Dela apostolska 1
1 Prvu sam ti knjigu napisao o svemu, o Teofile, što poèe Isus i tvoriti i uèiti
ஹே தி²யபி²ல, யீஸு²: ஸ்வமநோநீதாந் ப்ரேரிதாந் பவித்ரேணாத்மநா ஸமாதி³ஸ்²ய யஸ்மிந் தி³நே ஸ்வர்க³மாரோஹத் யாம்’ யாம்’ க்ரியாமகரோத் யத்³யத்³ உபாதி³ஸ²ச்ச தாநி ஸர்வ்வாணி பூர்வ்வம்’ மயா லிகி²தாநி|
2 Do dana kad se uznese, pošto Duhom svetijem zapovjedi apostolima koje izabra,
ஸ ஸ்வநித⁴நது³: க²போ⁴கா³த் பரம் அநேகப்ரத்யயக்ஷப்ரமாணௌ: ஸ்வம்’ ஸஜீவம்’ த³ர்ஸ²யித்வா
3 Pred kojima i po stradanju svome pokaza sebe živa mnogijem i istinitijem znacima, i javlja im se èetrdeset dana, i govori o carstvu Božijemu.
சத்வாரிம்’ஸ²த்³தி³நாநி யாவத் தேப்⁴ய: ப்ரேரிதேப்⁴யோ த³ர்ஸ²நம்’ த³த்த்வேஸ்²வரீயராஜ்யஸ்ய வர்ணநம அகரோத்|
4 I sabravši ih zapovjedi im da ne idu iz Jerusalima, nego da èekaju obeæanje oèino, koje èuste, reèe, od mene;
அநந்தரம்’ தேஷாம்’ ஸபா⁴ம்’ க்ரு’த்வா இத்யாஜ்ஞாபயத், யூயம்’ யிரூஸா²லமோ(அ)ந்யத்ர க³மநமக்ரு’த்வா யஸ்திந் பித்ராங்கீ³க்ரு’தே மம வத³நாத் கதா² அஸ்²ரு’ணுத தத்ப்ராப்திம் அபேக்ஷ்ய திஷ்ட²த|
5 Jer je Jovan krstio vodom, a vi æete se krstiti Duhom svetijem ne dugo posle ovijeh dana.
யோஹந் ஜலே மஜ்ஜிதாவாந் கிந்த்வல்பதி³நமத்⁴யே யூயம்’ பவித்ர ஆத்மநி மஜ்ஜிதா ப⁴விஷ்யத²|
6 A oni onda koji zajedno bijahu, pitahu ga govoreæi: Gospode! hoæeš li sad naèiniti carstvo Izrailjevo?
பஸ்²சாத் தே ஸர்வ்வே மிலித்வா தம் அப்ரு’ச்ச²ந் ஹே ப்ரபோ⁴ ப⁴வாந் கிமிதா³நீம்’ புநரபி ராஜ்யம் இஸ்ராயேலீயலோகாநாம்’ கரேஷு ஸமர்பயிஷ்யதி?
7 A on im reèe: nije vaše znati vremena i ljeta koje otac zadrža u svojoj vlasti;
தத: ஸோவத³த் யாந் ஸர்வ்வாந் காலாந் ஸமயாம்’ஸ்²ச பிதா ஸ்வவஸே²(அ)ஸ்தா²பயத் தாந் ஜ்ஞாத்ரும்’’ யுஷ்மாகம் அதி⁴காரோ ந ஜாயதே|
8 Nego æete primiti silu kad siðe Duh sveti na vas; i biæete mi svjedoci i u Jerusalimu i po svoj Judeji i Samariji i tja do kraja zemlje.
கிந்து யுஷ்மாஸு பவித்ரஸ்யாத்மந ஆவிர்பா⁴வே ஸதி யூயம்’ ஸ²க்திம்’ ப்ராப்ய யிரூஸா²லமி ஸமஸ்தயிஹூதா³ஸோ²மிரோணதே³ஸ²யோ: ப்ரு’தி²வ்யா: ஸீமாம்’ யாவத்³ யாவந்தோ தே³ஸா²ஸ்தேஷு யர்வ்வேஷு ச மயி ஸாக்ஷ்யம்’ தா³ஸ்யத²|
