova vaših, narode moj.
E'ina hu'nama mati kerima eri anagi hagro hu'nama vahe'nimotama tamazeri oti'nugeta, Nagrikura Ra Anumza mani'ne huta keta antahita hugahaze.
14 I metnuæu duh svoj u vas da oživite, i naseliæu vas u vašoj zemlji, i poznaæete da ja govorim i èinim, govori Gospod.
Ana nehu'na Avamuni'a tamagu'afina ante'ramantenugeno tamasimura taminigeta kasefa huta nemanisage'na, tamavre'na vanugeta tamagra'a mopafi umanigahaze. E'ina'ma hanugeta, Nagrikura Ra Anumzamo Agra hu'neankino, hugahuema hu'nea zana hie huta keta antahita hugahaze huno Ra Anumzana Agra Anumzamo'a hu'ne.
15 Opet mi doðe rijeè Gospodnja govoreæi:
Hagi Ra Anumzamo'a amanage huno nasami'ne,
16 Ti, sine èovjeèji, uzmi jedno drvo, i napiši na njemu: Judi i sinovima Izrailjevijem, drugovima njegovijem. Pa onda uzmi drugo drvo, i na njemu napiši: Josifu drvo Jefremovo i svega doma Izrailjeva, drugova njegovijeh.
Vahe'mofo mofavre Izikieliga, mago azota erinka ana azotarera Juda vahe'ene agri'enema eri mago'ma hanaza avameza me'ne hunka krenentenka, ete mago azota erinka ana azotarera, Efraemi naga'mozama Israeli vahe'enema eri mago'ma hanaza avame'za me'ne hunka krento.
17 I sastavi ih jedno s drugim da budu kao jedno u tvojoj ruci.
Hagi ana tare zota erinka atupa'arare'na magopi eri rekanu heznantegeno magoke azota kna hi'o.
18 I kad ti reku sinovi tvoga naroda govoreæi: hoæeš li nam kazati šta ti je to?
Hagi ana'ma hu'nenankeno'ma kagri vahe'mo'zama kantahige'za, nagafare e'inara hunampi tasamio hu'zama hanagenka,
19 Reci im: ovako veli Gospod Gospod: evo, ja æu uzeti drvo Josifovo, što je u Jefremovoj ruci, i plemena Izrailjevijeh, drugova njegovijeh, i sastaviæu ga s drvetom Judinijem, i naèiniæu od njih jedno drvo, i biæe jedno u mojoj ruci.
amanage hunka zamasamio, Ra Anumzamo'a amanage hie, menina Nagra Efraemi nagapinti' ne' Josefente'ma mago'a Israeli naga'ma hagerafi'naza azota eri'na Juda azotare eri rekanu ahe'nuge'ne Nagri nazampina mago azota megahie.
20 I drveta, na kojima napišeš, neka ti budu u ruci pred njima.
Hagi avoma krente'nana azotarare'na zamavure kazampi eri'nege'za negesagenka,
21 I reci im: ovako veli Gospod Gospod: evo, ja æu uzeti sinove Izrailjeve iz naroda u koje otidoše, i sabraæu ih otsvuda, i dovešæu ih u zemlju njihovu.
amanage hunka zamasamio, Ra Anumzamo'a amanage hie, Keho, nagra Israeli vahetamina vahe kamategama umani emanima hu'naregatira uzamavare ezamavare hu'na zamazeri atru hutena, zamavare'na mopazmire vugahue.
22 I naèiniæu od njih jedan narod u zemlji, na gorama Izrailjevijem, i jedan æe car biti car svjema njima, niti æe više biti dva naroda, niti æe više biti razdijeljeni u dva carstva.
Hagi ana mopafina, Israeli agonaramimpina Nagra magoke vahe zamazeri tro hugahue. E'ina hanugeno magoke kinimo kegava huzmante'na, ete ru'enena atane'za tare mopafi vahera forera osugahaze.
23 I neæe se više skvrniti gadnijem bogovima svojim ni gnusobama svojim niti kakijem prijestupima svojim, i izbaviæu ih iz svijeh stanova njihovijeh u kojima griješiše, i oèistiæu ih, i oni æe mi biti narod i ja æu im biti Bog.
E'ina hanuge'za ete ru'enena havi anumzante'ene, kasrino agote zantaminte'ma mono'ma huzmante'za kumima nehu'za zamazeri pehenama hu'naza mago'enena osugahaze. Hianagi kumi'ma hu'za zamagenama hunami naza zampintira, zamagu'nevazi'na zamazeri agru ha'nena zamagra Nagri vahe mani'nage'na, Nagra zamagri Anumza manigahue.
24 I sluga moj David biæe im car, i svi æe imati jednoga pastira, i hodiæe po mojim zakonima, i uredbe æe moje držati i izvršivati.
Hagi Nagri eri'za ne' Deviti'a kini ne'zmia mani'nigeno, magoke sipisipi kva ne' azampi manigahaze. Ana nehu'za Nagri kasegene tra kenena amage ante fatgo hugahaze.
25 I sjedjeæe u zemlji koju dadoh sluzi svojemu Jakovu, u kojoj sjedješe oci vaši; u njoj æe sjedjeti oni i sinovi njihovi i sinovi sinova njihovijeh dovijeka, i David sluga moj biæe im knez dovijeka.
Hagi eri'za ne'ni'a Jekopuma amugeno tamagehe'zama mani'naza mopafi manigahaze. Hagi zamagrane, mofavrezmine, zamagehe'mozane forehu anante anante'ma hu'za maniza vanaza vahe'enena mani'vava hu'za nevanageno, eriza ne'ni'a Deviti ugagota kva mani'vava huno vugahie.
26 I uèiniæu s njima zavjet mirni, biæe vjeèan zavjet s njima, i utvrdiæu ih i umnožiæu ih, i namjestiæu svetinju svoju usred njih navijek.
Hagi Israeli vahe'mo'zanema narimpa fru hu'nama manisua huhagerafi huvempa ke hanugeno, ana huhagerafi huvempa kemo'a mevava huno vugahie. Ana nehu'na mikazama hanazana zamazeri ampore'nugeno rama'a vahe rupazi hu'za manisage'na, amuno'zmifina mono noni'a antesugeno mevava huno vugahie.
27 I šator æe moj biti kod njih, i ja æu im biti Bog i oni æe mi biti narod.
Hagi Nagrama manisua kumamo'a zamagrane me'nena, Nagra zamagri Anumza mani'nugeno, zamagra Nagri vahe manigahaze.
28 I narod æe poznati da sam ja Gospod koji posveæujem Izrailja, kad svetinja moja bude usred njih dovijeka.
Hagi mono noni'a zamagri amu'nompima antesugeno mevavama hanigeno'a, ama mopafi vahe'mo'za Nagrikura Agra Ra Anumzamo'a Israeli vahera zamazeri ruotge hie hu'za ke'za antahiza hugahaze.