9 I ovo rekavši vidješe oni gdje se podiže i odnese ga oblak iz oèiju njihovijeh.
இதி வாக்யமுக்த்வா ஸ தேஷாம்’ ஸமக்ஷம்’ ஸ்வர்க³ம்’ நீதோ(அ)ப⁴வத், ததோ மேக⁴மாருஹ்ய தேஷாம்’ த்³ரு’ஷ்டேரகோ³சரோ(அ)ப⁴வத்|
10 I kad gledahu za njim gdje ide na nebo, gle, dva èovjeka stadoše pred njima u bijelijem haljinama,
யஸ்மிந் ஸமயே தே விஹாயஸம்’ ப்ரத்யநந்யத்³ரு’ஷ்ட்யா தஸ்ய தாத்³ரு’ஸ²ம் ஊர்த்³வ்வக³மநம் அபஸ்²யந் தஸ்மிந்நேவ ஸமயே ஸு²க்லவஸ்த்ரௌ த்³வௌ ஜநௌ தேஷாம்’ ஸந்நிதௌ⁴ த³ண்டா³யமாநௌ கதி²தவந்தௌ,
11 Koji i rekoše: ljudi Galilejci! šta stojite i gledate na nebo? Ovaj Isus koji se od vas uze na nebo tako æe doæi kao što vidjeste da ide na nebo.
ஹே கா³லீலீயலோகா யூயம்’ கிமர்த²ம்’ க³க³ணம்’ ப்ரதி நிரீக்ஷ்ய த³ண்டா³யமாநாஸ்திஷ்ட²த²? யுஷ்மாகம்’ ஸமீபாத் ஸ்வர்க³ம்’ நீதோ யோ யீஸு²ஸ்தம்’ யூயம்’ யதா² ஸ்வர்க³ம் ஆரோஹந்தம் அத³ர்ஸ²ம் ததா² ஸ புநஸ்²சாக³மிஷ்யதி|
12 Tada se vratiše u Jerusalim s gore koja se zove Maslinska, koja je blizu Jerusalima jedan subotni dan hoda.
தத: பரம்’ தே ஜைதுநநாம்ந: பர்வ்வதாத்³ விஸ்²ராமவாரஸ்ய பத²: பரிமாணம் அர்தா²த் ப்ராயேணார்த்³த⁴க்ரோஸ²ம்’ து³ரஸ்த²ம்’ யிரூஸா²லம்நக³ரம்’ பராவ்ரு’த்யாக³ச்ச²ந்|
13 I kad uðoše, popeše se u sobu gdje stajahu Petar i Jakov i Jovan i Andrija, Filip i Toma, Vartolomije i Matej, Jakov Alfejev i Simon Zilot, i Juda Jakovljev.
நக³ரம்’ ப்ரவிஸ்²ய பிதரோ யாகூப்³ யோஹந் ஆந்த்³ரிய: பி²லிப: தோ²மா ப³ர்த²ஜமயோ மதி²ரால்பீ²யபுத்ரோ யாகூப்³ உத்³யோகா³ ஸி²மோந் யாகூபோ³ ப்⁴ராதா யிஹூதா³ ஏதே ஸர்வ்வே யத்ர ஸ்தா²நே ப்ரவஸந்தி தஸ்மிந் உபரிதநப்ரகோஷ்டே² ப்ராவிஸ²ந்|
14 Ovi svi jednodušno bijahu jednako na molitvi i u moljenju sa ženama, i s Marijom materom Isusovom i braæom njegovom.
பஸ்²சாத்³ இமே கியத்ய: ஸ்த்ரியஸ்²ச யீஸோ² ர்மாதா மரியம் தஸ்ய ப்⁴ராதரஸ்²சைதே ஸர்வ்வ ஏகசித்தீபூ⁴த ஸததம்’ விநயேந விநயேந ப்ரார்த²யந்த|
15 I u dane one ustavši Petar izmeðu uèenika reèe a bijaše naroda zajedno oko sto i dvadeset imena):
தஸ்மிந் ஸமயே தத்ர ஸ்தா²நே ஸாகல்யேந விம்’ஸ²த்யதி⁴கஸ²தம்’ ஸி²ஷ்யா ஆஸந்| தத: பிதரஸ்தேஷாம்’ மத்⁴யே திஷ்ட²ந் உக்தவாந்
16 Ljudi braæo! trebalo je da se izvrši ono pismo što proreèe Duh sveti ustima Davidovijem za Judu koji bješe pred onima što uhvatiše Isusa;
ஹே ப்⁴ராத்ரு’க³ண யீஸு²தா⁴ரிணாம்’ லோகாநாம்’ பத²த³ர்ஸ²கோ யோ யிஹூதா³ஸ்தஸ்மிந் தா³யூதா³ பவித்ர ஆத்மா யாம்’ கதா²ம்’ கத²யாமாஸ தஸ்யா: ப்ரத்யக்ஷீப⁴வநஸ்யாவஸ்²யகத்வம் ஆஸீத்|
17 Jer se brojaše s nama, i bijaše primio dijel ove službe.
ஸ ஜநோ(அ)ஸ்மாகம்’ மத்⁴யவர்த்தீ ஸந் அஸ்யா: ஸேவாயா அம்’ஸ²ம் அலப⁴த|
18 On dakle steèe njivu od plate nepravedne, i objesivši se puèe po srijedi, i izasu se sva utroba njegova.
தத³நந்தரம்’ குகர்ம்மணா லப்³த⁴ம்’ யந்மூல்யம்’ தேந க்ஷேத்ரமேகம்’ க்ரீதம் அபரம்’ தஸ்மிந் அதோ⁴முகே² ப்⁴ரு’மௌ பதிதே ஸதி தஸ்யோத³ரஸ்ய விதீ³ர்ணத்வாத் ஸர்வ்வா நாட்³யோ நிரக³ச்ச²ந்|
19 I postade znano svima koji žive u Jerusalimu da æe se ta njiva prozvati njihovijem jezikom Akeldama, koje znaèi njiva krvna.
ஏதாம்’ கதா²ம்’ யிரூஸா²லம்நிவாஸிந: ஸர்வ்வே லோகா விதா³ந்தி; தேஷாம்’ நிஜபா⁴ஷயா தத்க்ஷேத்ரஞ்ச ஹகல்தா³மா, அர்தா²த் ரக்தக்ஷேத்ரமிதி விக்²யாதமாஸ்தே|
20 Jer se piše u knjizi psaltiru: da bude dvor njegov pust, i da ne bude nikoga ko bi življeo u njemu, i: vladièanstvo njegovo da primi drugi.
அந்யச்ச, நிகேதநம்’ ததீ³யந்து ஸு²ந்யமேவ ப⁴விஷ்யதி| தஸ்ய தூ³ஷ்யே நிவாஸார்த²ம்’ கோபி ஸ்தா²ஸ்யதி நைவ ஹி| அந்ய ஏவ ஜநஸ்தஸ்ய பத³ம்’ ஸம்’ப்ராப்ஸ்யதி த்⁴ருவம்’| இத்த²ம்’ கீ³தபுஸ்தகே லிகி²தமாஸ்தே|
21 Treba dakle od ovijeh ljudi koji su bili s nama za sve vrijeme kako meðu nas uðe i iziðe Gospod Isus,
அதோ யோஹநோ மஜ்ஜநம் ஆரப்⁴யாஸ்மாகம்’ ஸமீபாத் ப்ரபோ⁴ ர்யீஸோ²: ஸ்வர்கா³ரோஹணதி³நம்’ யாவத் ஸோஸ்மாகம்’ மத்⁴யே யாவந்தி தி³நாநி யாபிதவாந்
22 Poèevši od krštenja Jovanova do dana kad se uze od nas, da bude s nama svjedok njegova vaskrsenija jedan od ovijeh.
தாவந்தி தி³நாநி யே மாநவா அஸ்மாபி⁴: ஸார்த்³த⁴ம்’ திஷ்ட²ந்தி தேஷாம் ஏகேந ஜநேநாஸ்மாபி⁴: ஸார்த்³த⁴ம்’ யீஸோ²ருத்தா²நே ஸாக்ஷிணா ப⁴விதவ்யம்’|
23 I postaviše dvojicu, Josifa koji se zvaše Varsava prezimenom Just, i Matija.
அதோ யஸ்ய ரூடி⁴ ர்யுஷ்டோ யம்’ ப³ர்ஸ²ப்³பே³த்யுக்த்வாஹூயந்தி ஸ யூஷப்² மததி²ஸ்²ச த்³வாவேதௌ ப்ரு’த²க் க்ரு’த்வா த ஈஸ்²வரஸ்ய ஸந்நிதௌ⁴ ப்ரார்ய்ய கதி²தவந்த: ,
24 I pomolivši se Bogu rekoše: ti, Gospode! koji poznaješ srca sviju, pokaži jednoga od ove dvojice koga si izabrao,
ஹே ஸர்வ்வாந்தர்ய்யாமிந் பரமேஸ்²வர, யிஹூதா³: ஸேவநப்ரேரிதத்வபத³ச்யுத:
25 Da primi dijel ove službe i apostolstva, iz koga ispade Juda da ide na mjesto svoje.
ஸந் நிஜஸ்தா²நம் அக³ச்ச²த், தத்பத³ம்’ லப்³து⁴ம் ஏநயோ ர்ஜநயோ ர்மத்⁴யே ப⁴வதா கோ(அ)பி⁴ருசிதஸ்தத³ஸ்மாந் த³ர்ஸ்²யதாம்’|
26 I baciše kocke za njih, i pade kocka na Matija i primiše ga meðu jedanaest apostola.
ததோ கு³டிகாபாடே க்ரு’தே மததி²ர்நிரசீயத தஸ்மாத் ஸோந்யேஷாம் ஏகாத³ஸா²நாம்’ ப்ரரிதாநாம்’ மத்⁴யே க³ணிதோப⁴வத்|
